Menu Number.| J.F&P.S

Scared

Pov Tara
"Is dat nou wel zo slim..?" Vraag ik aan Jer terwijl mijn ogen aandachtig naar de grond staren. "Ja, anders ben je nog verder van huis." Antwoord hij. Ik kijk op. "Na alles wat er gebeurd is? Roos weet niet eens wat er vroeger met mij is gebeurd Jer! Jij bent de enige die dit weet." Zeg ik tegen hem en hij geeft me een verbaasde blik. "Het is niet dat ik haar niet vertrouw. Het is meer.. Ik weet niet, ik denk dat ik bang ben voor de gevolgen. En ik weet wat zij gaat doen met Eva als ik dit allemaal vertel. Ze is al een keer ontzettend kwaad geweest en eigenlijk wil ik dat niet nog een keer meemaken. Zelfs niet als het tegen Eva is. En wat als Eva Pascall weer ziet?? Wie weet wat ze wel niet gaat doen met hem! En dat gun ik hem ook niet." Vertel ik een beetje buiten adem. De tranen beginnen in mijn ogen te prikken en ik knipper een paar keer tot er een traan uitvalt en over mijn wang rolt. Ik wil niet meer terug naar die tijd. Ik gun niemand de woede van Rosalie en ik wil niet dat Eva Pascall ziet. Want als dat gebeurt.. We weten nu wel wat Eva allemaal doet. Ik kijk naar Jeremy terwijl de tranen nu sneller beginnen te stromen. "Kom eens hier." Zegt hij, pakt mijn arm en trekt me in een knuffel. De tranen beginnen te vloeien en het lijkt alsof de Middellandse zee over mijn wangen vloeit. "Ik wil mijn beste vriendin niet kwijtraken. Ik wil niet dat er iets met Pascall gebeurt. En ik wil al helemaal niet dat er iets met jou gebeurt! Dit is allemaal mijn schuld.. Waarom ben ik met haar omgegaan? Anders was dit allemaal niet gebeurd. Dan waren jij en Roos nu niet in gevaar geweest. DIT IS MIJN SCHULD!" Huil ik en maak me los uit Jer zijn knuffel. Hij pakt mijn handen en ik draai mijn gezicht weg. "Kijk me eens aan Taar." Zegt hij en draait mijn gezicht bij met zijn hand. "Dit is niet jou schuld. Kan je in de toekomst kijken? Nee. Je had niet kunnen weten dat Eva terug zou komen. Je wist niet dat Eva zulke dingen zou doen." Probeert hij me gerust testellen. Maar zo gerustgesteld ben ik niet. Als er iets met Jer vergeef ik het mezelf nooit. "Maar Jer.." Probeer ik maar hij zegt dat ik stil moet zijn. "Ssht. Er gaat niks met mij of Rosalie gebeuren. Daar zorgen we wel voor. En Pascall. Pascall is haar allang vergeten, ze zitten niet op dezelfde school. Het komt goed babe." Verteld hij me en drukt een kus op mijn lippen. Ik kus terug, maar nog steeds ben ik bang. Ik ben blij dat toetsweek er nu op zit, ik hoef alleen nog boeken in te leveren en rapport op te halen. Fuck. Ik moet nog naar school. Hoe ga ik dat doen met dat kind?? Ik maak me los van Jeremy zijn lippen. "Jer ik moet nog twee dagen naar school." Hij knikt. "Ik ga met je mee." Zegt hij zachtjes en ik kijk hem dankbaar aan. "I love you." Zeg ik, een kleine glimlach verschijnt op zijn gezicht. "Love you too."

Ik blijf voorlopig bij Jer slapen. Mijn broer vond het niet erg gelukkig en met mijn vader gaat het al wat beter. Ik heb besloten om Roos toch even te appen. Om 3 uur 's nachts.. "Mooie tijd om te appen, Taar." Mompel ik in mezelf.

Roos ❤️🌹
Ik: Heyy

Na even gewacht te hebben krijg ik toch antwoord.
Roos ❤️🌹
Roos ❤️🌹: Hoi. Wat is er?
Ik: Niks, mag ik niet met je praten xD
Roos ❤️🌹: Zeg ik dat dan? :)
Ik: Laat maar..
Ik: Hoe is het met jou en Pascall?
Roos ❤️🌹: Geweldig.. Met jou en Jer?
Ik: Goed. Is er iets met jou en Pascall?
Roos ❤️🌹: Nee
Ik: Oke
Ik: Ik ga slapen Doei

Ik doe snel mijn telefoon uit en kruip tegen Jer aan. Dit heeft toch geen nut. Om met haar op deze manier te praten. Ik ben zo bang. Bang voor wat er met haar gaat gebeuren. En met Pascall. En vooral wat er met Jer kan gaan gebeuren. Ugh wat haat ik Eva. Ze heeft alles verpest.. Nee eigenlijk heb ik alles verpest. Ik had nooit met haar om moeten gaan! "Sukkel." Mompel ik tegen mezelf. Ik ben echt zo bang.. Morgen moet ik weer naar school voor mijn boeken. Gelukkig gaat Jeremy mee. Als ik alleen zou gaan weet ik wel wat er zou gaan gebeuren. Ik slaak een diepe zucht. Waarom moet dit ons nou weer overkomen? Waarom moest Eva terug komen? Haar thuis is niet hier. Die is in de gevangenis. Daar hoort ze thuis en nergens anders! Ik kan haar wel wurgen! Maar ja ik kan niet tegen haar op. Ik ben bang voor haar en d'r klote groepje. En dus ook voor wat zij kan doen. Ik leg mijn armen om Jer zijn middel en mijn hoofd op zijn borstkas. Ik sluit mijn ogen en val in slaap. Maar zo rustig slaap ik niet..

~ Mae

Ja Eva is niet zo betrouwbaar. Eerder gestoord en inderdaad wie weet wat ze kan doen.. wat denken jullie wat ze zou doen als ze Pascall weer ziet?