"Πήγαμε σπίτι του αμέσως μετά. Πανέμορφο, έπρεπε να ήσουν εκεί να το έβλεπες. Η διακόσμηση ήταν απίστευτη, έτσι θα φτιάξω και εγώ το επόμενο διαμέρισμα μου." η Έλεν φαινόταν πανευτυχής εξιστορώντας τη συνέχεια της βραδιάς της με τον Φίλιπ.
"Έγινε τίποτα παραπάνω μεταξύ σας;" την ρώτησα πονηρά, αλλά εκείνη με κοιτούσε με βλέμμα χαμένο. "Το κάνατε παιδί μου;" την ρώτησα αγανακτησμένη από την αναμονή.
"Όχι καλέ. Είναι πολύ νωρίς ακόμα." απάντησε προσβεβλημένη."Δεν το έχω κάνει και πολλές φορές, μην φανταστείς. Μία μεγάλη σχέση είχα όλη και όλη και με αυτόν ήταν από απόσταση. Δεν βρισκόμασταν πολύ συχνά." παραδέχτηκε κοιτάζοντας το έδαφος λυπημένη. "Όπως και να έχει, η βραδιά ήταν πολύ όμορφη και εκείνος ένας τζέντλεμαν. Με τον Έρικ τι έγινε; Πες μου ότι δεν έκανα βλακεία που σε άφησα μόνη σου."
"Δεν έγινε κάτι με τον Έρικ. Πολύ ήσυχα ήταν, απλά με γύρισε σπίτι και έφυγε χωρίς πολλές κουβέντες." είπα ψέματα, δεν ήθελα να νομίζει ότι με έκαιγε το θέμα του Έρικ. Δεν τον συμπαθούσε εξ αρχής, πόσο μάλλον να νόμιζε ότι ο Έρικ θα ήθελε να παίξει και μαζί μου.
"Το καλό που του θέλω να συνεχίσει έτσι." κοίταξε το ρολόι της και μου έκανε νόημα να μπούμε μέσα στην αίθουσα του πανεπιστημίου.
Μπήκαμε με γρήγορα βήματα, βρήκαμε τις θέσεις μας και κάτσαμε σιωπηλά. Η τάξη γέμισε με μαθητές και η καθηγήτρια μπήκε μέσα. Διέκρινα τα μαλλιά του Έρικ κάποιες γραμμές μπροστά αλλά αποφάσισα να τον αγνοήσω για τώρα.
"Καλώς ήρθατε στο δεύτερο μάθημα μας για φέτος. Με μεγάλη μου χαρά βλέπω ότι είστε όλοι στην ώρα σας αυτή τη φορά." Το αυστηρό βλέμμα της γύρισε προς τον Έρικ και έπειτα συνέχισε κοιτάζοντας την υπόλοιπη τάξη. "Θα υπάρξει μία εργασία που θα κρίνει ένα μεγάλο μέρος του βαθμού σας. Η εργασία αυτή θα είναι ομαδική. Η κάθε ομάδα θα αποτελείται από τέσσερις πρωτοετής και δύο δευτεροετής. Η διαφορά των αριθμών μεταξύ των δύο ετών είναι η αύξηση των μαθητών την φετινή χρονιά. Οι ομάδες θα αναρτηθούν στον πίνακα ανακοινώσεων του πανεπιστημίου δύο ώρες μετά το μάθημα και το θέμα της κάθε ομάδας θα σταλθεί με e-mail στους δύο δευτεροετής της ομάδας." Αφού μας εξήγησε το χρονικό περιθώριο που θα είχαμε για την εργασία ξεκίνησε να αναλύει το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου που μας είχε δωθεί από το πανεπιστήμιο.
Η ώρα πέρασε πολύ αργά. Το χέρι μου πονούσε από τις σημειώσεις που έπρεπε να κρατήσω ενώ προς το τέλος τις διάλεξης με το ζόρι καταλάβαινα τι έλεγε η καθηγήτρια. Μέχρι το τέλος της παράδοσης η πρώτη σελίδα του βιβλίου μου είχε γεμίσει με ζωγραφιές και ακανόνιστα σχέδια με μπλε και μαύρο μελάνι. Το όνομα μου τώρα πια το διακοσμούσαν λουλούδια και σπείρες που σχημάτιζαν ένα μοτίβο γύρω από αυτό.
ESTÁS LEYENDO
Μαθήματα Αυτοσυγκράτησης
Novela JuvenilΟ Ίθαν και η Ελβίρα κατάφεραν να ξεπεράσουν τα προβλήματα του σχολείου. Δεν ειναι πια κρυφό και παράνομο ζευγάρι. Δεν έχουν περάσει παρά μόνο λίγοι μήνες από τότε που τα ξαναβρήκαν και η ζωή τους μοιάζει παραδεισένια. Τι θα γίνει όμως, όταν οι γονε...