Menu Number.| J.F&P.S

"She's mine."

Pov Rosalie
Ik rol met mijn ogen als ik het appje van Jeremy zie. Kleuter. Ik heb toch ook niks met hem en Tara gezegd? En ik vind Pascall niet eens leuk! Anyway het was wel lief wat hij zei. Ik loop terug naar de woonkamer en zie Pascall op zijn telefoon zitten. Hij kijkt op en glimlacht naar me. Ik voel dat ik een beetje bloos maar negeer het. Nee dit gaat niet gebeuren Roos. Ik loop naar de bank en ga onder de dekens zitten. Het onweer is weer een beetje weggetroken. Gelukkig maar! Ik kijk op mijn telefoon naar de tijd. Half 7. Ik gaap en rek me uit. Ik heb wat appjes van mijn moeder Lara.

"Hoe laat ben je thuis?"

"Hoe laat wil je dat ik wegga?" Vraag ik aan Pascall en kijk hem aan. "Je hoeft niet weg hoor." Antwoord hij maar ik schud mijn hoofd. "Lara vraagt hoe laat ik thuis ben." "Wie is Lara?" Vraagt Pascall verward. "Een van mijn moeders. Ik ben geadopteerd." Vertel ik en hij knikt. "2 uur of zo?" Zegt hij. Ik knik. "Prima."

"2 uur."

"Wat wil je gaan doen?" Vraagt hij aan me en ik haal mijn schouders op. "We kunnen naar buiten gaan?" Stelt hij voor. "Is goed. Dan kleed ik me even om." Ik sta op en loop terug naar boven.

-mae
***

Pov Pascall
Terwijl Rosalie aan het douchen was heb ik krakelingen gehaald bij de Plus. Ik pak mijn sleutelbos uit mijn zak en open de deur. Niemand. "Roos, ik ben thuis!" Roep ik en een kleine lach vormt op mijn gezicht. Het voelt net alsof we een gezin zijn. Mijn lach word breder en ik schud mijn hoofd. What the fuck Pascall.

Rosalie komt de trap af lopen in een jurk. De jurk. "Damn." Zeg ik met open mond en ze kijkt blozend weg. Ze houd er niet van als ze moet blozen, denk ik. Elke keer als ze moet blozen kijkt ze weg, ook al staat het haar zo goed. Lief blozend met haar sproetten, mysterieus met haar groene ogen en diepe blik, en ook zo verdomd mooi met haar tattoeages en bot woordgebruik waar ik erg van houd.. Ik denk dat ik er meer van houd als ze zegt dat ze me haat dan dat ze zegt dat ze van me houd, ook al zou ze dat nooit zeggen.

"Ik zag de jurk liggen in je kamer toen ik mijn kleding van gister wou pakken, en het is echt heel mooi." Zegt ze als ze met haar handen langs de kanten zijkanten van de jurk glijd. "Het is de trouwjurk van mijn moeder." Zeg ik. "Oh. Het spijt me echt, ik zal hem uitdoen." Zegt ze als ze al de rits opent en naar boven loopt. "Wacht!" Ik ren naar de trap toe. "Houd hem aan. Hij staat je mooi." Weer bloost ze, fuck. "Ik-" Ze kijkt me twijfelend aan en kijkt snel weg. "Ik moet naar huis. Morgen toetsen enzo." Zegt ze snel en ik knik. "Oke." Zeg ik zacht.

***

"Kan je nog even langs de action rijden? Heb een woordenboek nodig voor mijn Duits toets morgen." Vraagt Roos in de auto. Ik knik. "Sure." We rijden naar de action toe en ik parkeer de auto. We lopen de action binnen en een jongen fluit naar haar. "You look good." Zegt hij als zijn ogen over haar heen glijden en Rosalie bloost. Ik geef de jongen een waarschuwende blik. "She's mine." Fluister ik als hij langst me loopt. Roos is niet van mij, maar ik wil niet dat guys weer met haar gevoelens gaan spelen. En misschien, heel misschien, haat ik het als ze bloost naar anderen op dezelfde manier als ze naar mij bloost.

***

We lopen de action uit met Roos' woordenboek. We lopen naar mijn auto toe en ik zie dat mijn ruit is ingeslagen en er een deuk in de deur zit. Boos kijk ik naar Rosalie die verward naar de auto kijkt. Er lag niks in de auto, er is ook niks gestolen, die mongolen hebben gewoon mijn auto ingeslagen voor de lol. Ik kijk om en zie een oudere man in het gangpad naar de action toe staan, met een paar kranten in zijn handen die hij uitdeelt.

Boos loop ik op hem af, en wanneer ik bij hem ben duw ik hem tegen de muur aan. "Jij hebt gezien wie dit deden! Wie heeft er aan mijn auto gezeten?!" Schreeuw ik naar hem toe en hij kijkt me aan met een bange blik. "Jongen, ik weet niet waar je het over hebt." Zegt de man stotterend uit angst. Ik duw hem harder tegen de muur aan. "Pascall! Wat doe je?!" Roept Rosalie boos en ze duwt me aan de kant en de man rent weg. "Wat doe jíj?!" Ik kijk haar boos aan en uit reflex slaat mijn hand naar haar gezicht maar ik stop net voor dat ik haar gezicht raak.

Ze kijkt me bang aan. Een traan loopt over haar wang en ze neemt een stap naar achter waarnaar ze weg rent. Ik ren achter haar aan en grijp haar arm beet. "Roos?" "Laat me los." Zegt ze snikkend terwijl ze uit mijn grip probeert los te komen. "Roos!" Zeg ik weer en ik pak haar beide armen beet. "Dacht je echt dat ik je zou slaan?" Vraag ik hulpeloos als haar groene ogen langzaam roder worden. "Ik-" Er loopt een tweede traan over haar wang. "Ik zal je nooit slaan." Zeg ik haar vol spijt. "Breng..- breng me gewoon maar naar huis." Zegt ze als ze haar tranen weg veegt. Ze loopt verder naar de auto toe en ik kijk haar verdrietig aan en loop naar haar toe om de deur te openen.

***

De hele weg was het stil en klonk er alleen zacht gesnik van Rosalie op de achtergrond. We komen bij haar huis aan en ze stapt de auto uit. "Het spijt me." Zeg ik zacht.  Ze kijkt om en dan snel weer terug en opent de deur.

-sez