Restaurant

388 17 0
                                    

pov Tara

Ik heb met Rosalie afgesproken bij een klein restaurantje vlakbij haar huis. Ik weet echt niet wat ik aan moet. Ik weet niet eens wat voor restaurant het is! Ik zucht diep en laat me dan vallen op mijn bed. Mijn telefoon springt aan, maar ik kijk niet naar het bericht dat ik krijg. Ik kijk op de klok van mijn telefoon en spring van mijn bed af. Ik moet nu echt opschieten ik moet allang weg.

Na een klein kwartiertje zit ik eindelijk op de fiets. Ik heb toch gekozen voor een roze jurk en sneakers. Onder mijn jurk heb ik nog een korte broek aan. Wat haat ik het toch om te fietsen. Mijn moeder was zo aardig weer, dat ze me gewoon niet wilde brengen. "Ga maar fietsen dat is gezond!" Zei ze. Over 20 minuten ben ik bij Rosalie en dan kunnen we samen naar het restaurantje.

Als ik bij Rosalie ben, zie ik door het raam dat ze op de bank ligt. Als ze maar niet slaapt. Lachend stap ik van mijn fiets af en bel aan. Ze schrikt waarschijnlijk want ze valt van de bank af. Ik moet lachen. Ze opent de deur en ik lach naar haar. "Sorry." Zeg ik lachend. Rosalie lacht mee. "Laten we nou maar gaan."

Samen fietsen we naar het restaurantje. Het is letterlijk om de hoek. We lopen het restaurant binnen en gaan achterin zitten. "Ik wil bij het raam!" Zegt Rosalie en rent naar de stoel bij het raam. Ik schud lachend mijn hoofd en ga tegenover haar zitten. "Willen jullie wat drinken bestellen?" Vraagt een ober. "Umh. Ik wil wel een ice tea." Zeg ik. "Doe mij maar een cola." Antwoord Rosalie. "Het komt eraan. Hier hebben jullie alvast de menukaart." Zegt de ober en geeft mij en Rosalie de menukaart. "Dank je." Zeg ik en open de menukaart. "Pssst." Zegt Rosalie. "Wat is er?" Vraag ik en kijk boven de menukaart uit naar haar. "Kijk." Zegt ze, laat de menukaart zien en wijst een hoek van de kaart aan. In de hoek is er in het klein een telefoonnummer geschreven. "Zal ik dat nummer in mijn contacten zetten en dat we het straks gaan appen?" Zegt ze lachend. "Ik weet het niet hoor. Is dat niet zielig?" Zeg ik maar daar heb ik meteen spijt van. Nu klink ik weer zo suf. "Nee joh. Die persoon schrijft het toch zelf op?" Ik zie dat Rosalie haar telefoon pakt en het nummer in haar contacten zet. "Eigen schuld." Zegt ze lachend.

Geschreven door Mae ❤️

Menu Number.| J.F&P.SWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu