Chapter 24

6.9K 100 11
                                    

**************************************************************

"Put on your winter wear and come with me." Sabi ni Grey sa'kin.

"Uhh, sandali lang—" sabi ko sabay hatak ng jacket, sweater, bonnet at lahat ng dala ko kanina.

Dali-dali akong hinatak ni Grey papunta sa elevator, saan ba niya ako balak dalhin?

"Grey saan mo ba ako balak dalhin?" tanong ko as I try to catch up with his long footsteps.

"Just follow me." Sabi niya.

Just follow him?!? Eh paano kung dalhin niya ako sa motel?!? Just follow him parin!?! NO way—well, maybe a little bit.

Teka, ano bang pinagsasabi ko sa sarili ko?

Bumaba kaming dalawa ni Grey sa lobby. Akala ko pupunta kami sa restaurant, or sa casino but no-dinala ako ni Grey sa labas ng hotel. Ba't niya ako dadalhin sa labas ng hotel sa oras na'to ng gabi?!?

"Grey? Sandali lang ha-" patuloy sa paglalakad sa Grey.

Hindi man lang siya lumilingon. Okay, I've had enough. Kanina pa nagangawit ang mga paa ko kaka-catch up sa mabilis niyang lakad.

"Sandali nga lang! Tumigil muna tayo!" sabi ko sabay tigil sa paglalakad.

Tumigil rin si Grey sa paglalakad at lumingon sa'ken.

"Saan mo ba talaga ako balak dalhin Grey, ha?!?" sabi ko sa kanya in a naiinis manner.

"I-I, I don't know." Sabi niya.

Huh?!? Ano daw!

"Anong I don't know?!? Kakaladkarin mo'ko hanggang ditto tapos hindi mo alam kung saan tayo pupunta at saan mo'ko dadalhin?!?" sumbat ko sa kanya.

"I'm sorry." Sabi niya.

"Saka akala ko ba napapagod ka na?!? Eh kaya nga maaga lang tayong umuwi eh, para makapagpahinga tayo." Sabi ko sa kanya.

"I know-I just..." hindi natapos ni Grey ang sentence niya.

He just looks directly into my eyes. Damn those eyes.

"To be honest with you, hindi ako napagod kanina." Sabi niya.

"Kung ganun ba't naging nega ang aura mo kanina?" tanong ko.

"I just feel so frustrated." Sabi niya.

"Huh? Ba't ka naman nafu-frustrate?" tanong ko ulet.

"Because I can't remember a damn thing clearly!" sabi niya sa'ken in an irritated voice.

"...No matter how hard I try to remember things, I just can't! Malabo ang mga memories ko dito!" dagdag pa ni Grey.

"..." wala akong imik.

I don't know how to respond sa sinabi niya. I didn't knew he felt that way. I didn't know na pinipilit pala ni Grey na maalala ang mga bagay-bagay na nangyari sa kanya dito sa Seoul.

"Kung ganun, huwag mo na lang piloting maalala ang lahat." Sabi ko.

"But I have to Charmaine! I have to!" sabi niya.

"Bakit? Hindi mo na kailangang gawin pa 'yan." Sabi ko.

"No, I have to—for you." Sagot niya.

Natigilan ako sa sinabi niya.

"F-For me?!?"

"Yes, for you. Nakasalalay sa memories ko ang success ng documentation mo for the articles." Sabi niya.

"I don't want to bring you down." Dagdag pa niya.

Whoa. Grey is trying hard to help me, ginagawa niya ang lahat para maging succeful ang article. Tapos heto ako nagse-selfie lang at parang nagbabakasyon lang-to think na naglilihim ako sa kanya.

15 Shades of GreyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon