Adı Bahar

Bölüm 3

ARKADAŞLAR SELAM! SİZE CUMARTESİ GÜZELLİĞİ YAPAYIM DEDİM. BEN ŞU AN 5.BÖLÜMÜ BİTİRMEYE ÇABALARKEN SİZ DE BU BÖLÜMÜ UMARIM KEYİFLE OKURSUNUZ. BİR DE DUALARINIZA TALİBİM, ÇÜNKÜ İNANILMAZ GRİP OLDUM SESİM FALAN KISILDI YANİ ŞU AN SESSİZ MODDAYIM. :D DOKTORA GİDİCEM BÜYÜK İHTİMALLE AMA CUMARTESİ DE HASTANELER DE DOKTOR KALMIŞ MIDIR ORASI MUALLAK. 

NEYSE VELHASIL KELAM YORUM BEKLİYORUM. BENİM İÇİN 2 KİŞİ DE OKUSA AYNI DEĞER DE 1000 KİŞİ DE. O YÜZDEN BÖLÜM HAKKINDA FİKİRLERİNİ ÇOOOK ÇOOOK AŞŞŞIRI MERAK EDİYORUM. BENİ BU GÜZELLİKTEN MAHRUM BIRAKMAYIN E Mİ? VALLA HASTA HASTA ŞİFA OLUR BANA SÖYLİYİM. :)

Beklenen gün gelmişti. Bugün günlerden Pazardı. Mahallede ki herkes, güzel bir telaş içinde son hazırlıklarını tamamlıyor, Sinan ise heyecandan ölüyordu. Sözde ağır abiydi bir de. Resmen tir tir titriyordu. Racon falan hak getire! Gömleğinin düğmelerini iliklerken babasının sözü kulaklarında çınladı.

Racon aşkı teğet geçer, aşk raconu deler geçer...

Gülümsedi. Ona değil raconu, ömrü feda olsundu. Ayna da saçlarını kontrol ettikten sonra direkt mutfağa geçti. Annesi son börekleri kızartıyor, Elçin ise hazırladıkları yiyecekleri sepete koyuyordu. O sırada elinde belki de on poşetle içeri Kadir girdi.

''Getirdin mi etleri koçum?''

''Getirdim abi de baya bi geçirmiş kasap sana uyandırayım.'' derken geçen sefer Tahir'in yaptığı gibi alay ediyordu.

''Hay si...'' daha cümlesini bitirmeden bulunduğu yeri hızla kavrayıp küfrünü yuttu. ''Başlıycam ama ha! Tahir bi' yandan, sen bi' yandan!''

Tahir ismini duyan Elçin'in bir an kalbi tekledi, her zaman ki gibi... Artık alışmıştı, bu aşkla kuruyup gidecekti sonunda. Annesi son börekleri de tavadan aldığında artık hepsi hazırdı, kapıyı kilitleyip bahçeden çıktıklarında Kadir'e döndü.

''Sen annemi al, kızları ben getiricem.''

Bunu duyan annesi içten içe sırıtsa da, hiç ses etmeden Kadir'in arabasının ön koltuğuna kuruldu. O kızın yakın zamanda gelini olacağını zaten biliyordu. Oğlu da aynı babası gibiydi. Severse asla bırakmazdı. E artık darısı Kadir ve Zülal'in başınaydı.

Kadir'in arabası gözden kaybolduğunda, kız kardeşiyle arabaya binip kısa süre de kızların evinin önüne geldiler.

''Git kızlara haber ver Elçin, bekliyorum hadi.'' dediğinde Elçin uçar gibi çıktı arabadan. Sinan ise arkasından bakarken sırıtmakla meşguldü.

Merdivenleri koşar adım çıkan Elçin, nefes nefes zile bastı. Neden böyle telaşlandığını bilmiyordu ama abisi ve Bahar'ın yeniden karşılaşacak olması onu bile heyecanlandırmıştı. Kapıyı açan Zülal kısa sürede Bahar'a haber vermiş ve ellerinde ki poşetler ve sepetle üç kız apartmandan çıkmıştı.

Sinan arabanın radyosunu kurcalarken, denk geldiği şarkıyı içine çeker gibi nefes aldı, biraz da ses verdi. Bu şarkı çalarken yanında sevdiğiyle kısa da olsa yolculuk yapacak olması onu büyük hazla doldurmuştu.

Yağmur yağayi yağmur
Çaylarun uzerine
Vuruldum yanayirum
Yarimun gözlerine

O anda bakışları apartmandan çıkan kızları buldu, gözleri tam anlamıyla Bahar'ı sarıp sarmaladığında içi titredi. Giydiği kırmızı çiçekli elbise ne kadar yakışmıştı sevdiğine, hele ördüğü saçı... Küçük bir kız çocuğu kadar masum ve tatlı görünüyordu. Bu kız, bu güzellikle bir gün sebebi olacaktı.