Bahar neredeyse çocuk gibi olduğu yerde tepinip, çığlık atacaktı. Zaten heyecandan ölüyordu, bir de adamla o yolu yan yana nasıl gidecekti? Sinan'ın aracın sürücü tarafına doğru yürüdüğünü görünce el mecbur, geçip ön koltuğa oturdu ve hırsla kemerin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••••• ARKADAŞLAR SELAM! ŞİMDİ ŞÖYLE BİR ŞEY VAR; İNSTAGRAMDAN HİÇ ORTAK TANIDIĞIMIN OLMADIĞI BAZI HESAPLARDAN TAKİP İSTEĞİ GELİYOR. AMA SİZ OKURLARDAN MI YOKSA BAŞKA İNSANLARDAN MI GELDİĞİNİ BİLMEDİĞİM VE GÜVENEMEDİĞİM İÇİN KABUL EDEMİYORUM. EĞER İÇİNİZDEN BİRİLERİYSE BANA DM'DEN WATTPAD'DEN GELDİĞİNE DAİR MESAJ ATARSA BENDE İÇİM RAHAT BİR ŞEKİLDE KABUL EDEBİLİRİM. SEVGİLER.:) ••••••
Sinan evden içeriye girdiğinde aslında kızkardeşiyle ne konuşacağını dahi bilmiyordu. Böyle durumlarda ne söylenilebilirdi ki? Bunları düşünüp dururken aynı esnada ayakkabılarını çıkartıyordu. Annesi mutfaktan çıkarken oğlunun ev terliklerini ayağına geçirdiğini görünce gülümsedi.
"Hoş geldin oğlum. Geç otur bak şansına, bende kahvaltı hazırlıyodum, Kadir erken çıktı."
Gülsüm anlamıştı derdini. Oğlunun bir bakışıyla bilirdi kalbinden ne geçirdiğini.
"Uyuyo hala. Hadi git uyandır kardeşini. Bende çayları koyayım." Dedi.
Sinan gerekli mesajı almıştı, annesine tatlı bir tebessüm bırakıp, kız kardeşinin odasına doğru ilerledi. Kapıyı araladığında kumral saçlarıyla tüm yastık bölgesini esir alan ve yüzü saçtan asla gözükmeyen kız kardeşini görünce nerdeyse kahkaha atacaktı. Onun bu minicik, gözünden sakındığı kardeşi sevdalanmıştı öyle mi?
Yanına yaklaşıp yatağın köşesine oturdu ve Elçin'in yüzünü saklayan saçlarını geriye çekti. Bu kız ona kardeşten çok evlattı. O büyütmüştü bu bebeği, gözünden sakınmış, tırnağına taş değdirmemişti. Onu izlerken yüzünde oluşan buruk tebessümden habersizdi tabii... Elçin büyümüştü ve bunu artık kabullenmesi gerekiyordu. Uzanıp yanağından öptü.
"Elçin, hadi uyan abicim. Annem kahvaltı hazırladı."
"Hıııı..." diye bir mırıltı çıktı sadece kızın ağzından.
"Hadi güzelim, uyan bak valla sana yumurtadan bi' tane bile bırakmam he!" dediğinde sırıtıyordu Sinan.
"Abi..." diyen kız gözlerini aralamıştı, onu görür görmez gözleri abisini bekliyormuş gibi anında yaşları hazırladı.
"Abim..." dedi Sinan.
Elçin yatakta doğrulup, bir anda sıkıca sarıldı abisine ve ardından yaşları bıraktı.
"Abi, ne olur bana küsme... Sırtını dönme bana yalvarırım. Ben sensiz yapamam, kolum kanadım kırılır..." dediğinde hıçkırdı genç kız.
