Μαθήματα Αυτοσυγκράτησης

Πάντα θα είσαι εσύ.

"Απάντησε του Ελβίρα, θα τον παντρευτείς;" τα χαρακτηριστικά του είχαν σκληρύνει. Οι γροθιές του είχαν σφιχτεί ενώ στο βλέμμα του μπορούσα να δω τον φόβο που έκρυβαν οι κινήσεις του.

Κοίταζα μία στην μεριά του Σεθ και μία στην μεριά του Ίθαν.

Ο Ίθαν στέκονταν ακομα γονατιστός μπροστά μου κρατώντας τα χέρια μου μέσα στα δικά του. Ήταν σαν να είχε παγώσει ο χρόνος. Και οι τρεις μας ακίνητοι, αμίλητοι. Τα αυτιά μου βούιζαν και, παρόλη τη ζέστη που έκανε μέσα στην εταιρία, εγώ κρύωνα και σχεδόν έτρεμα.

Ο Ίθαν φαινόταν να καταλαβαίνει την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν. Με κοιτούσε ήρεμος με βλέμμα κατανόησης. Είχε υπομονή, αυτογνωσία και πάνω από όλα αυτοπεποίθηση.

Ο Σεθ από την άλλη, όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν αγχωμένος, ανυπόμονος και πάνω από όλα δεν πίστευε πως θα κατάφερνε να με κερδίσει αυτή τη φορά. Φαινόταν πως ένιωθε μεγάλη απειλή απέναντι στον Ίθαν.

"Απλά έρχεσαι μετά από τόσο καιρό και πιστεύεις πως μπορείς να τα έχεις όλα δικά σου, έτσι δεν είναι;" Ρώτησε ο Σεθ τον Ίθαν.

"Δεν ήρθα να πάρω τίποτα που δεν ήταν δικό μου εξ αρχής φίλε μου." απάντησε ψύχραιμος και σηκώθηκε.

"Ήρθες να πάρεις την αρραβωνιαστικιά μου. Με δουλευεις;" Φώναξε και αμέσως έμεινε σιωπηλός. Ούτε εκείνος ήθελε να μας ακούσει όλη η εταιρία.

"Η αρραβωνιαστικιά σου όπως λες," είπε ειρωνικά "μπορεί να διαλέξει μόνη της." Γρύλισε και έκανε ενα βήμα προς τον Σεθ.

Τεντώθηκα και έπιασα το χέρι του Ίθαν και τον τράβηξα προς τα πίσω. Γύρισε να με κοιτάξει. Το βλέμμα του άλλαξε στην στιγμή. Από οργισμένος και προσβεβλημένος, έγινε ο γλυκός και στοργικός άνδρας που με κοιτούσε με λατρεία.

"Δε πρόκειται να δεχτώ να κάνετε οποιαδήποτε χαζομάρα εδώ μέσα. Έγινα κατανοητή;" Και οι δύο με κοίταξαν σοβαροί και έγνεψαν καταφατικά.

"Ελβίρα, αν θέλεις χρόνο..." Ξεκίνησε διστακτικά ο Σεθ και έγνεψα καταφατικά πριν τελειώσει την πρόταση του.

"Θα ήθελα να φύγετε και οι δύο, από το γραφείο. Μέχρι το βράδυ θα έχω πάρει την απόφαση μου." Έκατσα σε μία καρέκλα και έβαλα το χέρι μου στο κούτελο μου. Η κατάσταση ήταν πιεστική και μου προκαλούσε δυσφορία και πονοκέφαλο.

"Τι θα κάνεις το βράδυ;" Ρώτησε ο Σεθ.

"Θα το μάθετε όταν έρθει η ώρα." Έβαλα το πρόσωπο μου μέσα στα χέρια μου.