Nieuwe stad, nieuw leven?

92

Ik liep naar binnen en nam 2 blikken redbull, een fles water en iets om te eten. Ik liep naar de kassa, maar niemand stond er. Pas later zag ik een dame zitten op een stoel met haar hoofd gelegd op de tafel. Met weer dezelfde krullen als Ilham. Heb het gevoel dat ik haar overal zi... wacht is zij dat niet?

Ik ging naar haar toe en tikte haar op de schouders aan. Ze bewoog niet noch gaf ze antwoord. Ik trok haar hoofd naar boven. Di... dit is Ilham... Haar schattige gezichtje is nog altijd niet veranderd, maar wat doet ze hier?

"Halloo is hier iemand?!" riep ik. Niet veel later kwam er een dikke blonde vrouw te voorschijn. "Hoelang zit ze hier al?" vroeg ik. "10 minuutjes" "Ik neem haar mee" zei ik. "Wie bent u als ik vragen mag?" "Haar man" loog ik. "Maar ik heb de ambulance al gebeld" "Ik neem haar mee zei ik" "Maar..." Ik keek haar met een dodelijke blik aan en ze zweeg meteen. Ik nam Ilham op en bracht haar naar de auto.

Ik legde haar voorzichtig op de achterbank en stapte vooraan in. Ik kan jullie niet uitleggen hoe opgelucht en blij ik ben dat ik haar heb gevonden en el hamdoulilah in een goede staat...

Naim :

4 uurtjes dat ik hem probeer te bereiken, maar geen antwoord. Waarom doe ik nog moeite, ik weet dat hij niet zal opnemen. Ik legde af en zuchtte.  Wat is die jongen toch veranderd. Niet meer de Youssef van vroeger. Hij is veel harder en koppiger geworden. Hij luistert niet en doet maar wat er in zijn hoofd zit. Waar is die Youssef gebleven waar er nog mee te praten viel en die nog naar je luisterde. Een ander persoon is hij geworden. Hij heeft iemand nodig waarmee hij kan praten of zijn hart moet luchten want hij zit met iets in, maar god weet wat. Ik zie hem de laatste tijd niet meer lachen en praten doet hij amper. Als hij praat is het omdat hij iets nodig heeft.

Youssef :

Ik stak de auto in de garage en nam Ilham uit de auto. Ik liep met haar naar binnen en ging  meteen naar mijn kamer. Ik legde haar in mijn bed en wou haar jas uittrekken, maar ze had niks bovenop aan. Snel deed ik haar jas weer dicht en trok de dekens over haar heen. Ik begon te lachen want dit is best wel grappig eigenlijk.

"Youssef!!!" hoorde ik. Ik liep snel naar buiten voor ze wakker ging worden door het geschreeuw. "Ja" zei ik en sloot de deur achter me dicht. "Waar was je? 4 uur dat ik je bel en je neemt niet eens op?!" zei Naim boos. "Ik was op zoek naar Ilham" "Moet je daarom niks van je laten weten?" "Ik heb haar gevonden" zei ik. Zijn gezicht veranderde meteen. "Waar?" "Tankstation" Hij liep mijn kamer in, keek haar eventjes aan en liep terug naar buiten.

"We zijn nog niet uitgepraat" zei hij en keek me waarschuwend aan. Hij ging naar beneden en ik keerde mijn kamer terug in. Ik ging naast mijn bed staan en staarde haar eventjes aan. Ze is nog steeds zo mooi, zelfs mooier geworden. Ik drukte een kusje op haar wang en liep de badkamer in.

Ik nam een snelle douche, trok een zwarte nike broekje aan en ging naast Ilham liggen. Ik stak de tv aan en wachtte tot ze wakker zou worden...

Ilham :

Ik opende stilaan mijn ogen. Mijn hoofd deed nog steeds pijn. Ik hoorde wat geluiden op de achtergrond en zag een beetje licht. "Ilham" hoorde ik heel vaag. Het was een mannelijke stem, maar ik wist niet van wie. "Yaa...niis" mompelde ik. Ik voelde een hand op mijn wang. Ik keek omhoog en zag Youssef.

Of nee? Ik droom zeker en vast. Ik wreef in mijn ogen, maar bleef Youssef zien. Dafuq mijn droom lijkt real. Ik voelde zijn hand op mijn wang. "Ilham gaat het?" vroeg hij. Droom ik of is dit echt? "Youssef?" "Ja..."

Youssef :

Ze opende haar ogen. "Ilham" zei ik. "Yaa...niiis" zei ze. Wie is Yanis en waarom zegt ze zijn naam? Ik voelde een stukje woede opkomen. Ik legde mijn hand op  haar wang. Ze keek me lang aan en fronste haar wenkbrauwen. "Ilham gaat het?" vroeg ik. "Youssef?" zei ze. "Ja..."

Haar ogen gingen wijd open en in een ruk, stond ze recht op. Ze viel meteen weer op de grond. "Ilham!" riep ik en liep naar haar toe. "Auwww... mijn enkel" zei ze en er gleed een traantje langs haar wang. Ik nam haar op en zette haar terug op het bed.

Ik keek naar haar enkel die helemaal blauw en dik stond. "Wacht" zei ik en haalde een verbrand en wat warm water.

Ik verzorgde haar enkel en wikkelde er het verband omheen. Ze zei niks, ze keek me alleen de hele tijd aan. Ik liep naar mijn kast en nam er een broekje en shirt uit. "Hier trek maar aan" zei ik en ging naar buiten zodat ze zich kon kleden.

Ilham :

Youssef... hij is terug. Ik kan het niet geloven. Ik... dit lijkt allemaal wel een droom. Al 4 jaar droom ik over hem, over dit moment en nu? Nu staat hij hier voor mijn ogen. Ik weet niet wat ik moet voelen. Haat of liefde? Hij heeft me 4 jaar in de steek gelaten en komt nu terug alsof er nooit iets is gebeurd?

Hij verzorgde mijn enkel en gaf me een broekje en een shirt. "Hier trek maar aan" zei hij en verliet de kamer. Ik deed mijn jas uit en kleedde me snel om. Ik ging liggen op zijn bed en dacht na. Hoe heeft hij me gevonden? Wat doe ik hier? Ik kan me helemaal niks meer herinneren, alleen dat ik in een tankstation was en daar stopt mijn herinnering.

Youssef :

Ik ging naar beneden en liep Naim zijn bureau in. "Waarover wou je me spreken?" vroeg ik en ging zitten. Hij keek me met zijn typische strenge hoofd aan. "Ik wil er niet te veel woorden aan vuil maken, maar laten we zeggen dat je veel bent veranderd en de nieuwe jij staat me niet aan" "Nog iets?" "Ik ben serieus Youssef, werk een beetje aan jezelf" "Waarom zou ik?" "Omdat je anders nog je geliefde zal kwijt geraken, inclusief je Ilham" zei hij en verliet zijn bureau zonder me een blik te gunnen. Zijn laatste woorden gaven me een koude rilling. Ik wil haar niet nog eens kwijt geraken...

Ik liep terug naar boven en klopte aan. "Ja" hoorde ik haar zachte lieve stem zeggen. Ik liep naar binnen en zag dat ze onder de dekens lag. Ik ging naast haar zitten op het bed. Ze keek me diep in de ogen aan. Alsof ze probeerde te achterhalen of dit echt gebeurde of ze het gewoon droomde.

"Het spijt me Ilham, het spijt me voor alles, voor die 4 jaar dat ik..." "Ik wil er niet over praten, ik ben moe en heb pijn" stopte ze me en draaide zich om. Ik ga niet liegen, dit was een klap voor mijn mannelijke trots, maar ik heb het recht niet om te klagen. Zij, integendeel, wel...

Ilham :

Ik heb zoveel hoofdpijn en enkelpijn, dat ik niet eens helder kan nadenken. Ik weet niet wat er hier allemaal gaande is. Wat Youssef hier opeens doet? Wat ik hier opeens doe in zijn bed en hoe hij me heeft gevonden? Maar wat ik wel zeker weet is dat ik moe ben en wil slapen.

Ik draaide me om en niet veel later gingen de lichten uit. Ik voelde dat hij tegen me aan kwam kruipen en hij drukte een kusje op mijn haren. Ik hou van je Ilham, is wat ik nog hoorde voor ik in slaap viel.