"Kaybolmuş bir ruhtum sadece ve doğru yolu bulmak için çabalamıyordum. Ben akıntıya karşı çırpınmayı seçmemiştim. Çünkü ne kadar çırpınırsam hayat da beni o denli derin karanlık sulara çekiyordu."
Derin Ertürk; lisenin popüler başarılı,sevecen,şı...
Herkese selam olsun güzel insanlar !! :D Umarım keyfiniz yerinizdedir :) Sınavlar bittiğine ve yaz tatili geldiğine göre herkese huzurlu tatiller diliyorum ve şimdiden herkesin Ramazan bayramı mübarek olsun :)
Umarım beğenirsiniz :) Sizi seviyorum <3 Keyifli okumalar :*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabahın ilk ışıklarında göz kapaklarımdan sızan güneş ışığıyla yüzümü buruşturdum. Boynumda hissettiğim sızı boy gösterince gözlerimi araladım ve ilk gördüğüm bulutların beyaz bir inci gibi gökyüzünde süzüldüğüydü.
Başımı kaldırıp boynumu sıvazladığımda sırtımı dikleşerek omuzlarımı geriye verdim.
Uras ile kanepede uyuya kalmıştık. Başını geriye yatırmıştı ve benimkide az önce geniş omuzlarındaydı.
Saate bakmak için elimle telefonumu yokladığımda minderin arasına sıkışmış olduğunu gördüm. Onu uyandırmak istemediğimden yavaş bir hareketle yayılmış bacaklarının üstünden uzandım. Telefona ulaştığımda çalmaya başladı ve Uras da kımıldayınca kısa bir süre hareket etmeden o pozisyonda kaldım. Kımıldayı kestiğinde uyuduğundan emin olmak için bekledim ve sonrasında telefonu sessize alıp yavaşça kendi alanıma çekildim.
İlk uyananın ben olduğuma memnundum. Uyanmasını istemiyordum çünkü sürekli bunun gibi tuhaf durumlar içerisine düşüyor ve sonrasında hiç bir şey olmamış gibi davranıyorduk. Bunun gibi yaşanacak bir drama tamamen karmaşıklaşmamıza yol açacaktı.
Telefonun kilidini açmak için orta tuşa bastığımda parmağımı okumadı. Bunun yerine ekrana mesaj bildirimleri yığılmıştı. Mesaj bildirimlerinin görünür kısmı Beliz'dendi. Adını ekranda gördüğümde bunun Uras'ın telefonu olduğunu anladım. Arama sona erdiğinde kilitli ekrandaki mesaj bildirimleri ekranda belirdi.
Telefonu tekrar yerine koymak için yavaşça uzandım fakat merak duygusunu bir türlü bastıramadım. Uras'a göz attığımda hala uyuyordu.
Alt dudağımı ısırdım.
İç mahkememle yüzleşmek zordu. Doğru olanı görmezden gelip bildirimleri ekranda aşağıya kaydırdım ve mesajları okudum.
Günaydın.
Dün arabam arzalandı. Düşünüyordumda bir kaç günlüğüne şöförlüğümü yapabilirsin :) Bu arada yarın akşam yemeği için büyükbaban ailem ve beni köşke davet etmiş.
"Beyaz Kumru." dedi Uras gözlerini ovuştururken. Yeni uyandığı için sesi çatallı çıkmıştı ve bu onu daha çekici yapmıştı.
Sesiyle sıçradım ve telefon elimden düştü. Göz göze geldiğimizde donup kaldım. "Günaydın. Bende şey yapıyordum. Şey işte..." Telefonu yerden alarak ona uzattım. "Kendi telefonum sanmıştım."
