Menu Number.| J.F&P.S

Truth or dare

Pov Rosalie

"Ik kan nu niet meer terug he?" Probeer ik nog bij Pascall als we voor Jeremy's deur staan. Hij schudt van nee. Zijn vinger raakt bijna de deurbel en ik pak zijn arm snel beet en trek hem naar achter. "S.O.S ja?" Hij knikt. Zijn vinger beweegt zich weer naar de deurbel maar deze keer belt hij wel aan. Zacht hoor je het gepiep van de deurbel binnen in het huis galmen.

Gebonk komt de traptredes af en in een paar seconden staat Jer al voor de deur. "Hey." Zegt hij. Ik geef hem een knuffel en we volgen hem naar boven, de trap op. Ik zie Tara achter Jeremy's bureau zitten. Weer tikkend met haar vingers wat ze altijd doet als ze zenuwachtig is.
"H-hey." Zeg ik voorzichtig en ze kijkt met een ruk op. "Hoi." Ik slik en ga naast Pascall en Jeremy op bed zitten. Tara draait om met de bureaustoel naar ons toe.

"Hoe gaat het?" Vraag ik aan Tara om de stilte te verbreken. "Goed. Heel goed zelfs. Ik heb aan Jeremy genoeg om me goed te voelen, heb geen vrienden nodig." Zegt ze bitchy. "Wow rustig. Je kon ook gewoon 'goed' zeggen, hoef geen levensverhaal erbij." "Wat ben je toch weer grappig Roos." Zegt ze oogrollend. Damn, wat is er met haar gebeurd? "Hebben jullie al gegeten?" Vraagt Jeremy aan mij en Pascall en we schudden van nee. "Een pizza bestellen?" Vraagt Pascall. "Sure." Antwoord Jer.

***

We zitten met z'n allen beneden voor de tv met 4 pizzadozen. Jeremy's ouders en jongste broertjes hadden al gegeten en zijn zusje en zijn broertje Enzo hebben een pizza mee naar boven genomen. "Iets anders doen?" Vraagt Jeremy en Tara knikt hevig. "Heb al te vaak deze film gezien."

"Truth or dare?" Vraagt Pascall aan ons, en ik schiet in de lach die snel weer verdwijnt als 3 serieuze blikken me aanstaren. "Oh. Het was geen grapje?" Vraag ik Pascall die nee schudt. "Het kan echt leuk zijn. Heb een app op mijn telefoon met random vragen." Zegt Jeremy. "Jer heeft een spel wat we er dan mee kunnen combineren. Yenga, dat spel met die blokjes, en op sommige blokken staat niets en op sommige een stipje wat dus een truth of dare kan betekenen." Legt Pascall uit. "Oké, lijkt me leuk." Zeg ik en we lopen naar een rond bijzettafeltje toe.

Jeremy komt aanlopen met het spel en legt het op tafel neer. We zetten alle blokjes op een stapeltje en maken wat regels. Een rood stipje is een opdracht en een zwarte een waarheid, staat er niks op ben je lucky. Als je de toren om laat vallen mogen alle deelnemers samen één zelfverzonne opdracht of vraag stellen aan de persoon die de toren laat omvallen. "Wie begint?" Vraagt Jeremy. Tara steekt haar hand op. "Ik wil wel." Jer knikt en ze pakt een houtblokje van de stapel af. Zwart. "Oeh, een waarheid." Zegt Jeremy die zijn telefoon erbij pakt. "Ooit iets gestolen?" Leest hij voor. Ik zie Tara rood worden en ik kijk haar vragend aan. "Uh, een, uh, snoepje. Ergens in een winkel." Stottert ze. Blijkbaar heeft niemand anders dan ik door dat ze zich anders gedraagt.

"Gaan we met de klok mee?" Vraagt Pascall en ik knik. Geconcentreerd kijkt Pascall naar de blokjes en hij pakt er ééntje uit de toren. "Shit." Mompelt hij als hij zijn houtblokje laat zien met een rode stip. Ik pak Jeremy's telefoon van tafel en klik op een 'dare'. "Zoen de persoon tegenover je." Lees ik lachend op. Pascall kijkt met een vies gezicht naar Jeremy die tegenover hem zit. "Kunnen jullie niet ruilen?" Vraagt Pascall die naar mij en Jeremy wijst. "Noop." Zeg ik en Pascall staat zuchtend op uit zijn stoel. "Ik geef alleen een kus op de wang hoor." Zegt hij nog voordat hij een kus op Jeremy's wang plaatst.

"Cute." Lacht Tara en ik lach mee. Iedereen zit weer en het is nu mijn beurt om een blokje te pakken. "Mag ik eerst?" Vraagt Jeremy aan me. "Ik heb een appje van m'n moeder gekregen en moet zo even naar boven toe." Ik knik. Hij pakt een blokje en draait hem trots rond. "Niks." Glimlacht hij. "Hopen dat ik ook niks heb." Zeg ik, en terwijl Jeremy de woonkamer uitloop pak ik een blokje. "Zwart." Zeg ik als ik mijn zwarte stip heb gevonden. Tara pakt de telefoon. "Ooit op het punt gestaan om zelfmoord te plegen?" Zegt ze. "Dit verzin je nu zelf!" Zeg ik boos en ik probeer de telefoon uit haar handen te trekken wat niet lukt doordat zij er ook aan trekt. Ze laat de telefoon los en ik vlieg zo wat naar achter.

'Ooit op het punt gestaan om zelfmoord te plegen.'

Oh, ze had gelijk. Schamend ga ik weer op de bank zitten naast Pascall. "Waarom wil je de vraag niet beantwoorden Roos? Ooit iets gebeurd?" Grijnst ze naar me en ik walg er van. Tegen de rest doet ze niet zo bot. "Wat wilt ze niet beantwoorden?" Vraagt Jeremy nu ook al die weer bij ons komt zitten. "De vraag." Antwoord Tara. "Als ze het niet wilt beantwoorden doet ze het niet." Verdedigt Pascall me en ik realiseer me weer dat hij weet wat ik vroeger gedaan heb.

Ik wil weg lopen naar Tara en Jeremy toe, maar Pascall pakt mijn arm beet. De arm met de tattoos. De arm met de littekens.

Verschrikt kijk ik naar achter en hij kijkt me verbaasd aan. Met zijn duim wrijft hij over mijn littekens en ik bijt op mijn tong om niet in tranen uit te barsten.

Jeremy pakt de telefoon uit Tara's handen en leest de vraag in zichzelf. "Misschien is het toch beter als ze hem niet beantwoord." Zegt hij als hij opkijkt van de telefoon. "Oké, prima. Als ze de vraag niet wilt beantwoorden weten we het antwoord toch al." Zegt Tara weer bitchy. "Wat is er met jou?" Zegt Jeremy verbaasd. "Wij gaan wat te drinken halen, jullie ook wat?" Vraagt Jer en Pascall en ik knikken. Hij pakt boos Tara's arm beet en sleurt haar de woonkamer uit.

-sez

Ik speelde vroeger echt altijd truth or dare (doen, durven of de waarheid) maar snapte nooit van "durven" inhield en je kreeg steeds maar dezelfde vragen