Nieuwe stad, nieuw leven?

138

We liepen het hotel uit en zochten een leuk restaurantje om te eten. We vonden er 1 in de stad. We liepen naar binnen, namen plaats en bestelden. Ik bestelde een heerlijke paella, want daar had ik dus echt zin in!

Na 20 minuutjes kwam ons eten eraan. We aten net dieren, betaalden en gingen wandelen in de stad. We kochten allerlei souvenirtjes en cadeautjes voor de fam. Uiteindelijk gingen we terug naar het hotel want ik had hoofdpijn en buikkrampen.

Ik ging liggen op bed. "Zeker door die paella" "Afouuu ik eet nooit meer buiten" zei ik. "Dat zeg je nu" zei hij lachend. "Grappig" zei ik geiriteerd en draaide me om. Ik voelde dat hij naast me kwam liggen en aaide over mijn haren heen. Ik liet het zo en viel in slaap.

1 week later :

We zijn terug in België. Youssef is zoals gewoonlijk op het werk en ik ben bezig met het huishouden. Ik heb net gedwijld en de was in de wasmachine gestoken. Ik moet nog boodschappen doen, dus dat ga ik nu meteen doen.

Ik kleedde me snel aan. Zwarte spijkerbroek met een rood-zwart gestreepte hemdje. Ik trok mijn zwarte converse aan, nam mijn tas en ging het huis uit. Ik ging naar de carrefour waar ik alle aankopen deed en ging daarna naar huis. Ik hield me nog bezig met het huishouden en maakte het avondeten klaar.

Er werd aangebeld. Ik keek naar het uur. Het was nog maar 17 uur. Youssef komt meestal rond 18-19 uur en trouwens hij heeft de sleutels. Mohim ik ging opendoen en zag een jongedame. Ze zag er niet uit. Haar kleren waren gescheurd, haar haren helemaal vies, ze zag er onverzorgd uit. Maar wacht? Dat is Nisrine?!

"Nisrine?" "Ilham" We keken elkaar een paar seconden sprakeloos aan en daarna sprong ze in mijn armen. "Ilham!!" en ze begon te huilen. "Uh...uh...kom in" zei ik. We liepen naar binnen en gingen naar de woonkamer.

"Wat is er toch met je gebeurd?" vroeg ik. Ze begon te huilen en stopte niet. Ik haalde een glas water voor dr en gaf het haar. Ze keek me dankbaar aan en dronk het in 1x op. Ik ging naast haar zitten. "Nisrine vertel, wat is er allemaal gebeurd?" vroeg ik. Ze veegde haar tranen weg en vertelde me alles van a tot z.

Nisrine :

Jullie hebben me al een lange tijd niet meer gehoord. Misschien lijk ik een slechte vriendin omdat ik Ilham in de steek liet, maar daar zit een heel verhaal achter die ik jullie nu ga vertellen.

Paar jaar geleden, leerde ik een jongen kennen genaamd Souleyman. Het begon allemaal rooskleurig. Hij kocht me alles wat ik wou, kwam me elke dag ophalen van het werk, we deden bijna alles samen en hij zei zelf dat hij met mij wou trouwen. Hij had alles wat ik zocht in een jongen. Hij was knap, lief, gaf me aandacht en bovendien had hij veel geld. Ik dacht echt dat ik de liefde van mijn leven tegengekomen was, met nadruk op DACHT.

Na 1 jaar verkering, gingen we samen een weekendje naar Parijs om het te vieren. We namen 2 aparte kamers, aangezien ik het risico niet wou aangaan om samen in 1 bed te slapen. Mijn eer was voor mij alles. Nooit zou ik het doen voor mijn trouw.

Die avond gingen we uiteten in een chique restaurant. Souleyman was romantisch als nooit te voren. Ik dacht dat het de beste dag van me leven was, met nog eens de nadruk op DACHT.

We kwamen aan in het hotel. Souleyman drong aan om nog eventjes bij hem in de kamer te zitten. Waarom niet? In een uurtje kan er toch niks verkeerd gebeuren. Ik zou de verleiding wel aankunnen, maar het tegendeel is bewezen... Die avond nam hij mijn eer van me af. De grootste fout van mijn leven, want tot op de dag van vandaag huil ik er nog om.

En alsof het nog niet erg genoeg was, veranderde Souleyman helemaal. De lieve, knappe charmeur, veranderde in een harteloze monster. Hij dwong me om elke avond met hem naar bed te gaan en als ik weigerde, sloeg hij me bont en blauw. Hij gaf me door aan zijn vrienden, alsof ik een joint was en hij kreeg er ook nog eens voor betaald. Soit, mijn leven veranderde helemaal. Ik werd zijn slaafje. Hij deed niks anders dan me gebruiken en slaan. Mijn ouders kwamen er achter en gooide me uit huis. Voor hun was ik hun dochter niet meer. Ik bevond me op straat, zonder dak of iets. De enige oplossing was Ilham. Ik vreesde ervoor, want ik heb haar toch wel in de steek gelaten, maar ik weet dat Ilham een hart van goud heeft en dat ze mijn situatie gaat begrijpen. Maar tot mijn teleurstelling, vertelde haar moeder mij dat ze getrouwd was. Ik had zoveel hartpijn. Mijn beste vriendin is getrouwd en ik weet er helemaal niks van. We praten er over al sinds we 15 zijn en ik heb haar trouwfeest niet eens meegemaakt. Ik ben mijn beste vriendin, mijn familie en eer kwijtgeraakt voor een vuile flikker als Souleyman...

Uiteindelijk gaf Amel me haar adres. Ik ben 2x langs gegaan, maar niemand was thuis. De 3de keer deed Ilham open. Toen ik haar zag herkende ik haar bijna niet meer. Wauw mashallah, ze was een echte dame geworden. Tegenstelling tot mij. Ik heb mijn leven verpest en mijn maagdelijkheid gegeven aan een vuile hond. Alles waar ik en Ilham ooit van droomden, heb ik in het water gegooid terwijl Ilham ervoor heeft gevochten.

Ilham :

Met tranen in mijn ogen, luisterde ik naar haar verhaal. Ik voelde me schuldig. Schuldig dat ik geen moeite heb gedaan om de situatie echt te begrijpen. Misschien kon ik dit allemaal voorkomen als ik op tijd had ingegrepen.

Ik nam haar in mijn armen. "Nisrine mijn huis, is net de jouwe, ik vergeef je voor alles en het spijt me dat ik er niet voor je was" "Nee...het spijt mij voor alles. Ik heb jou nooit in de steek moeten laten" zei ze snikkend. "Je bent net mijn zusje, natuurlijk vergeef ik het jou, ik ben er voor je wanneer niemand er anders voor je is Nisrine, vergeet dat niet" Ze knuffelde me. Ik ben zo blij dat ze terug is. Wat zij heeft meegemaakt, wens ik niemand toe!

"Kom" zei ik tegen haar en trok haar mee. Ze volgde me de keuken in. Ik schepte haar te eten op. "Dankje" zei ze verlegen. "Nisrine stop met zo verlegen te doen, ik ben het Ilham, je zus!" Ze glimlachte en begon te ten.

Nisrine :

Ilham is een dame met een hart van goud. Wat zou ik doen moest zij niet in mijn leven zijn? Dan zou ik nu nog rondzwerven. Op zoek naar een oplossing. Ik moet mijn leven herpakken. Ik wil niet ten laste zijn voor Ilham en haar man.

Gesproken over haar man. Ik hoorde de voordeur opengaan. "Asalamou Alaykoum" hoorde een zware mannenstem zeggen. Ik stopte met eten. "Nisrine eet!" beval Ilham me. Ik begon weer te eten. Haar man kwam de keuken in. Wow... hij is zo knap. Hij komt me wel bekend voor, maar ik weet niet vanwaar. Hij gaf Ilham een kusje op haar wang. Mashallah zo een mooie koppel. "Wie is dat?" vroeg hij. Ilham trok hem mee naar de woonkamer. Ik voelde me zo ongemakkelijk.

Ilham :

"Dat is Nisrine" zei ik. "Wie?" "Nisrine ken je haar nog? Mijn beste vriendin van vroeger" "Oh jullie waren vroeger altijd samen toch?" Ik knikte. "Watskebeurt met haar" zei hij lachend. Ik sloeg hem. "Ik vertel het je later wel, maar ze trekt momenteel in bij ons" Hij fronste zijn blik. "Heb je gezien in welke staat ze is? No way dat ik haar buiten laat" "Mohim leg het me straks allemaal uit, ik heb honger nu" zei hij en liep de keuken terug in.

Nisrine :

Ze kwamen terug de keuken in. Ik schaamde me kapot. Ik wou me verstoppen onder de tafel. Hij heeft wahd blik waar je onmogelijk in kunt kijken. Ik weet niet waar Ilham hem gevonden heeft, maar in ieder geval, he is thaaa bomb. "Nisrine je hoeft je niet te schamen" zei Ilham. Waarom zegt ze dat! Nu ga ik me nog meer schamen. "Ik ben het Youssef, voor het geval je vergeten was wie ik ben" zei hij. "Youssef?" herhaalde ik. "Ja Youssef van 4 jaar geleden" zei Ilham lachend. Ik was in shok, hij is kk hard verknapt wejow. Ik was in shok, nooit gedacht dat die 2 samen zouden eindigen, maar in iedereen geval, ik ben super blij voor hun!