Nieuwe stad, nieuw leven?

161

Volgende morgen :

Ik stond op en het eerste waaraan ik dacht was Youssef. Hoe zou het met hem gaan. Zou de pijn over zijn? Ik weet dat hij sterk is. Ik geloof in hem. Ik keek naast me en aaide over zijn plek. Het is hier zo leeg, ik wil niet dat dit leeg blijft voor de rest van mijn leven.

Ik stond op en hoorde Ayoub spelen. Ik liep zijn kamer in en zag dat hij rechtop zat. Automatisch verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Ik nam hem op en begon te praten met hem zoals altijd. Ik liep naar beneden, gaf hem te eten en maakte ontbijt voor mij en Youssef klaar.

"Vandaag ga je naar tatta Amel goed" "tatta" herhaalde hij. "Ja goed zo en nu mama" "tatta" "Nee mama" "Tatta" "Mama" "Tatta" "Mama" "Papa" "Ahwww opnieuw papa" "Papa" Ik nam mijn gsm erbij en filmde hem. Ik weet zeker dat dit Youssef zijn dag helemaal goed kan maken.

Ik liep naar boven, stak hem in bad, smeerde hem met babyolie en kleedde hem lekker warm aan zodat hij niet ziek ging worden. Vervolgens kleedde ik me aan, gewoon lekker in training en ik nam wat schone kleren mee voor Youssef.

Ik nam mijn tas en autosleutels en liep naar buiten. Ik belde Amel om te zeggen dat ik onderweg was en vertrok.

Halfuur later :

Ik reed richting het ziekenhuis. Onderweg stopte ik langs starbucks want ik weet dat Youssef gek is op die brownies en ikzelf ook eigenlijk. Ik nam er een paar mee en reed verder richting het ziekenhuis.

Youssef :

Ik werd om 09u00 wakker gemaakt door de verpleegster voor spuitjes en dergelijke. Wollah zelf slapen mogen we niet op ons gemak doen.

Erna probeerde ik mijn oog nog dicht te doen, maar dat lukte niet. Mijn slaap was loesoe. Ik staarde naar buiten. Vandaag scheen de zon, lekker mooi warm. Een perfecte dagje om op stap te gaan met mijn gezin.

En alsof ze mijn gedachtes kon lezen, kwam ze binnengewandeld. Mijn real life zonneschijn. "Salam!" zei ze vrolijk. Ik glimlachte en ging rechtop zitten. "Ca va?" "Ja ja hmdlh beter, jij? Ayoub?" "Hmdlh, hij brengt zijn dagje door bij Amel" "Goed, beter dan tussen deze muren" "Maak je maar geen zorgen, binnen paar dagen ben je weer thuis" "Inshallah" zei ik.

"Ik heb ontbijt voor je mee" "Bedankt, want die eten hier..." Ze begon te lachen en haalde mijn favo brownies naar boven. "Ik hou van je, wist je dat" "Ja dat wist ik" Ik glimlachte en drukte een kusje op haar wang.

We ontbeten samen net als vroeger, lekker gezellig en in alle vrolijkheid.

"Ik heb zin in koffie" zei ik. "Ik ga wel halen" "Nee nee hoeft niet" "Jawel" zei ze en stond op. "2 minuutjes en i'm back" Ik knipoogde en ze liep de kamer uit.

Ilham :

Ik had zin in een lekker warme kopje chocolademelk. Ben niet echt voor die koffie, Youssef integendeel wel. Hij kan geen dag zonder. Ik liep naar de kantine, kocht koffie en chocolademelk en liep terug naar de kamer.

"Ilham" Ik draaide me om en zag de dokter. "Oh dokter" "Hoe gaat het met je?" "Gaat wel" "En met Youssef?" "Dat zou ik aan u moeten vragen" zei ik. "Wel, ik wou je eerst apart spreken voor ik hem sprak" Mij hart begon sneller te kloppen. "Zegt u het maar" "Hij moet nieuwe operaties ondergaan" Ik slikte een brok weg. "Zodat we kunnen vermijden dat de kanker  doorgroeit, want je weet met zulke ziektes gaat dat heel snel" Ik knikte en keek naar de grond. "Hé wees niet zo bedroefd, bekijk het positief, misschien kunnen we het weghalen" zei hij terwijl hij een hand op mijn schouder legde. Ik hief mijn hoofd weer op en glimlachte. "Inshallah...uhhh ik bedoel ik hoop het" Hij glimlachte. "Goed, want in zulke tijden moet je zo optimistisch mogelijk blijven" "Dat klopt" "Daarom wil ik dat jij het hem verteld, het is misschien beter als jij het hem zegt, dan wij" "Oke is goed" "Bedankt Ilham" "Jullie bedankt" Hij glimlachte en ging weg.

Ik liep terug naar de kamer. "Dat was langer dan 2 minuten" "Ja..uhmm... er was een lange rij" "Hmmm" Ik gaf zijn koffie en ging zitten, terwijl ik nog steeds aan de dokter zijn woorden dacht. Ik moet het hem vertellen, maar straks, want het was net zo gezellig. "Sooo vertel eens, hoe is het met je" vroeg ik. "Die vraag heb je me al 6 keer gesteld in een kwartier" "Ja sorry haha" "Hoe is het met jou?" "Goed" "Zeker" "Ja zeker" Hij keek me met die verleidelijke, doordringende blik aan. Ik glimlachte. "Kom eens hier" Ik ging dichterbij staan. Hij drukte kusjes op mijn wang en fluisterde dat hij van me hield.