Bahar neredeyse çocuk gibi olduğu yerde tepinip, çığlık atacaktı. Zaten heyecandan ölüyordu, bir de adamla o yolu yan yana nasıl gidecekti? Sinan'ın aracın sürücü tarafına doğru yürüdüğünü görünce el mecbur, geçip ön koltuğa oturdu ve hırsla kemerin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HERKESE SELAM! NASILSINIZ GÖRÜŞMEYELİ? YALNIZ BİŞEY DİYCEM... MİRAY'IN HİKAYEYE YENİ DAHİL OLMASINA RAĞMEN ANINDA ÖMER'LE SHİPLEYİP, ONLARA ÖZEL AFİŞ YAPMAM PEKİ? AGDGJKLDJ NEYSE KIZIMIZ GÜZEL AMA DİMİ? :) BAKALIM ONLARI NELER BEKLİYOR. BİR BEKAR KENAN'IMIZ KALDI, ONUN DA BAĞLIYCAM BAŞINI BÖYLE OLMAZ Kİ CANIM AAA! :D
SİZİ DARLAMADAN SADEDE GELEYİM ARTIK, UMARIM SEVEREK OKUYACAĞINIZ BİR BÖLÜM OLUR. BU DA SİZE KIYAĞIM OLSUN BAK... BİR GÜNDE İKİ BÖLÜM, KİM DE VAR BÖYLE YAZAR?EHEHEH ( İNŞALLAH NAZAR OLMAM YA :D ) KIZ OKUYUN BENİ Bİ' BÜNYE ALIŞIK DEĞİL BÖYLE BOL İLHAMLARA BE! HAYDEEE YETER BU KADAR SERZENİŞ, SİZİ BÖLÜMLE BAŞ BAŞA BIRAKAYIM. :)
BUYURSUNLAR;
Ömer dakikalar önce, başından büyük bir felaket geçmiş olan genç kızı evine getirmişti... Kendisini yanlış anlayacak diye çekiniyordu aslında, ama onu orada öyle bir başına da bırakamazdı netice de. Kız hala korkudan titriyor ve Ömer'in üzerine bıraktığı ceketine sıkı sıkıya sarılıyordu... Salona geçtiklerinde endişeyle etrafı inceleyen kıza döndü.
''Ben şu nevresimleri değiştireyim de sen benim odamda uyu... Ben diğer odaya geçerim, gerçi istemezsen evde de kalmam ama korkma olur mu? Sana zarar vermem. ''
Ömer kız konuşurken hızla mutfağa gidip ona bir bardak su getirmişti bile.
''Olmaz öyle şey, şu suyu iç sen. Ben hemen nevresimleri halledeyim, güzel bir uyku çek. Yarın sabah da erkenden polise gideriz.''
Genç kız bardağı sehpaya bıraktığında bakışlarını Ömer'e çevirdi.
''Polis ne yapacak ki... Sorsalar tarif edemem. Zaten kimim kimsem yok, adaletin çarkı bana dönmez.''
''Nasıl yok? Öldüler mi?'' dediğinde karşı koltuğa oturmuştu bile.
''Bilmiyorum. Yetimhane de büyüdüm, 18'de şutladılar... Allah'tan orada hizmetli bir abla vardı da kapısını açtı bana... 2 sene yanında kaldım ama... Ama kocası, o hiç istemedi beni. Benim yüzümden kötü olsunlar istemedim evden kaçtım. Sonra da başıma bu iş geldi işte.''
''Vay şerefsiz!'' diyen Ömer yumruklarını sıkıyordu. ''Peki ya okul?''
''Lise mezunuyum, okutuyorlar ama başımdaki derde çare aramaktan üniversiteye giremedim tabii.''
''Bak ne diycem... Mahallemiz çok güzeldir. Hatta bizim kızlar seni görse bayılırlar, onlarla da arkadaşlık edersin. İstersen kal burada. Kendine sıfırdan bi' hayat kur, inan bana bu mahallenin insanından sana zerre zarar gelmez.''
