Menu Number.| J.F&P.S

Poison

Pov Tara
Als ik in slaap val krijg ik al gauw een flashback naar wat er was gebeurd vóór het incident van vandaag.

Flashback
Ik liep de klas uit zodra de bel was gegaan. Ik was eindelijk uit. Doordat Roos niet meer bij me in de klas zit, heb ik echt geen motivatie meer om ook nog maar iets uit te voeren. Soms klets ik met de jongens uit mijn klas.
Omdat alle meiden uit mijn klas enorme trutten zijn en mijn vrienden gewoon beter zijn dan die meiden.
Toen ik hen gedag had gezegd liep ik naar mijn kluisje waar Eva alweer stond. Met een fles water, die hoogstwaarschijnlijk van mij was. Ik blijf om de hoek kijken wat ze deed. Ze had naast mijn fles water nog een ander flesje vast waarvan ze een paar druppels in het water deed en weer terug deed in mijn kluis.

~ Eind Flashback
Ik schrik wakker. Waarom weet ik dit nu pas?? Waarom had ik toen niet door wat ze deed?! Het was vergif, ik weet het zeker. Daarom heb ik hoofdpijn en bloedneuzen. Tenminste ik denk het wel. Dat kan niet anders. Ik haal Jer zijn armen van me af en loop rondjes in de woonkamer. Ik kijk naar de klok in de keuken. Het is half 4. Ik zucht en plof weer neer op de bank. Ik kijk op mijn telefoon en zie wat appjes van Rosalie.

Yo, zullen we samen met Pascall en Jer op vakantie gaan? :)

Ja dag. Ik ga hier echt niet op reageren. We kijken al zo lang uit naar deze vakantie om met z'n tweeën te gaan.

Oké ik heb gezegd dat dat wel leuk is. Ik kon het niet. En als haar dat leuk lijkt, wie ben ik dan om te zeggen nee. Ik voel me weer misselijk en ik heb net ook alweer een bloedneus gehad. Toen Jer even wakker was, heb ik gezegd dat we rond 11 uur naar de huisarts gaan. En damn wat ben ik zenuwachtig. Ik probeer al zo'n twee uur in slaap te komen maar het lukt me niet. Ik haat Eva. Ik haat haar. Het liefst zou ik haar keihard willen slaan. Trouwens ze k wel echt naar Jeremy zo van; Ik ken je nog wel. Ik hoor Jeremy zuchten en ik kijk naar hem. Volgens mij slaapt hij niet meer. "Hoe ken jij Eva?" Vraag ik voorzichtig en zacht. Ik hoor hem gapen. "Hoe bedoel je?" Ik rol met mijn ogen. Precies hoe ik het zeg. "Nou, ze keek naar je alsof jullie elkaar kennen." Antwoord ik en draai mijn gezicht weer. Ik hoor Jeremy slikken. Ik had echt gehoopt dat hij zou zeggen; Nee ik ken haar niet. Of nee dat klopt niet. Ik had gehoopt dat hij zoiets zou zeggen maar er wordt helemaal niks meer gezegd. "Jer?" Ik hoor hem weer zuchten. "Ja ik ken haar helaas." Zegt hij fluisterend met een brok in zijn keel. Ik draai me met een ruk om. "WAT?!" "Ik was niet degene die met haar omging!" Antwoord hij snel. Ik kijk hem verward aan. "Wie dan wel?" Vraag ik hem. Hij slaat zijn ogen neer en mompeld iets. "Dat kan ik niet verstaan." Zeg ik. "Pascall! Pascall was degene die met haar en haar groep omging!" Ik schrik. Fuck! Fuck! Fuck! Nee omg. Wat ben ik blij dat hij mij niet herkend heeft! "Wat is er gebeurd met hem en Eva?" Vraag ik nog steeds geschrokken. Jeremy schudt zijn hoofd. "Hij ging met de slechte mensen om en toen hij dat besefte wilde hij niks meer met Eva te maken hebben. Maar Eva vond Pascall soort van leuk dus ze accepteerde het niet en ging hem met het groepje in elkaar slaan. Niet heel het groepje. Tegen die tijd waren er ook weer twee weggegaan. Maar toen dat gebeurde kwam ik en heb hem daar weggehaald." Verteld hij. Ik ben één van die twee mensen. Ik kan me niet herrinneren over Pascall. "Maar waarom moet Eva jou hebben?" Vraagt Jer kalm. Ik verstijf. Nee dat kan ik je toch niet vertellen. Ik schud mijn hoofd, draai de andere kant op en bijt op mijn onderlip om de tranen, die al in mijn oog branden, in te houden. Ik voel Jer zijn hand op mijn schouder als geruststelling. Een zucht verlaat mijn mond. " I-Ik.." Ik adem even diep in en uit. 

"Toen mijn ouders gingen scheidden, veranderde mijn gedrag enorm. Ik ging tekeer tegen mijn ouders en op school als je iets tegen me durfde te zeggen had je een probleem. Angst, dat is wat ik had. Angst voor anderen. Ik ging met de verkeerde mensen om. Oftewel ik ging om met Eva. En toen Tara op school kwam, liet ze me weer mezelf zijn en ik haar. Maar toen zag ik Eva op school bij mij en nu begint alles weer opnieuw. Weet je waarom ik bloedneuzen heb? Zij heeft gif in mijn water gedaan. Ik moet straks echt naar de huisarts." Vertel ik met schaamte. Jeremy heeft zijn hand voor zijn mond geslagen. "Jij kende Pascall al?" Ik schud mijn hoofd. "Ik kom nu pas door jou erachter dat hij in die groep zat. Anders had ik dit niet geweten." Jeremy trekt me in een knuffel. "Je bent nu bij mij en er kan niks gebeuren." Zegt hij zacht en wrijft over mijn hoofd heen met zijn hand. De tranen in mijn ogen beginnen langzaam te stromen over mijn wangen. Ik weet niet of het door Jer zijn woorden komt of door de pijn die ik weer voel in mijn hoofd. "Ik wil je niet kwijt Jer." Zeg ik. "Je raakt me ook niet kwijt. Vanaf nu blijf ik gewoon altijd bij je." Antwoord hij en ik glimlach. Ik maak me los uit zijn knuffel en kijk hem aan. "Ik hou van je." Zeg ik glimlachend. "Ik ook van jou." Zegt hij fluisterend en drukt een kus op mijn lippen. En zo blijven we liggen.

~ Mae