Menu Number.| J.F&P.S

Dit is niet goed

Pov Tara
Zodra Jer en ik in de auto zitten begin ik te huilen. Waarom kon ze nou niet naar een andere school gaan? Waarom gaat ze uitsluitend naar mijn school? Ik merk dat ik tril en ga naar achter zitten. Ik sluit mijn ogen en luister naar alle geluiden rondom me. Ik denk niet aan mijn gedachtes. Even is mijn hoofd helemaal leeg. Even denk ik aan helemaal niks. Alleen mijn hoofd werkt niet mee. Mijn hoofd voelt zwaar, pijnlijk en een enorm kloppend gevoel geeft het. Ik probeer het te negeren en bijt op mijn lip om niet in tranen uit te barsten. Ik voel iets stromen op mijn gezicht. Huil ik dan wel? Nee daar is het te laag voor. Ik open mijn ogen en dep met mijn hand op de plek waar ik iets voel stromen. Zodra ik mijn hand terug trek, kijk ik ernaar. Bloed. Ik draai me naar het raam. Waarschijnlijk gewoon een typische bloedneus. "Jer, heb je misschien een doekje of zo?" Vraag ik. "Ja in het dashboardkastje." Ik klik het kastje open en pak er een tissue uit die ik op mijn neus houd. Ik laat me weer naar achter vallen. "Gaat het?" Vraagt Jeremy. Ik knik. "Het gaat wel." Ik kijk op mijn telefoon en zie dat Roos me geappt heeft. Wacht... Ze heeft Pascall gezoend??

Roos 💗🌹
Ik: Hey
Ik: Jer en ik waren niks aant doen.
Ik: Eva was weer bezig.. Dus Jer kwam.
Ik: Hz zou Pascall niet om je geven?
Ik: Hij is niet zoals al die anderen. Niet als hij bij jou is dat zie je gewoon.
Ik: Waarom zou je het niet proberen met hem?

Ik zet mijn telefoon uit als we bij Jeremy thuis zijn. "Doe alsof je thuis bent." Zegt hij glimlachend. Ik bloos en glimlach terug. Ik ga snel op de bank zitten als ik me weer licht in mijn hoofd begin te voelen. Ik doe mijn handen in mijn haar en ga met mijn hoofd tussen mijn benen zitten. "Wil je wat eten?" Vraagt Jeremy vanuit de keuken. Ik heb het gevoel alsof ik jaren later pas op hem reageer. Ik doe mijn hoofd omhoog en zeg dat ik maar een appel neem. Wat is er toch met mijn hoofd? Ik pak een kussen, zet hem neer achter mijn rug en ga opgerold op de bank zitten. Jeremy geeft mij een appel en kijk hem dankbaar aan. Ik bijt in de appel maar zelfs dat doet pijn. Ik zet de appel op een bijzettafeltje en kruip tegen Jeremy aan. De pijn is enorm en hoe hard ik het ook probeer te negeren, het lukt me niet. Ik weet niet wat er aan de hand is maar een ding weet ik zeker.
...Dit Is Niet Goed...

~ Mae