Menu Number.| J.F&P.S

first day at work

Pov Rosalie

"Zeker dat je dit wilt?" Vraagt Pascall voor de 10e keer. Ik knik, "Het is maar een baantje, en Damian is hier om op me te letten." Zeg ik als ik naar Damian kijk die achter de toonbank staat. Pascall rolt zijn ogen, "Nog een reden waarom ik niet wil dat je hier gaat werken." Zegt hij zuchtend. "Kom op Pascall." "Oké dan. Succes." Hij geeft een kus op mijn voorhoofd en de belletjes boven de deur rinkelen als hij naar buiten loopt.

"Kom, dan leg ik het je uit." Zegt Damian en ik loop naar hem toe. "Trek dat maar eerst aan." Zegt hij als hij naar een kapstok vol schorten wijst. Ik pak een schort en doe hem om. "Alle recepten staan in dit boekje-" Zegt hij als hij door een dun boekje met zwarte kaft door bladerd. "Gewoon een gesprekje met de klant voeren terwijl je het drinken maakt, vragen hoe hij of zij heet, en er een smiley of iets anders klein bijtekenen. Het is niet erg als je een foutje maakt bij het schrijven van de naam, doen we soms juist expres." Vertelt hij en ik knik.

Het belletje rinkelt weer en er komt een vrouw rond de 30 binnenlopen. "Kijk maar hoe ik het doe." Zegt Damian en hij loopt naar de toonbank toe. Het is niet echt druk in de zaak, mensen komen alleen snel langs om wat te halen, maar niet echt om te gaan zitten. Daarom zijn alleen ik en Damian er nu om te werken. Verder zitten er in de zaak 5 mensen waarvan er 3 samen zitten.

"Wat mag het zijn?" Vraagt Damian aan de vrouw. "Een groene thee frappuccino alsjeblieft." "Klein, middel of groot?" "Klein graag." Antwoord ze. Hij knikt en loopt naar het apparaat toe achter me. "Maak jij een praatje terwijl ik de koffie maak?" Vraagt hij me. "Moet ik niet meekijken hoe jij de koffie maakt?" Hij schudt zijn hoofd, "Het is echt makkelijk, de stappen in het boekje zijn heel simpel." Zegt hij en ik knik. Ik ben echt slecht in het voeren van gesprekken, ook al houd ik heel veel van praten. Ik verzin wat in mijn hoofd om te zeggen en loop naar haar toe.

"Hey." Zeg ik met een glimlach. Ze kijkt op, "Hey." "Hoe was uw dag?" Vraag ik haar. "Heb nog niet echt veel gedaan." Lacht ze. Ik kijk naar de klok en zie dat het pas half 11 is, lekker. "Uh, heeft u kinderen?" Vraag ik op mijn best geacteerd geïnteresseerd. "Ik ben 19." Lacht ze en ik schrik naar achter. "19?! Ik hoop dat ik volgend jaar niet zo slecht uit zie als jou, die rimpels kunnen echt niet." Ik sla mijn handen voor mijn mond. "H-het spijt me. Dat bedoel ik niet. Het is leuk om ouder te lijken, kan je meer dingen doen enzo." Probeer ik haar nog bij te praten. Ze steekt haar middelvinger op en loopt de zaak uit. "1 groene thee frappuccino. Als u er 50 cent extra bij betaald krijgt u er een gratis brownie bij." Zegt Damian kijkend naar het drankje terwijl hij naar de toonbank toe loopt. "Is ze naar de wc?" Vraagt hij me wanneer hij haar niet meer ziet. "Ik.. Ze was haar geld vergeten." Lieg ik. "Oh.. Heb je dorst?" Vraagt Damian die zijn hand uitsteekt met de frappuccino. Ik knik en pak het drankje aan.

-sez