Andrra's POV
Sapo kishte dale nga shkolla dhe ishte duke menduar per nje feste ku do te shkonte me babane e saj ne mbremje. Nuk kishte shume deshire ne fakt te shkonte, por babai i ishte lutur dhe ne fund kishte pranuar.
Kishte pare shoferin e saj ne anen tjeter te rruges dhe u nis per te kaluar rrugen. Po ecte e qete kur papritur nje makine erdhi drejt saj me nje shpejtesi marramendese.
Mendoi se do ta perplaste por makina frenoi pikerisht para kembeve te saj dhe nga tronditja u rrezua. Shoferi i makines doli me shpejtesi nga makina dhe un nis drejt saj. E kapi nga beli qe ta ngrinte dhe e pyeti nese ishte mire. Ajo pohoi me koke dhe u ngrit ne kembe.
Pastaj pa Xhesiken qe po vinte drejt saj e tmerruar dhe filloi ta pyeste nese ndihej mire. Pastaj, akoma e tronditur degjonte Xhesin qe i bertiste burrit, epo ne fakt nuk ishte dhe aq i madh me moshe por nga veshja dukej serioz dhe rreth te 25.
Po e shikonte me vemendje nderkohe qe ai po perpiqej te debatonte me Xhesin dhe iu duk fytyre e njohur. Filloi te mendonte se ku mund ta kishte pare ate njeri por serish nuk i vinte asgje ne mendje dhe keshtu hoqi dore. Pastaj burri i kerkoi serish te falur duke injoruar veshtrimet vdekjeprurese te Xhesikes.
Ndersa ajo donte te ikte nga aty sepse ishin pikerisht ne hyrjen e universitetit dhe shume studente po i degjonin dhe shihnin me vemendje. Keshtu qe thjesht "e fali" dhe u largua qe aty por serish kishte pershtypjen se ishte takuar me dike jo aq te panjohur per te edhe pse nuk i vinte ndonje emer konkret ne mendje.
I hoqi keto mendime nga koka dhe e perqendroi vemendjen tek Xhesika, e cila vazhdonte ta shante akoma djalin.
Xhesika dhe Andrra kishin qene shoqe te ngushta qe 5 vjec, sepsw mamate e tyre njiheshin dhe nga kjo u njohen dhe ato. Xhesika i kishte ndenjur prane Andrres kur mamaja e kesaj te fundit vdiq nga nje aksident me makine , shkaku i se ciles nuk u gjet kurre. Ishin te dyja i njejti tip:fjalepak kur duhej, te sjellshme, te zellshme ne mesime, te perkushtuara ndaj personave me te dashur te tyre dhe gjithmone prane njera-tjetres. Ndonjeher mund te beheshin mjaft te cmendura dhe te rrezikshme njekohesisht, por kjo rralle.
-Ende smund ta besoj-shfrynte nga inati Xhesika, qe tani ndodhej ne te njejten makine me Andrren-Po sikur te te kishte shtypur, ku do ta fuste koken pastaj? Maskarai. Kerkonte dhe falje madje.
-Lere fare ate por me thuaj cfare te vesh sonte-tha Andrra e cila po perpiqej ta harronte ngjarjen jo te pelqyeshme.- Do te shoqeroj babain ne nje mbremje bamiresie dhe dua ndihmen tende qe te beh gati keshtu qe sot pasdite do te jesh nga une. Ne rregull?-e mbylli fjalimin e saj Andrra dhe po priste nje pergjigje nga Xhesi, edhe pse w dinte mire qe ajo sdo ta linte ne balte.
-Me vjen keq por...-tha Xhesika-Qe ta bej kete duhet te me premtosh dicka me pare.
-Cfare?-pyeti e cuditur Andrra nga kjo kerkese e pazakonte nga shoqjs e saj.
-Do me lesh mua te merrem me te gjitha-tha ajo-Dhe nuk do te me kundshtosh ne asgje, as veshje, as makeup, asgje. Je ne doren time sonte, dakort?
Andrra rrotulloi syte dhd te dyja filluan te qeshnin ne makine dhe e harruan aksidentin e meparshem.
Mberriten ne shtepi dhw filluan menjehere pergatitjet prr mbremjen, ndonese e zakonshme ne pamje te pare por qe do te kthehej ne nje ngjarje tr madhe.
