Gaara's POV
(πριν το σχολείο, στο σπίτι του Gaara)
Άκουσα το ξυπνητήρι δίπλα από το κρεβάτι μου να χτυπάει και αμέσως το έκλεισα με το χέρι μου. Άνοιξα αργά τα μάτια μου και κοίταξα για λίγο το κενό πριν αποφασίσω να σηκωθώ και να ετοιμαστώ για το σχολείο.
Όταν ήμουν έτοιμος πήγα στην τραπεζαρία του σπιτιού για να φάω πρωινό. Εκεί ήταν ήδη όλοι οι υπόλοιποι και έτρωγαν. Οι οικογένειες υποτίθεται ότι τρώνε όλοι μαζί και περιμένουν ο ένας τον άλλον, δεν αρχίζουν μόνοι τους. Αλλά αυτό δεν ισχύει με εμάς, γιατί εμείς δεν ήμαστε οικογένεια.
-"Λοιπόν Gaara σκέφτηκες αυτό που σου είπα;" με ρώτησε ο Rasa, ο πατέρας μου.
-"Η απάντηση μου δεν αλλάζει." του είπα χωρίς να τον κοιτάξω.
-"Γιατί δεν το σκέφτεσαι καλύτερα. Σου δίνω την ευκαιρία να έχεις ένα καλύτερο μέλλον έτσι. Απλά θα αλλάξω μερικά πράγματα στα σχέδια μου για σένα." λέει ο Rasa.
Σχέδια; Τι νομίζει ότι είμαι και μπορεί να με κάνει ότι θέλει;
-"Και πως θα γίνει καλύτερο το μέλλον μου έτσι;" τον ρώτησα καθώς τον κοίταξα ύποπτα.
-"Απλό! Άμα παντρευτείς την Δεσποινής Matsuri θα ενωθούν οι εταιρίες μας, έτσι θα επεκταθεί η εταιρεία μας, και θα έχεις και την οικογένειά που θέλεις." είπα ο Rosa καθώς με κοίταξε στα μάτια.
Να παντρευτώ; Ποτέ! Όσο περνά από τον χέρι μου δεν θα τον αφήσω να με κάνει ότι θέλει. Εξάλλου είμαι μόλις 16 χρονών. Ποιος γονιός σκέφτεται τέτοια πράγματα για το παιδί του σε τέτοια ηλικία;
-"Ξεχνάς ένα πράγμα όμως." είπα και γύρισα να τον κοιτάξω.
- "Την ευτυχία μου."-"Θα είσαι ευτυχισμένος μαζί της. Όταν την γνωρίσεις καλύτερα θα την αγαπήσεις έτσι δεν υπάρχει πρόβλημα."
-"Πώς είσαι σίγουρος ότι θα την αγαπήσω;"
-"Θα το κάνεις."
-"Δεν θέλω!"
-"Δεν έχεις άλλη επιλογή. Θα κάνεις αυτό που λέω."
-"Είπα όχι! Δεν μπορείς να με κάνεις ότι θέλεις!" του φώναξα καθώς σηκώθηκα και βαρεσα τα χέρια μου στο τραπέζι.
YOU ARE READING
Ο καινούργιος μαθητής (Gaara)
FanfictionΝashi Western. Ενα κορίτσι που από πολύ μικρή ηλικία έχει μάθει να προσέχει τον εαυτό της. Έχει έναν Θειο, από την μεριά της μητέρας της, που την αγαπά αφάνταστα και έναν ξάδερφο που πάνε μαζί σχολείο. Όλα κυλούσαν ομαλά στην ζωή της και στο περιβάλ...