Roommates

Hoofdstuk 25

POV Eva

Langzaam verdwijnt de zwarte waas en kan ik mijn ogen openen. Het licht is verblindend en het duurt ook wel even voordat ik mijn zicht weer helemaal terug heb.

Ik merk dat ik niet meer vastgebonden ben aan een bed. Dit keer zit ik met mijn voeten en polsen vastgebonden aan een stoel. Zodra mijn zicht volledig terug is scan ik de kamer waarin ik mij bevind. Het is een zwarte kamer zonder ramen. Voor zover ik kan zien is er niemand in de kamer en zit ik op de enige stoel die aanwezig is. Er staan geen meubels en link is de hoe van de kamer is een zwarte deur, ook zonder ramen. Ik zie boven de deur een camera hangen die op mij gericht staat.

Na een lange tijd gaat de deur eindelijk open. Er komen twee mannen binnen. De eerste is Noah, maar de tweede herken ik niet. Zodra ze beiden binnen zijn begint de ene mij te bekijken. "O hai. Ik zal me even voorstellen. Ik ben Levi." Met gif in mijn ogen kijk ik hem aan. Zodra ik wil beginnen met praten merk ik dat het niet lukt. Mijn mond wordt tegengehouden. Tape? Ze hebben ducktape over mijn mond geplakt! Ik zie een grijns verschijnen op het gezicht van die Levi. Nadat hij zich heeft voorgesteld gaat hij verder met mij bekijken. Ik word er ongemakkelijk, maar tegelijkertijd woedend van.

Ik begin in protest geluid te maken en als blikken konden dode waren ze nu alle twee een plasje modder geworden! Beiden beginnen te lachen. "Ze is wel een pittige Noah." Noah knikt voldaan. Voordat ik het weet lopen ze weer de kamer uit. Wat was dat?

POV Camille

We zijn nu onderweg terug naar het politiebureau. Tessa heeft mij overgehaald om naar de politie te gaan met de nieuwe informatie, maar ik vertel ze niks zonder dat ik zeker weet dat ze ons helpen! Ik kan Eva niet kwijtraken. Uhm ik bedoel...uhm... Tessa kan Eva niet kwijt raken.

We lopen het bureau binnen en dezelfde agent als vorige keer begroet ons. "Hoe kan ik jullie helpen?" Strak kijk ik de agent aan. "Eerst wil ik weten dat als wij jullie informatie geven dat jullie erachteraan gaan." De agent kijkt me aan. "Als het nuttige informatie is, zeker." Geïrriteerd schud ik mijn hoofd. "Nee, beloof het mij. Jullie moeten hier achteraan gaan!" Tessa legt haar hand op mijn schouder en neemt het woord van mij over. "Meneer we hebben een adres waar Eva misschien wordt gehouden." De agent kijkt ons verbaasd aan en knikt vervolgens een keer. "Kom maar mee."

We lopen achter de agent aan om vervolgens weer een soort verklaring af te leggen. De agent wijst naar twee stoelen als teken dat Tessa en ik daar kunnen gaan zitten. Zodra we alledrie zitten begint de agent te praten. "Hoe komen jullie aan de informatie?" Ik zucht zachtjes en begin vervolgens ook te praten. "De jongen waarmee Eva als laatst gezien is heet Noah Van Beek, zoals wij u verteld hebben." De agent knikt. "Hij staat er dus bekent om dat zijn vriendinnen verdwijnen zeg maar. Ik bedoel dat hij ze ontvoerd ofzo. Ik heb zijn adres opgezocht. Bij een van de gevonden adressen zagen we hem het huis uitlopen." De agent kijkt mij nu met groten ogen aan. "En je weet zeker dat hij het was?" Ik knik bevestigend. "Oke we zullen er zo snel mogelijk achteraan gaan. Wat is het adres?"

Met twijfel kijk ik de agent aan. "Zou ik mee mogen als jullie erheen gaan?" Mijn vraag overvalt de agent duidelijk. "Ik wil er voor Eva zijn als jullie haar redden." De verassing van de agent veranderd naar begrip. "Is Eva jouw vriendin?" Nu is het zijn vraag die mij overvalt. "Uhm.. nee, maar ik geef heel veel om Eva." De agent knikt. "Ik zal kijken wat ik voor je kan doen. Zou je ondertussen het adres kunnen opschrijven?" De agent geeft mij een pen en papier en loopt vervolgens een kantoor binnen.

Na een tijde komt de agent terug. "Goed je mag mee als we naar het adres gaan, maar je blijft in de auto zitten. Ik denk dat als Eva er is ze het erg zal waarderen als er een bekende is."