Ilham :
De volgende morgen werd ik wakker rond half 8. Ik ging naar de badkamer en nam een snelle douche, daarna kleedde ik me om en liep naar beneden.
Amal lag nog op de bank te slapen. Ik maakte snel ontbijt voor haar klaar en legde het voor haar neer. 'Ik ben naar school en mama is gaan werken, dus tot vanavond schat' schreef ik op een briefje en legde het naast het bord. Ik gaf haar nog een snelle kusje en ging de deur uit.
Aangekomen op school, ging ik naar mijn voorziene lokaal. In de gang kwam ik die jongen tegen van gister. Hij glimlachte naar me en ik glimlachte vriendelijk terug. "Ilham" hoorde ik. Ik draaide me om en zag Amber achter me lopen. "Ohw jij" zei ik glimlachend. Ze lachte. "Ja waar hebben we les?" "Daar zo" zei ik en we liepen samen naar de les.
13u59 :
Nog 1 minuut, 1 minuut!!! Die duurt altijd zo lang pfff. Ik keek naar Hamza die mijn kant opkeek en glimlachte naar hem. Hij glimlachte terug en net op dat moment ging de bel. Ik stond op en liep zo snel mogelijk de school uit.
Ik liep naar de bushalte met mijn oortjes in, toen ik iemand voelde die op mijn schouders tikte. Ik draaide me om en zag Hamza. Ik deed mijn oortjes uit. "Hey" zei hij. "He" "Neem jij ook bus 71?" Ik knikte. "Dan kom ik je gezelschap brengen" zei hij. "Haha oke" We liepen samen naar de bushalte en spraken een beetje bij over de lessen.
"Ik moet af" zei ik en stond op. "Oke tot morgen dan inshallah" "Tot morgen" zei ik en gaf hem een box.
17u00 :
"Ik moet gaan werken" zei ik tegen Amel. "Nu?" "Ja mama komt zo" "Oke is goed, take care" zei ze. Ik gaf haar een kusje, trok mijn schoenen en vest aan en ging op me gemakje naar mijn werk.
Youssef :
Ik liep naar binnen en kwam Naim tegen in de gang. "Waar was je?" vroeg hij. "Bij mijn ouders" "Heb jij mijn auto sleutels gepakt?" Ik knikte en gaf ze terug. "En je zegt me niks?" "Het was vroeg in de morgen" Hij zuchtte. "Deze keer zeg ik niks, maar dat is de laatste keer dat je zoiets doet" Ik ging naar boven zonder iets te zeggen, want geen zin nu in discussie. Ik ging rechtstreeks naar mijn kamer en ging op mijn bed liggen, starend naar het plafond.
Die blik in mijn moeders ogen toen ik terug kwam... Damn die ga ik nooit vergeten, maar ik heb beloofd om terug te komen, dus ik kom sowieso terug! Maar de vraag is wanneer...
18u00 :
"Youssef!" hoorde ik van beneden. Ik haastte me de trap af en ging rechtstreeks naar de auto. Ik stapte achteraan in samen met mo en Salim ging vooraan met Naim zitten.
We reden langs molembeek en ik keek lang uit het raam. We reden langs mijn straat heen en ik keek nog een laatste keer naar mijn deur. Het was mijn keuze om weg te gaan, nu moet ik ook alle gevolgen hiervan verdragen.
18u30 :
Aangekomen bij het vliegveld, stapten we allemaal uit. Naim en mo hielpen ons met de koffers en we liepen naar binnen.
"Zo jongens, dan denk ik dat het tijd is om afscheid te nemen" zei Naim. Ik keek mo die me sip aankeek. Ik ging naar hem toe en gaf hem een mannelijke knuffel. "Hou je goed he" zei hij. "Ja bro, jij ook en draag zorg voor mijn Ilham oke" Hij knikte. "Ik bel je nog wel" zei ik. Ik nam ook afscheid van Naim. Ook al zeg ik dit nooit, maar ik zie hem net mijn 2de vader. Hij is er altijd al voor mij geweest en ik weet dat hij er altijd voor mij zal zijn.
Na afscheid genomen te hebben, gingen we inchecken en namen we onze vlucht naar Marseille.
Ilham :
21u00 :
Ik was alweer klaar met werken. Deze keer moest ik afsluiten, dus bleef ik samen met Rosanne tot de laatste. Daarna namen we afscheid en gingen we elk ons kant op. Ik liep naar huis met mijn oortjes en dacht aan een heerlijke kapsalon, want dat is waar ik nu echt zin in had.
Ik ging snel langs de pittazaak om een heerlijke kapsalon te halen voor mij en Amel. Ik ga niet liegen, voor ik die pittazaak instapte, begon mijn hart sneller te kloppen. Ik kom hier bijna nooit alleen, altijd is Amel met mij, maar deze keer had ik geen keus. Het is hier altijd zo vol met jongens, echt irritant.
Mohim ik nam al mijn moed bij elkaar en liep naar binnen. Ik ging in de rij staan en wachtte mijn beurt af.
Nadat ik mijn bestelling kreeg, liep ik naar buiten, maar ik werd tegengehouden door een arm. Geschrokken draaide ik me om en zag Salim voor me staan. "Hmar" mompelde ik. Hij lachte. "Wat doe je hier nog om dit uur?" "Eten halen" "Laat me raden, kapsalon?" Ik knikte glimlachend. "Ik loop wel met je mee" "Dankje" Hij liep met me mee tot ik thuis aankwam.
"Dankje!" zei ik en gaf hem een high five en box. "Graag gedaan, ciao" zei hij. "Doeei!" Hij ging verder en ik opende de deur. Voor de mensen die vergeten zijn wie Salim is, dat is een vriend van mo en intussen ook die van mij.
Ik liep naar binnen en legde het eten op tafel. "Wejow je hebt me gedachtes gelezen jij" zei Amel die zich recht zette. Ik begon te lachen. "En ik?" vroeg me ma. "Omggg! Wollah sorry! Ik ga wel terug al..." "Nee grapje, ik wil niet" zei ze. "Ben je zeker? Anders ga ik wel terug" "Nee schat heb net gegeten" "Okey" zei ik en ging zitten. "Ja ze had tajine gemaakt omg" zei Amel. Amel lust geen tajine, ikke wel, maar niet altijd.
Mo :
We hadden Youssef en Samir net afgezet en liepen terug naar de auto. Ik ga niet liegen, ik had echt hartpijn. Mijn vriend die weg gaat voor me ogen en god weet voor hoelang...
De hele weg waren we stil. Niemand had echt zin om te praten. "Kan je me thuis afleggen aub" vroeg ik. Naim knikte in alle stilte en reed naar mijn huis.
"Shokran" zei ik en gaf hem een hand. "Tot de volgende" Ik knipoogde en stapte af. Hij reed door en ik liep naar huis.
Ik ging naar mijn kamer, kleedde me om en ging in mijn bed liggen. Ik belde Amel meteen, heb haar al de hele dag niet gehoord.
Amel :
Mo belde me. "Salam schat" zei ik. "Walikoum salam, alles goed met mijn prinses?" "Ja hmdlh met jou?" "Hmdlh net thuis" "Waar was je?" "We hebben Youssef en Samir afgezet" Ik slikte een brok weg. Wollah doet hart pijn. "Maar je weet, is beter voor hun" "Ja inderdaad"
"Is Ilham daar?" vroeg hij. "Ja hoezo?" "Geef haar eens door" "ILHAM!" riep ik. "Ja wat!" riep ze vanuit de keuken. "Mo wil met je praten" "Wacht!" riep ze. "Ze komt" zei ik. "Is goed"
Ilham :
Ik liep de keuken uit en nam de telefoon over. "Salam" "Walikoum salam alles goed?" "Ja met jou?" "Hmdlh gaat lekker" "Ewa hmdlh" "En school? Gaatie goed?" "Ja wel druk de laatste tijd" "Ja weet ik, je bent bijna nooit thuis" "Haha ewa je weet werk, school en shit" "Hayhay drukke dame" "Ja ja je weet" "Haha ewa mlih is goed, concentreer je op belangrijke dingen" "Ja sowieso jij ook he mootje" "Ja sowieso inshallah, ik ga nu weer terug naar school" "Yoeyoeyoey dat is geen nieuws!" "Hahaha ja ik weet man, moet wel mohim wou gewoon vragen of alles goed ging met je" "Awww alles gaat flex dankje" "Houden zo oke en als er iets is, ik ben jou broer oke" "Dankje mo!" "Graag gedaan tot laters" "Beslema" Ik gaf de telefoon terug aan Amel en ging terug de keuken in.
"Wie was dat?" vroeg me ma. "Mo" "Wat zei hij?" "Hij vroeg gewoon of alles goed ging enzo" "Aww wat lief" "Ja hij is echt een schatje" "Zie je, je zus heeft meteen goeie gescoord" Ik rolde met mijn ogen. "Je m'en fous" "En trouwens, hoe zit het met die Yanis?" "Niks mama, er is niks en er gaat niks zijn" "Waarom niet, hij is toch een..." "Genoeg mama! Nee is nee" zei ik en ging de keuken uit. Ik liep naar mijn kamer, deed mijn pyjama aan en ging in bed liggen. Genoeg voor vandaag, ik ga slapen.
JE LEEST
Nieuwe stad, nieuw leven?
Fiksi RemajaDe getalenteerde 17-jarige Ilham, verhuist samen met haar moeder en haar zusje Amel naar een nieuwe stad, nadat hun vader hun verliet op jonge leeftijd. Welke gevolgen brengt de nieuwe stad met zich mee?