Ο καινούργιος μαθητής (Gaara)

Με απήγαγαν;;;

Άλλη μια μέρα στο σχολείο τελείωσε. Επιτέλους γιατί δεν αντέχω άλλο. Νιώθω πιεσμένη με όλα αυτά τα μαθήματα.

-"Nashi τι έχεις και είσαι στεναχωριμενη;" με ρώτησε η Sakura καθώς περπατούσαμε.

-"Θέλω να τελειώσουν τα σχολεία." είπα σχεδόν έτοιμη να κλάψω.

Η Sakura έβαλε το χέρι της στην πλάτη μου και άρχισε να με χτυπά σιγά παρακινοντας με να συνεχίσω λίγο ακόμα. Εξάλλου αυτό το κάνω κάθε χρόνο έτσι το έχει συνηθίσει.

-"Τι λες να πάμε να φάμε κάτι όλες μαζί για να νιώσεις καλύτερα;" με ρώτησε.

-"Θα το ήθελα αλλά δεν μπορώ. Έχω να πάω στην δουλειά, δουλεύω νωρίς σήμερα. Μια άλλη φορά."

-"Εντάξει. Θα τα πούμε αύριο." είπε καθώς με αποχαιρέτησε και πήγε στα κορίτσια που την περίμεναν.

Εγώ άρχισα να περπατάω για το  σπίτι μου. Μόνη. Σίγουρα η μοναξιά δεν είναι ωραία. Θέλω κάποιον να περπατήσει μαζί μου μέχρι το σπίτι μου ή έστω για λίγο.

-"Nashi." φώναξε κάποιος και γύρισα να δω ποιος ήταν.

-"Gaara;!" είπα με έκπληξη καθώς νόμιζα ότι είχε φύγει.
-"Δεν έφυγες ακόμα;"

-"Οχι. Σε είδα να περπατάς μόνη και είπα να σε πάω μέχρι το σπίτι σου. Η λιμουζίνα μου θα έρθει σε λίγο. Τι λες;" είπε και χαμογέλασε.

-"Ευχαριστώ." είπα και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο, το οποίο τον έκανε να κοκκινησει.

Αμέσως μετά ήρθε η λιμουζίνα του. Με άφησε να μπω πρώτη και μετά αυτός, γιατί φυσικά οι κυρίες πρωηγουνται. Αν και εγώ είμαι δεσποινίδα. Δεν έχει σημασία αυτό, αλλά ότι είναι gentleman.

Μετά από λίγο έφτασα σπίτι και έτσι έπρεπε να τον αποχαιρετήσω. Κρίμα, αλλά θα τον δω αύριο πάλι, γιατί θα βγούμε, καθώς σήμερα είναι Παρασκευή. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι χάρις το σχολείο τον βλέπω κάθε μέρα. Σε κάτι χρησιμεύει από ότι φαίνεται.

Όμως όπως και να έχει χαίρομαι που τον γνώρισα.

Σε ποιον θα πω την ιστορία μας και θα την πιστέψει; O Gaara ήταν ο καινούργιος μαθητής και εγώ έπεσα τυχαία πάνω του. Μάλλον ήταν σχεδιασμένο από την ζωή όλο αυτό. Και η ζωή έχει τα καλύτερα σχέδια για μας. Έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.

Μόλις έφαγα κάτι ετοιμάστηκα για την δουλειά. Σήμερα και τις υπόλοιπες μέρες δουλεύω πιο νωρίς, γιατί κοντεύει η μέρα που τα ζευγαράκια δείχνουν την αγάπη τους ο ένας στον άλλον χάρις σε έναν μικρό φτεροτο Θεό που τους έφερε μαζί.