Aşkın kadife hali (Tamamlandı)

5. Bölüm

Multimedya: Derin'nin akşam yemeğin de giydiği kıyafet.

"Doğan yalvarırım dur! İstemiyorum" onun gözlerinin içine bakıyordum, bilmiyorum ama şu anda burada bu konumda istemiyorum yalvarırım duy beni.

"Ama o olsa durmasını istemezdin!" Gözü dönmüş gibi bakıyordu gözlerime. Göz yaşlarıma hakim olamıyorum şu dakikadan itibaren.

"Bunun onunla da yapmazdım. Doğan korkuyorum dur artık" gözlerimdeki korkuyu görüp sol yanıma gelecek şekilde attı kendini. Sonra hızla beni kendine çekip göğüsüne bastırdı. Son bir güçle onu itip kendimi yere attım ve çarşafla bacaklarımı kapatıp duvara yasladım belimi, gözlerimden sicim gibi iniyordu göz yaşlarım durmuyordu duracak gibi da değildi.

"Derin korkma benden" bacağıma dokunduğunda hızla yönümü dondum ve iyice kapandım "kaçma benden yalvarırım" o da yasladı sırtını duvara ve yüzlerimiz birbirine bakar oldu, onun yüzüne dahi bakmak istemiyorum ölesiye korkuyorum ondan ama bir yandan da ruhuma dokunuyordu varlığı "onun sana dokunuşuyla gözüm döndü. Kimsenin sana dokunmasına izin veremem, sen sadece benimsin Derin sadece benim seni delicesine seviyorum ilk gördüğüm andan bu yana, yalvarırım ağlama" beni yavaşça tekrar kendine çekti ve sıkça sarıldı orada öylece kaldık bir milim bile kıpırdamadan. Ben ağlamayı durduramadım o da pişman olmayı, ben onu durdurmasaydım az önce bana tecavüz edecekti hemde sevdiği kadına.

Sahi o bana seni seviyorum mu? dedi ne ara sevdin beni be adam, dokuz yıl önce mi yoksa üç gün önce mi! Sen bana az önce hiç acımadan, sormadan ve izin almadan dokunmaya kalktın hatta yeterince dokundun Doğan. Sen benim canımı yakıyordun bir kaç dakika önce şimdi ise sevdiğini söylüyorsun. Sana nasıl cevap vereceğimi dahi bilmiyorum ve inanamıyorum! İnsan sevdiğine böyle yapar mıydı ya da bu şekilde dokunmaya kalkar mıydı? Ya da her şey geçip buna ne demeliydi, bende senden hoşlanıyorum hatta sen bana dokunduğunda arzuluyorum ama bunu onaylamadığım için sana karşı duruyorum mu?!

Yoksa, senin bu hallerinden korkuyor seni nasıl seveceğimi bile bilmiyorum. Başıma belamı yoksa duamısın onu bile çözemiyorum mu? Hangisini demeli. Sadece dokunma bana, dokunma bedenim Doğan, dokunma kalbime en çokta kalbime dokunma ben kimseye teslim olmadım onu bırak elini tutmadım. Seni seviyorum demedim, beni bırak Doğan kalbimi bırak! Sana kendimi bırakırsam canımı çok yakacaksın kalbimi paramparça yapacaksın görüyorum bunu, sevme beni.

Göz yaşlarım durmuştu neredeyse yavaşça onun kollarından uzaklaştım ve ayağımdaki topukluları çıkardım, ayağa kalktım. O oturmaya devam ediyor ve ayak uçlarına bakıyordu bana yaptıkları ve itiraf susturmuştu onu. Ne söyleyeceğimi kestirmiştim artık kafamda; "Bir daha sakın çıkma karşıma, sevme beni sevgin buysa sevme! SEVME BE ADAM SEVME!" Hızla odadan çıktım gözüm hiç bir şeyi görmez, olmuştu her şeyimi bırakıp hızla dairesinden çıktım ve merdivenleri inmeye başladım. Cebimde ne bir para ne de telefonum vardı, daha fazla durmak istemedim, istemiyorum da durursam ona olan bu duygum affetmemi sağlayacak bu yaşananları görmezden getirecekti.

Peşimden adımı bağırdığını duydum merdivenleri o kadar hızlı iniyorduki her an yetişecek gibiydi. Dışarı adım attığımda gecenin ayazı paramparça etmişti beni, çorabım yırtılmıştı ve üstümde kabanım, ayağımda ayakkabım yoktu öylece koşuyorum nereye koştuğumu bilmeden bu saate başıma bu halde ne geleceğini bilmeden, en fazla bir kaç dakika önce olmayan olurdu üstelik daha kötü bir şekilde düşünmesi bile korkunçken az önce an be an yaşıyordum neredeyse.

Yolun tam ortasında tramvay durağına karşısında dizlerimin üstüne düştüm ve öyle kaldım, soğuk tüm bedenimi kesiyordu artık nefes almak bile işkenceydi, bu soğukta göz yaşlarım donuyordu yüzümde. Sırtımda bir el hissettim içimi daha çok korku sardı, daha sonra üşüyen bedenimi tek hamle de kucağına alıp kaldırdı, yüzüne baktığımda Doğan'dı ve çok korkmuştu benim gibi ona sıkıca sarılıp gerisin geri eve dönmeye başladık, bedenim titremede bir sonra ki seviyeye geçmişti neredeyse, zangır zangır terimini adeta benimsemişti kendi içinde. Keşke bu olanlar bir rüya olsa ve ben kabus görüp uyanmış olsam ama dedim ya keşke çünkü gerçekti hiç de istemediğim kadar.