Roommates

Hoofdstuk 9

POV Tessa

Nadat ik me heb laten overhalen om mee te gaan lopen we dus Subway uit.

Ik zie gelijk een winkel waar ik wil gaan kijken. Al die leuke shirts ik kan bijna niet kiezen!
Dit vrolijkt mij altijd weer op.

Ik pak een paar shirts en zeg tegen Didi en Eva dat ik naar de pashokjes ga en Eva loopt met mij mee.

'Die staat je geweldig! Die moet je nemen Tess!'

Ik heb een lang rood shirt aan die schuin is afgesneden en daarop staat met gouden letters attention met een uitroepteken.

Eva en ik lopen de pashokjes uit en gaan naar de kassa. Ik heb in totaal 3 shirts. Best wel weinig als ik vergelijk met de andere keren.

Ik betaal de persoon achter de kassa en loop de winkel uit.

WTF? Ik zie Didi staan samen met Otis. Niet zomaar leuk staan ofzo ze staan te zoenen! WTF! Dit kan ze niet menen! Ze weet dat ik verliefd op hem ben!

Ik voel de tranen branden achter mijn ogen. Eva ziet het ook en ik voel twee armen om me heen die me meenemen.

Ik weet niet wat ik moet doen! Omg ik...ik...wat moet ik doen?

'Rustig Tessa, Rustig! Adem in, en adem uit.'

'Eva. Ik...ik kan dit niet geloven. Waarom doet ze dat? Ze weet dat ik verliefd op hem ben.'

'Rustig Tessa. Als Didi dit durft te doen is ze geen vriendin van je! Ze is gewoon een bitch!'

Ik wordt al een beetje rustiger maar voel dat de tranen langs mijn wangen stromen.

'Kom Tessa we gaan we terug.'

Ik knik bevestigend en loop samen met Eva mee naar de bushalte.

POV Eva

Als we eenmaal terug zijn neem ik Tessa mee naar mijn appartement.  Ik zet haar op de bank neer en loop richting mijn kamer. Ik pak wat comfortabele kleren voor Tessa en trek zelf een zwarte jogging's broek aan en blauw vest.

Ik loop mijn kamer uit en bots tegen Camille aan die net op mijn deur wilde kloppen. Omdat ik weer zo onhandig moet zijn vallen de kleren op de grond die ik voor Tessa had gepakt.

Ik buk me en pak de kleding op en ga weer recht staan. Ik kijk Camille nu recht in zijn ogen aan. Zijn ogen zijn ijsblauw zo mooi dat je er uren lang naar kan staren. Ik versteen bijna en zijn zwarte haar is een beetje warrig en staat eigenlijk best wel schattig.

Wacht wat? Dit mag niet! Ik mag niet zo over Camille denken. Waarom heb ik dit nou?

Ik lach even naar hem en loop dan naar Tessa toe.

'Heyy Tess als je wil mag je hier blijven.'

'Het is niet erg hoor, Didi en ik zijn geen kamergenoten dus ik het lukt wel.'

'Oke maar als er iets is kom maar gewoon hier heen ook als is het midden in de nacht.'

Ze knikt en loopt daarna naar de deur en blijft even staan.

'Toch bedankt Eva.'

Ze sluit de deur en ik blijf even op de bank zitten. Waarom doet Didi dit toch? Ze is zo'n bitch dat ze Tessa dit aandoet.

Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door Camille.

'Gaat het wel met Tessa? Wat is er gebeurt?'

Ik weet niet zeker of Tessa het zo leuk zou vind als ik het nu gewoon ga vertellen dus ik zeg tegen Camille dat ze Tessa zich gewoon niet zo lekker voelt.

Het is al 20:00 dus ik besluit om op Netflix een paar afleveringen van mijn serie te gaan kijken en dan te gaan slapen. Ik start Netflix op en ga Shadowhunters kijken.

Na de twee afleveringen trek ik mijn pyjama aan. Het is best wel warm dus ik heb alleen een kort broekje en een shirtje aan. Daarna loop ik naar de badkamer om mijn tanden te poetsen en mijn make-up eraf te halen.
Terwijl ik mijn foundation eraf haal zie ik de blauwe plek ik de buurt van mijn oog. Hoe kan ik nou ook zo'n kluns zijn dat ik tegen een deur aanloop?

Ik loop terug naad mijn kamer om te gaan slapen. Ik slaap al bijna maar dan hoor ik ineens een donder. Ik schrik en weet niet wat ik moet doen. Kort na de donder hoor ik de bliksem. Zonder er controle over te hebben ontsnapt een gil uit mijn mond.

Ik ben zo bang voor onweer. Toen ik klein was ben ik een keer 's avonds weggelopen en toen begon het te onweren. Ik zag een heel eng figuur op 20 meter afstand staan en ik rende snel weg. 2 minuten later zag ik dat figuur nog een keer staan dus ik rende snel richting huis maar ik struikelde. Ik raakte bewusteloos en toen ik weer wakker werd was ik drijfnat en lag opeens heel ergens anders. Ik rende snel naar huis toe en ben nooit meer weggelopen.

Alweer hoorde ik de donder en ontsnapte er een gil uit mijn mond.

Opeens ging de deur open en stond Camille daar. Hij had alleen een broek aan. Ik keek heel even naar hem en zag een glimpje van zijn Sixpack. Ik deed snel de deken voor mijn ogen.

'Wat is er ik hoorde gegil?'

BOEM, daar was de donder weer.
Ik gilde en schuilde onder mijn dekens. Ik ben nu zo bang dat ik aan het trillen ben.
Ik voel een hand op mijn schouder en ik ontspande een beetje.

'Gaat het wel?'

Ik kwam al iets meer onder de dekens vandaan. Alleen mijn ogen waren te zien, maar oke.
Hij keek me recht in mijn ogen aan.

'Moet ik blijven?'

Ik knikte bevestigend en hij kwam naast me zitten. Ik legde mijn hoofd op zijn borst. Ik voelde een hand door mijn haren gaan.

'Rustig maar Eva. Er kan je niks gebeuren.'

Hij pakte mijn hoofd en keek me aan. Zijn ogen gaven me een soort rustig gevoel.

'Ik zorg dat je niks overkomt.'

Ik weet niet hoe maar ik werd helemaal kalm. Toen kwam de donder. Ik schrok en gilde weer.
Camille trok me dichter tegen zich aan.

'Rustig maar. Er zal je niks gebeuren.'