Roommates

Hoofdstuk 24

POV Camille

Tessa en ik lopen richting de deur van mijn appartement. De agent zei dat hij Eva als vermist zou opgeven en een onderzoek starten. Meer kon hij op dat moment niet doen.

Met een zucht neem ik plaats op de bank. Ik ben haar kwijt. Ineens krijg ik flashbacks van Angelina. Ik zie de beelden weer van het ziekenhuis en de uitvaart. Zonder dat ik het merk beginnen de tranen over mijn wangen te rollen. Ik kan Eva niet ook kwijt raken. Ze was zo lief voor me, ondanks mijn gedrag.

Tessa trekt mij in een knuffel. "Het komt wel goed, ze gaan haar vinden," fluistert ze in mijn oor. Langzaam schud ik mijn hoofd. "Maar, wat nou als ze haar niet vinden." Bezorgt kijken Tessa en ik elkaar aan. "Zullen we daar niet aan denken. Geef de politie een kans." Voordat ik kan antwoorden trekt Tessa mij weer in een knuffel.

Opnieuw schud ik mijn hoofd. "Ik doe het zelf wel." Verbaast kijkt Tessa mij aan. Vastberaden loop ik naar mijn laptop. "Weet jij Noah's achternaam?" Een verbaasde blik is te zien in het gezicht van Tessa. "Uhm niet zeker, maar volgens mij is het Van Beek.?" Snel begin ik te typen en na ongeveer 2 minuten vind ik allerlei informatie over Noah. Berichten die hem beschuldigen van ontvoering en meer...

Na een tijdje scrollen vind ik twee adressen die eventueel van Noah kunnen zijn. Vastberaden loop ik de deur uit. Helaas volgt Tessa mij. "Wat denk jij van plan te zijn? CAMILLLE!" Snel draai ik om en kijk in de ogen van een boze, maar ook bezorgde Tessa. "Ik ga haar terug halen." De blik in Tessa haar ogen veranderd naar verbazing. "Wat? Ben je gek geworden?" "Wat wil je dan doen? Gewoon zitten niksen totdat de politie verteld dat ze niks gevonden hebben?" Tessa knikt zacht en mompelt iets onverstaanbaars.

Ik draai me om en voordat ik een stap kan zetten hoor ik Tessa's stem: "Ik ga mee." "Wat?!" "Hoor je me niet Cam? Ik ga mee. Eva is net zo goed mijn vriendin, maar ik heb geen romantische gevoelens voor haar." In shock blijf ik staan. Romantische gevoelens? Wat? Hoe komt ze daar bij? Hoe weet ze dat?

Er verschijnt een grijns op Tessa's gezicht. "Dacht je dat ik het niet door had? Ik bedoel hoe je alleen al naar haar kijkt spreekt al boekdelen." Nog steeds in shock kijk ik haar aan. "W...wat?" "Je hoort me wel. Je bent verliefd op Eva." Ik voel mijn wangen rood worden. Voor een seconde schud ik mijn hoofd en kijk Tessa geïrriteerd aan. "Dat is de grootste onzin die ik ooit heb gehoord. Ik ben alleen bezorgd om haar omdat ze jouw beste vriendin is. Ik kan haar niet uitstaan." Ik zie aan Tessa dat ze mij niet gelooft. "Oke dan. Laten we maar gaan."

We lopen richting de auto en ik zoek alvast het eerste adres op. "Oke, het eerste adres is 30 minuten rijden." "Oke, Let's go." We stappen en beginnen te rijden. Opnieuw is de rit pijnlijk stil.

Eenmaal bij het eerste adres aangekomen stappen we aarzelend de auto uit. "Weet je zeker dat je dit wil doen Camille?" "100%." Vastberaden loop ik naar de voordeur van het huis toe. Een zucht verlaat mijn monden ik klop op de deur. Als er na een tijdje niet open wordt gedaan klop ik opnieuw. Nog steeds doet er niemand open. "Oke, op naar het volgende adres." Tessa knikt en samen lopen we terug naar de auto.

Bij tweede adres aangekomen blijven we allebei even in de auto zitten. Ik realiseer mij dat als ze hier niet is we weer opnieuw kunnen beginnen. Voordat ik verder kan denken word ik afgeleid doordat Tessa op mijn arm tikt. "OMG is dat Noah?" Nieuwsgierig kijk ik naar de persoon die net het huis uitloopt. "Tes snel buk!" Hij mag ons niet zien. Als hij eenmaal voorbij de auto is komen we beiden weer omhoog. "Die gore klootzak!" Ik wil gelijk de auto uitstappen, maar wordt tegengehouden door Tessa die mijn pols vastpakt.