S'do mund te ikesh pergjithmone!

3

-Andrra-thirri Leonardi qe nga salloni i ndenjes-A u bere gati, bije?

Leonard Hyseni ishte nje mafioz shqiptar qe jetonte ne New York. Kishte dashur gjithmone nje djale, tipike shqiptare, por me shume e donte qe te mund ti linte si trashegimi te gjithe ate perandori ne boten e mafias, te kisht nje pasardhes ne ate bote te pameshirshme.

Nuk donte qw ta perfshinte vajzen e tij ne mafia, mendonte se ajo ishte shume delikate per tu marre me ato bisha te paskruptuj dhe te rrezikshem.

Dhe ne fakt, ashtu ishte. As Andrra vete nuk deshironte qe tw perfshihej ne boten e mafias, e urrente ate dhe shpeshhere urrente dhe jeten qe bentw, ne te njejten shtepi me nje mafioz. Nuk urrente babane e saj, perkundrazi, ai ishte familja e saj e vetme dhe w donte, jashtezakonisht shume. Per te, ai mund te kishte bere shume te keqija, por asaj nuk do arrinte ti bente kurre gje. Per kete ishte e sigurt.

Por sonte, sonte ai do ta paraqiste ate si vajzen e tij, femijen e tij te vetem para gjithe atyre qe mund te donin ti benin keq atij, por qe rreziku qe te lendonin dhe ate ishte i larte.

-Jam gati-tha ajo, duke e shkundur nga ato mendime. E pa te bijen dhe dukej aq engjellore, aq e pafajshme dhe per nje moment donte ti thoshte qe tr mos vinte, por e la ate ate mendim shpejt.

-Si shume e bukur qenke bere sonte,-i tha ai, me syte qe i shkelqenin, pasi, pas cdo gjeje, ai e donte vajzen e tij.-Kam frike se keshtu sic e ke nisur do te te humbas shume shpejt dhe ti e di qe mua nuk me pelqen te jetoj vetem.

-Mos u merzit baba-i foli ajo qete, duke buzeqeshur.-Ajo dite kur une do te ndahem nga ti eshte shume e larget, prandaj nuk ka nevoje te shqetesohesh. A do te ikim tani?-pyeti Andrra, duke u drejtuar drejt deres.

-Ladies first,-tha me shaka babai i saj dhe te dy filluan te qeshnin.

-Meqe ra fjala,-pyeti Andrra sapo shoferi u nis-Nuk me ke treguar akoma se kush e organizon kete mbremje. Me ke thene vetem se eshte nje mbremje bamiresie por asgje tjeter.

-Nje ortaku im,-iu pergjigj shkurt babai dhe ajo e pa se ai nuk deshironte qe te hynte me ne detaje, sepsw w dinte se per cfare ortakesh po fliste i ati.

-Oh,ne rregull-tha ajo, duke u perpjekur te mbante nje ze sa me neutral.

Mberriten dhe mbremja zhvillohej ne nje ambient mjaft te kendshem ne New York. Ishte si nje pallat mbreteror nga ata ne perralla dhe dritat e shumta ndriconin te gjithe vendin nga jashte.

Andrra kishte ngelur e shtangur nga pamja mahnitese para syve dhe erdhi ne vete nga fjalet e te atit.

-Eja,-i tha ai-Mjaftueshem jemi vonuar apo jo?-i tha ai duke e vene ne loje, edhe pse w dinte qe ajo nuk i kishte qejf lojerat dhe aq me pak kur talleshin me te.

-Shkojme pra, baba i dashur,-tha ajo duke bere si e nevrikosur,-nuk dua qe te behem akoma me shume pishman qe kam ardhur.

Leonardi qeshi nga ky veprim feminor i se bijes dhe te dy, te kapur per krahu, hyne brenda ne salle dhe Andrra shtangu...

Andrra(Sara Sampaio)