Roommates

Hoofdstuk 14

Moet ik je helpen?' Ik draai me om en kijk in 2 prachtige ogen. Even stopt de wereld met draaien.

POV Eva

'Moet ik je helpen?'

'Ehm ja graag, dankje Camille.'

Hij krijgt een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. Hij pakt me vast en zet me neer op de wastafel. Even loopt die richting het toilet om wat wc-papier te pakken en komt dan weer terug.

Met een kleine aarzeling begint hij te deppen. Hij begint bij mijn buik maar gaat langzaam steeds hoger. Ik voel weer een hand bij mijn bovenbeen, maar nu is het anders dit keer leunt hij gewoon. Terwijl hij aan het deppen is verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Ik heb hem nog nooit zo gezien.

'Wat zit je nou te lachen?'

'Niks ik vind het wel wat, jij zo aan het schoonmaken.'
Er ontsnapt een kleine lach uit mijn mond.
Hij krijgt een grijns op zijn gezicht.

'En wat vind je van dit?'
Hij kwam langzaam dichterbij en plante kusjes op mijn kaak. Ik sloot mijn ogen van genot. Ik deed mijn ogen weer open en zag Camille. Hij kwam weer dichter bij maar dit keer kust hij me op mijn lippen.

Even weet ik niet wat ik moet doen maar al snel kus ik hem terug. Onze lippen bewegen synchroon. Ik doe mijn armen om zijn nek heen en hij pakt mij vast bij mijn heupen. Als hij toegang vraagt met zijn tong trek ik terug. 

Wat heb ik gedaan? Snel spring ik van de wastafel af en loopt het restaurant weer in. 'Hey Tess sorry maar ik ga echt naar huis ik krijg het koud en ga slapen denk, was wel echt gezellig moeten we andere keer maar eens afmaken.' Ik geef haar een luchtkus en loop snel naar buiten toe. Ineens ben ik niet meer zo lui en ik besluit om maar gewoon te gaan lopen.

Na 3 minuten lopen besluit ik om mijn hakken uit te doen want ik verga van de pijn. Ik stop even en trek mijn hakken uit als ik ineens een schaduw zie. Het is een mannelijk silhouet. Plzz laat het niet Camille zijn.

Ik kijk langzaam omhoog en zie een jongen met blond haar en blauwe ogen staan.
'Lukt het? Waarom loopt zo'n mooi meisje hier zo alleen?'

Een zenuwachtig lachje verlaat mijn mond.

'Sorry ik ben vergeten me voor te stellen, ik ben Noah.'

'Ik ben Eva.'

'Dus ga je me nog vertellen waarom je hier alleen loopt? Met wijn op je mooie jurk?'

Ik begin langzaam te lopen en ik vertel hem het verhaal van het restaurant en de wijn en Camille.

'Wauw jij hebt het goed te pakken. Lukt het trouwens met lopen zo op je blote voeten?'

Ik kijk naar mijn voeten en merk dat het toch best wel pijn doet. Voordat ik het weet staat Noah gebukt voor me. 'Spring op mijn rug ik draag je wel.'
Het ziet er grappig uit.

Ik spring op zijn rug. 'Dankje', fluister ik met een lachje.'

POV Camille

God verdomme! God verdomme! Ik heb haar weggejaagd.

Ik val neer op mijn knieën en laat mijn hoofd in mijn handen vallen. Dit had ik nooit moeten doen. Ik heb al mijn kansen verkloot. Ze vind me nu vast een engerd ofzo.

Ik kom van de grond af en loop terug naar de tafel waar een verbaasde Tessa zit.

'Oke Camille wat was er daar gebeurd? Ik wil uitleg, nu!'

'Nou ik hielp haar met schoonmaken en toen zoende ik haar. Toen rende ze weg. Zeg maar samengevat.'

Haar mond valt open. En even is ze stil. 'Maar ze is net het restaurant uitgegaan! We moeten haar nu gaan zoeken!' Ik kijk naar de uitgang en zie haar nergens staan en ze zit niet aan een tafel.
Snel loop ik naar de balie toe en betaal. Tessa staat al bij de uitgang en samen lopen we naar buiten.

Tessa belt een taxi en ik kijk om me heen of ik haar zie. Het is denk ik wel het slimste om eerst thuis te kijken want ze wilt waarschijnlijk gaan douchen.

Zodra de taxi er is stappen Tessa en ik in. Ik hoop zo dat er niks erg is gebeurd.