Roommates

Hoofdstuk 8

POV Eva

Camille zei dat ik niet in slaap mocht vallen. Helaas, niet gelukt.

Ik wordt langzaam wakker door het zonlicht en het geluid van de tv dat nog aanstaat. Ik zie Camille op de grond naast de bank liggen te slapen. Hoe kan hij toch zo schattig zijn in zijn slaap? Ik heb foto's gezien die mensen namen toen ik aan het slapen was en ik lijk op een kwijlende zombie.

Ik probeer langzaam op te staan en loop naar de koelkast toe. Ik zie dat er geen cola meer is dus ik pak wat water.

Ik loop naar mijn kamer om wat kleding te pakken. Ik zie een zwarte jeans en een licht blauw sweatshirt. Ik kleed me om en loop de woonkamer weer in.

Ik zie Camille niet meer dus dan is hij waarschijnlijk al wakker en naar zijn kamer gegaan. Ik hoor een deur open gaan en zie Camille daar staan. Zijn haar zit warrig en zijn ogen zijn maar half open. 'Hey ik dacht dat je weg was,' zegt hij.

'Nou bijna,' antwoord ik. 'Ik ben van plan om even langs Tessa te gaan.'

Ik loop naar de deur toe en zorg dat ik zeker weet dat ik de deur goed open doe. Ik loop naar Tessa toe en zie dat Didi er ook is. Haar stijle blonde haar valt prachtig over haar schouders en het zwarte shirtje met spijkerbroek staat haar perfect. Hoe kan zij er zo bijlopen en ik als een zwerver.

Ik loop naar Tessa toe en geef haar een knuffel. Daarna kijk ik naar Didi en zij geeft mij ook een knuffel.

Aangezien het gister niet is gelukt met het shoppen vanwege mijn onhandige actie gaan we vandaag naar de winkels. Ik heb er echt zin in. Ik hoef me nergens zorgen over te maken. (Nou ja alleen aan hoeveel geld ik besteed, maar dat doet er nu even niet toe.)

We gaan met de bus naar de winkels toe aangezien lopen te ver is en we te lui zijn om met de fiets te gaan. We moeten nog 3 minuten wachten op de bus en we gaan dus op het bankje zitten.

De bus komt aanrijden en we stappen in. Ik struikel bijna bij het instappen, maar ik vind mijn evenwicht terug en loop naar een stoel alsof er niks gebeurt is. We hoeven maar 5 minuten in de bus te zitten en daarna gaan we gelijk langs de Subway.

Ik bestel een broodje van 30cm, Tessa eentje van 15cm en Didi neemt ook eentje van 30cm.
De broodjes zijn klaar gemaakt en we gaan zitten aan een tafeltje.

Ineens wordt Tessa helemaal opgewonden en geeft Didi een tik. 'Otis, Otis ,Otis is daar!!!' Ik kijk om en zie een jongen met blond haar met groene ogen staan en een perfect gevormde kaaklijn. Hij loopt hier ook naar binnen en besteld ook een broodje. Wij zijn net klaar met eten en ik wil weglopen maar Tessa kijkt me bedreigend aan en beveelt me om weer te gaan zitten.

Ik zie haar nog net niet kwijlen. Ze staart al een tijdje naar hem en het verbaasd me dat het hem nog niet is opgevallen.

Uiteindelijk vond ik het te lang duren dus ik stond op en zei dat ik weg ging. 'Maar...maar...maar' een grotere pruillip heb ik volgens mij nog nooit gezien.

'Kom op Tessa we zijn hier al te lang. We zouden gaan shoppen.'

Met een beetje tegenzin loopt ze met mij en Didi de Subway uit.