Μαθήματα Αυτοσυγκράτησης

Σοκολατάκια

Κατέβηκα τις σκάλες του δεύτερου ορόφου του διαμερίσματος μου. Είχα μόλις κάνει ένα ζεστό μπάνιο βάζοντας στο σώμα μου κρέμα με άρωμα μαστίχας. Είχα κάνει μάσκες προσώπου για ενυδάτωση, αποτοξίνωση και καθαρισμό και ένιωθα το δέρμα μου απαλό και καθαρό.

Είχα φορέσει ένα σατέν σορτσάκι σε ροζ χρώμα με μία λευκή αμάνικη μπλούζα. Οι ροζ σαγιονάρες μου ήταν άηχες καθώς περπατούσα και το μόνο που ακουγόταν ήταν η χαλαρωτική μουσική από το ραδιόφωνο.

Άνοιξα το φάκελο που μου είχε δώσει η Ζωή και έβγαλα τα δεκάδες χαρτιά τα οποία ήταν ενωμένα με συρράπτικό.

Τα άπλωσα στο μεγάλο τραπέζι της τραπεζαρίας για να μην μπερδευτούν και ένα ένα τα μελετάω και, σε ότι είναι απαραίτητο, συμπληρώνω στοιχεία μου ή ιδέες που είχα για το συγκεκριμένο θέμα.

Η Ζωή ήθελε να δει πως θα έπραττα αν ήμουν πρόεδρος της εταιρίας, δίνοντας μου σημειώσεις από παλιά προβλήματα της εταιρίας. Απορούσα βέβαια γιατί με εκπαίδευαν για πρόεδρο αφού τώρα πια πρόεδρος ήταν ο κύριος Κάρντι, ο πατέρας του Έρικ.

Κατέληξα να παίρνω ένα ξεχωριστό τετράδιο για να γράφω τις σημειώσεις, οι οποίες αποτελούνταν από ολόκληρες παραγράφους ιδεών.

Βέβαια δεν έπαυε να μου φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι τα προβλήματα που μου έδινε είχαν ως βασικό θέμα το κλείσιμο της εταιρίας ή την εξαγορά της από κάποιον άλλο.

Η ώρα είχε ήδη πάει δώδεκα και ένιωθα εξαντλημένη από την μέρα που είχα περάσει. Μου είχαν μείνει περίπου πέντε ερωτήσεις και η μελέτη τριών παραγράφων.

Σκέφτηκα πως θα μπορούσα να ξυπνήσω το πρωί και να τα τελειώσω, όμως ήμουν σίγουρη πως δεν θα ξυπνούσα την ώρα που έπρεπε.

Συνέχισα να γράφω με άτσαλα γράμματα και πολλές μουτζούρες, χαλώντας την εικόνα γραπτού που είχα σχεδιάσει πριν μία ώρα. Η κούραση και ο πονοκέφαλος με είχαν καταβάλλει και κάθε λίγα λεπτά άφηνα το στιλό μου κάτω και σηκωνόμουν κάνοντας ελαφρές μαλάξεις στους κροτάφους μου μήπως και η κίνηση μου αυτή βοηθούσε την κατάσταση.

Ακούστηκαν δύο χτύποι στην πόρτα του διαμερίσματος μου οι οποίοι στα αυτιά μου ακούστηκαν σαν βροντές λόγω του πονοκεφάλου μου.

Με αργά βήματα βρέθηκα μπροστά στην πόρτα ελπίζοντας όποιος βρισκόταν από έξω να είχε φύγει πιστεύοντας ότι είχα κοιμηθεί.