Bahar neredeyse çocuk gibi olduğu yerde tepinip, çığlık atacaktı. Zaten heyecandan ölüyordu, bir de adamla o yolu yan yana nasıl gidecekti? Sinan'ın aracın sürücü tarafına doğru yürüdüğünü görünce el mecbur, geçip ön koltuğa oturdu ve hırsla kemerin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SEEELLLLAAAAM GENŞŞŞLER!
SIRALAMA YUKARDAN AŞAĞIYA -BAHAR, ZÜLAL VE ELÇİN-
YEMİNLE ARTIK YAZARKEN RUHUMU TESLİM EDİYORDUM HE! BÖYLE BİR TIKANMA YOK... KENDİMİ GAZLAYA GAZLAYA YAZDIĞIM BİR BÖLÜM OLDU.
''HADİ SELCAN, BÖLÜM BEKLİYORLAR... ZORLA BİRAZ DAHA, ÇIKACAK Bİ'ŞEYLER. O İLHAM PERİLERİNİN ALLAH CEZASINI VERSİN!'' FALAN DİYE YANİ... :D
NEYSE EFENİİİM, BUYURUN SİZİ BÖLÜMLE BAŞ BAŞA BIRAKAYIM ARTIK;
''Leyla?''
''Sinan... Nasılsın? Uzun zaman oldu.'' diyen kadına zoraki bir gülümseme bahşetti.
Leyla, nam-ı diğer yangın Leyla çocuklukları beraber geçmişti... Gariban bir anası vardı, bir de kız kardeşi. O zamanlar mahallenin en güzel kızıydı, gerçi hala bir şey değişmemişti. Eskiden çok sıkı dostlardı. Hani şu 'bir kadın ve bir adam arkadaş olamaz' diyen algıya inat sağlamdı, daha doğrusu Sinan öyle zannederdi. Yedikleri içtikleri ayrı gitmezdi... Sadece ikisi de değil Ömer, Kenan, Tahir ve aralarında ki tek genç kız Leyla... Harika bir dostlukları vardı. Büyüdükçe işler değişti önce Leyla Sinan'ı sevdiğini söyledi, Sinan kardeşi gibi gördüğü kızdan böyle bir şey duyunca bunun mümkün olamayacağını savundu. Sonra araları bozuldu, değil Sinan'ı hepsini sildi Leyla... O lanet lakabı da bu olaydan sonra aldı, kendini olmadığı birine çevirdi, önüne gelene mavi bocuk dağıttı, herkesle kavga eden huysuz bir kadına dönüşmüştü artık. Mahallenin kadınları da adını çıkardı, Sinan susturmaya çalışsa da bir süre sonra başa çıkamadı zaten fazla sürmeden bir serserinin peşine kaçıp gitti.
''İyiyim sağol. Annenle, Nermin nasıl?''
Saçlarını savurduğu esna da cevapladı.
''Bilmiyorum, görüşmüyorum onlarla. Neyse bak ne diycem. Mahalleye taşınıyorum yeniden.'' dediğinde bacak bacak üzerine atıp kahvesini yudumladı. ''Ayy hiç değişmemiş ama buralar, eee bizim çocuklar nerede?''
Sinan derin bir soluk alıp telefona uzandı, tek sefer de Ömer'in numarası çevirdi, çok da beklemeden sesi duyuldu bizimkinin.
''Efendim Sinan?''
''Bizim çocukları kap gel, Leyla geldi sizi görmek istiyor.''
''Leyla mı? Bunca zaman sonra?''
''Aynen. Hadi toplanıp gelin, konuşuruz.'' dediğinde karşı tarafın onayıyla telefonu kapattı.
*
Tahir, Ömer'in mesajıyla kendi mobilya dükkanından çıkıp adımlarını restorana yönlendirdi, ama epey şaşkındı... Leyla neden gelmişti ki? Gittiğine ne kadar şaşırmışsa döndüğüne de aynı şekilde şaşırmıştı. Aklındaki düşüncelerle Elçin'in aramasına karşılık verdi.
