Menu Number.| J.F&P.S

S.O.S

Pov Rosalie

Taarr💗

Ik: heyy

Ik: hoe was school zonder me?

Ik: meestal ben je wel eerder online als ik je wat stuur

Ik: t is al een uur later, gaat t?

Ik: hoe gaat het met je tattoo?

Ik: yo Taar

Ik: ik heb je 3x gebeld maar je neemt niet op..

Ik: Taar ik maak me zorgen

Ik: jeremy neemt zijn telefoon ook niet op

Ik: wacht..

Ik: laat maar

Ik: weet al wat jullie aan t doen zijn, sorry xx

Ik: je telefoon staat vast uit, dus je hebt geen last van wat ik nu stuur

Ik: dus je vind het heus niet erg als ik weer een verhaal ga lullen

Ik: ik heb Pascall gezoend

Ik: ik weet het, ik ben een mongool

Ik: ik heb geen idee waarom ik het heb gedaan

Ik: ik haat hem

Ik: maar ik houd van hem

Ik: en ik haat het dat ik van hem houd en om de één of andere reden steeds aan hem denk

Ik: hij is een soort drug

Ik: wanneer je er een keer mee in aanraking ben geweest wil je meer

Ik: ook al weet je hoe slecht het voor je is

Ik: ook al weet je dat het je leven gaat verpesten

Ik: want dat gaat hij doen

Ik: dat doet iedereen

Ik: je begint om ze te geven, en dan laten ze je in de steek

Ik: ik wil niet om hem geven want ik weet dat hij me pijn gaat doen

Ik: bedankt voor t luisteren..

Ik: :/

Ik zucht en gooi mijn telefoon op bed terwijl ik zelf ook op mijn bed plof. "Ik weet het niet meer." Zucht ik in mijzelf. Ik sta weer op en loop naar mijn platenspeler en zet het LP van Harry Styles op. Ik dans, nou het is maar wat je dansen noemt, door de kamer heen en ik zie de deurklink omlaag gaan. Ik sprint naar de platenspeler en zet hem snel uit terwijl ik zo nonchalant mogelijk tegen de speler aan leun. "Hey." Zeg ik tegen Valentine die in de deuropening staat.

"Over een kwartiertje komt er visite." Zegt ze en ze loopt weg. "Visite?!" Roep ik haar nog verward na. Ugh, ik haat het als m'n ouders het altijd op het laatste moment doorgeven. Gelukkig heb ik nog mijn normale kleding aan, en sta ik nog niet in een slaapbroekje met een oversizedhoodie wat ik meestal meteen aantrek als ik thuis kom.

Ik loop naar de lange spiegel toe in mijn kamer en bekijk hoe ik eruit zie. Ik glimlach als ik naar mijn kleding kijk, ben blij dat ik weer mijn eigen vertrouwde kledingstijl heb. Ik houd erg van de 90's wat terug is te vinden in mijn kleding. Een groot verschil met Tara, zei houdt echt van het meisje-meisjes achtige, bloemenjurkjes, highwaisted jeans en al die dingen.

Ik doe nog wat mascara op en een donkere matte lipstick. Ook het enige make-up wat ik gebruik. "Visite is er!" Hoor ik Lara van beneden roepen en ik ren de trap af. Ze zijn geen familie, denk ik, want ik heb ze nog nooit gezien. Ik zie een vrouw rond de 50 en een jongen rond mijn leeftijd. Ik glimlach en loop het laatste stukje van de trap nog af.

Terwijl mijn moeders de vrouw, wat denk ik een vriendin is, begroetten, begroet ik de jongen. "Hey." Zeg ik met een glimlach als ik hem een hand geef. "Hey." Zegt de jongen met een prachtige glimlach, bruin net gekamd haar, en een nette outfit. Totaal niet mijn type omdat ik meer van de ' badboys ' houd met de tatoeages, maar hij heeft wel iets wat me bevalt.

"Ik ben Roos." "Jake." Lacht hij en ik bloos. "Willen jullie wat te drinken?" Vraagt Valentine en ik knik hevig terwijl ik daarna pas doorheb dat ze het tegen de gasten heeft. Jake lacht, "Een ice tea graag, als jullie dat hebben." "Hebben we ja." Geeft Lara antwoord op hem.

•••

"Roos-" Ik kijk Valentine aan, "zou jij samen met Jake de hapjes willen maken." Ik kijk Jake aan en hij knikt. "Woon jij hier ook in de buurt?" Vraag ik hem als we naar de keuken toe lopen. "Nog niet. Ik kom over een weekje hiernaar toe verhuizen." "Nice!" Hij lacht en maakt de koelkast open om wat hapjes te pakken. Mijn telefoon trilt, vast Taar. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en zie 2 gemiste oproepen van Pascall en 4 berichten. Ik kijk naar Jake en hij knikt naar me als teken dat hij het niet erg vind dat ik even niet help.

Pascall

Pascall: roos kom naar me toe

Pascall: nu

Pascall: alsjeblieft

Pascall: rosalie??

Ik: ik ga zo eten, ik heb visite

Pascall: kom alsjeblieft

Pascall: S.O.S

Ik schrik. Die keer dat ik bij Pascall bleef slapen hadden we iets afgesproken; we sturen elkaar het bericht S.O.S als er iets aan de hand is, en dan komen we meteen naar elkaar toe. Ik heb hem niet veel verteld over thuis, maar hij weet dat ik problemen heb, en hij heeft er natuurlijk ook veel. Als hij me dan nodig heeft voor als hij zijn broertje weer pijn heeft gedaan of wanneer ik ruzie heb of iets anders, komen we naar elkaar toe.

"Ik- ik moet weg." Zeg ik gehaast tegen Jake en hij kijkt me verward aan. Ik negeer hem en loop naar de gang toe. Ik pak mijn jas van de kapstok en loop naar de woonkamer toe waar ze me raar aankijken. "Mam, ik moet gaan." Zeg ik tegen mijn ouders. "Rosalie je kunt nu niet gaan." Zegt Lara die al opstaat om me tegen te houden. "Het is belangrijk. Ik ben zo terug, ik beloof het." Zeg ik terwijl ik de deur openmaak en naar mijn fiets loop, die in de tuin staat. Ik spring op mijn fiets en fiets de straat uit, de weg op, naar Pascall toe.

-sez