Ο καινούργιος μαθητής (Gaara)

Γάμος

-"Ετοιμη!" είπε η Ino μόλις τελείωσε το μακιγιάζ μου.

Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Τελικά είναι πολύ καλή στην δουλειά της. Με έβαψε ωραία, αλλά όχι έντονα, όπως ήθελα.

-"Είναι αυτό που ήθελα. Ευχαριστώ." είπα και της χαμογέλασα.

Εκείνη φυσικά το ψώνιο που είναι άρχισε να καυχιέται για τον εαυτό της. Θα της έλεγα κάτι αλλά μέρα που είναι λέω να μην αρχίσω καυγά.

-"Έλα να ντυθείς τώρα." είπε η Sakura.

-"Έχουμε ακόμα δύο ώρες σχεδόν μέχρι τον γάμο." της είπα.

-"Δεν έχει σημασία. Πρέπει να είσαι έτοιμη." είπε και με σήκωσε με το ζόρι.

Εγώ αναστέναξα και έκανα αυτό που είπε. Αρχισα να φοράω, με προσοχή, το νυφικό της μητέρας μου.

Ίσως είναι λίγο παλιό όμως δεν έχει χάσει την ομορφιά του. Είναι σαν καινούριο.

Φυσικά όμως δεν ήταν εύκολο να τους πείσω να το βάλω. Ειδικά τον Rasa. Ήθελε να πάρω ένα καινούργιο και δεν αλλαζε γνώμη με τίποτα. Όμως στο τέλος ο θείος μου τον έπεισε και με άφησε. Δεν ξέρω πως το έκανε, αλλά χαίρομαι που τα κατάφερε.

Έτσι να με τώρα. Μπροστά σε έναν μεγάλο καθρέφτη να κοιτάω την αντανάκλαση μου. Τα μαλλιά μου είναι μπούκλες στις άκρες και πέφτουν στους ώμους μου. Έχω και μια άσπρη τιαρα στα μαλλιά. Το βάψιμο μου είναι απαλό, τα νύχια μου έχουν ένα ωραίο άσπρο προς ροζ χρώμα και στον λαιμό μου φοράω ένα κολιέ που μου είχε πάρει ο Gaara.

Είμαι έτοιμη!

-"Nashi ξεχνάς κάτι." είπε η Ten Ten και την κοίταξα αποριμενη.

Πήγε σε ένα κουτί και έβγαλε τα τακούνια που θα βάλω.

Τα τακούνια!!!

Πως το ξέχασα;  Ξυπόλητη θα πήγαινα.

Όλες άρχισαν να γελάνε όταν είδαν την αντίδραση μου. Μετά έκατσα σε μια καρέκλα και έβαλα τα τακούνια. Κοίταξα τον εαυτό μου και όταν ήμουν σίγουρη ότι τα φορούσα όλα άρχισα με τα κορίτσια να φεύγουμε.