Nieuwe stad, nieuw leven?

156

De volgende morgen :

Ik stond op, deed mijn ochtendroutine en maakte Ayoub wakker. Ik maakte het ontbijt klaar en gaf Ayoub wat te eten.

Ik belde mijn ma. Het is al een tijdje dat ik haar niet heb gehoord.

"Salam mamss" "Walikoum salam benti alles goed" "Hmdlh met jou" "Hmdlh hmdlh en met mijn babytje" "Hmdlh haha hij zit voor de tv" "Geef hem de kusjes van mij" "Je kunt ze vanavond zelf geven, ik kom strakjes langs" "Ah goed dan" "Tot strakjesss" "Beslema benti" Ik legde af en ruimde een beetje op.

11u30 :

Youssef werd wakker. Hij ontbeet en ging in de zetel liggen samen met Ayoub, terwijl ik verder het huishouden deed.

"Ik ga straks naar me ma, maar eerst gaan we langs de dokter" zei ik. "Hoeft niet, ik voel me beter" "We gaan!" zei ik streng. "Ik zei toch dat het niet hoefde" "Toch gaan we" Hij zuchtte. Hij mag lekker zuchten zoveel hij wil, maar we moeten gaan, ik wil de resultaten weten.

Ik was klaar met het huishouden en sprong onder de douche.

Ik maakte me klaar, kleedde me aan en ging naar beneden. "Ga maak je klaar dan" zei ik tegen Youssef. Hij zuchtte en stond op. Ondertussen kleedde ik Ayoub om.

13u40 :

We stapten de auto in. Ik zette wat muziek op en keek voor me uit. Youssef was geconcentreerd op de weg en Ayoub brabbelde de hele weg.

Aangekomen in de straat van mijn moeder, stapte ik af samen met Ayoub. Youssef ging nog parkeerplaats zoeken.

Ik belde aan en niet veel later ging de deur open. "AYOUBBB!!" zei ze blij en trok hem uit mijn armen. Blijer om hem te zien dan mij.

Ik liep naar binnen, trok mijn schoenen uit en ging de woonkamer in. Mijn moeder was druk bezig met Ayoub, dat ze mij niet eens aandacht gaf.

"Ewa benti alles goed" zei ze na 5 minuten. "Ja gaat goed hmdlh" "Ewa hmdlh waar is Youssef?" "Gaan parkeren" "Ah oke"

5 minuten later werd er aangebeld. Ik ging open doen. "Ik heb geen plaats gevonden, dus laten we maar eerst naar de dokter gaan" zei hiu. "Oke goed" "Waar is je moeder" vroeg hij. "Binnen" zei ik terwijl ik mijn schoenen aandeed. Hij ging haar groeten.

"Mama, Youssef en ik gaan naar de dokter goed" zei ik. "Ja doe maar hoor" "Oke tot strakjes" "Byeee!" We
liepen naar buiten, stapten de auto in en reden richting het ziekenhuis.

Aangekomen, liepen we naar de wachtzaal. Hij zou ons elk moment kunnen komen halen.

"Volgende!" hoorden we. We stonden op en liepen naar binnen. "Ah meneer en mevrouw Bensalmi" zei de dokter en gaf ons een hand. We liepen verder naar binnen en namen plaats.

"En hoe voel je je?" vroeg de dokter. "Beter" antwoordde Youssef. "Hij had gisteren wel enorme buikkrampen" zei ik. "Hmmm" "Maar ik voel me vandaag wel beter" "Wel ik heb goed en slecht nieuws" zei de dokter. Ik keek hem ongeduldig aan. "Het goede is dat ik de resultaten heb van uw kijkoperatie" Mijn hart begon sneller te kloppen en ik nam Youssefs hand vast.

"Het slechte is... dat het geen goed nieuws is" zei de dokter. Wat bedoeld hij precies met geen goed nieuws?

"Na de operatie hebben we vastgesteld dat u kanker heeft..."

"Dat u kanker heeft"
"Dat u kanker heeft"
"Dat u kanker heeft"

...