Menu Number.| J.F&P.S

I hate you

pov Pascall

"Kom op, ik wil alleen m'n excuses aanbieden. Het spijt me echt." Zucht ik. Rosalie kijkt me aan en rolt haar ogen. "Is het zo raar dat ik om je geef en je geen pijn wilde doen?" Ik slik. What the fuck did I just say? "Hmm, best wel ja." Zegt ze schouder ophalend. "Vind je het zo erg wat ik heb gedaan? Bijna heb gedaan." Vraag ik haar. "Het valt mee. Het kan nooit zo erg als wat anderen deden." Zegt ze stil op een toon die ik bijna niet kan verstaan.

"Hoe bedoel je?" "Nevermind." Zucht ze. Ze draait zich weer om en staart uit het raam. Ik kijk even naar haar hand en twijfel even. Maar dan leg ik mijn hand op de hare en ze draait met een ruk om. "Je kan het me vertellen. Ik ben te vertrouwen." Zeg ik begripvol en glimlach naar haar. Ik zie dat ze op haar lip bijt om niet te huilen. Dan gaat de bel. Ze pakt haar spullen en rent zowat de klas uit. Ik zucht. Come on Pascall...

Ik kijk de aula in en de kantine. Daar is ze niet. Ik zucht en loop naar de E-lokalen. Ik zie Roos in een hoekje zitten. Met opgetrokken knieën, haar armen op haar knieën gesteund en haar hoofd in haar armen. Ik loop rustig naar haar toe en ga naast haar zitten. Ik hoor haar snikken. "Als je het me niet wilt vertellen, dat hoeft ook niet perse. Ik dwing je nergens toe." Ze kijkt op naar mij. Ze ziet er anders uit. Zo breekbaar en emotioneel, maar toch nog steeds damn. "Ik wil gewoon mijn exuses aanbieden. Het was stom van me. Ik had het niet moeten doen en het spijt me echt heel erg." Rosalie kijkt nog steeds verdrietig en toch ook anders. "Het spij-" Ik kan mijn zin niet af maken of ik voel haar lippen op de mijne gedrukt. "I hate you." Zegt ze fluisterend. Onze blikken kruisen elkaar weer en voor ik het weet, druk ik mijn lippen op die van haar. En het voelt goed.

~ Sez & Mae