Μαθήματα Αυτοσυγκράτησης

Τίποτα δεν έχει ξεχαστεί

Είχαμε καθίσει όλοι μαζί στο τραπέζι. Το φαγητό είχε σερβιριστεί και η μητέρα του Τζέις και του Σεθ μοίραζε μερίδες σε όλα τα πιάτα χαρίζοντας στον καθένα ξεχωριστά ένα μεγάλο χαμόγελο.

"Και για πες μας γλυκιά μου," είπε η μητέρα τους όταν κάθισε στην θέση της "είσαι φοιτήτρια στην νομική από ότι μας έχει πληροφορήσει ο γιος μου."

"Μάλιστα," απάντησα καταπίνοντας την πρώτη μπουκιά που είχα πάρει από το πιάτο μου. "είμαι στην δεύτερη χρονιά φέτος."

"Πολύ όμορφα γλυκιά μου, φαίνεται πολύ ενδιαφέρον." απάντησε με ειλικρίνεια. Της χαμογέλασα ντροπαλά και κοίταξα τον Σεθ. Κοιτούσε νευρικά το πιάτο του και πείραζε το φαγητό του με το πιρούνι του.

Ακούμπησα το χέρι μου στο δικό του και το έσφιξα για να τον κάνω να με προσέξει.

"Είσαι εντάξει;" τον ρώτησα ψιθυριστά.

"Μία χαρά." Είπε και έσφιξε την παλάμη μου χαμογελώντας μου γλυκά.

"Καλό αυτό." Του ανταπέδωσα το χαμόγελο και γύρισα να μιλήσω στην μητέρα του. "Το φαγητό είναι εξαιρετικό, εσείς το μαγειρέψατε;"

"Εγώ για την ακρίβεια." Απάντησε ο Τζέις περήφανα, "με λίγη βοήθεια από την μητέρα εννοείται."

"Όλα μόνος του τα έκανε, μην κοιτάτε εμένα." Απάντησε εκείνη κοιτάζοντας τον γιο της με υπερηφάνεια.

"Γιε μου χαιρόμαστε πολύ που ειδωθήκαμε επιτέλους." Είπε ο πατέρας του σηκώνοντας το ποτήρι του που ήταν γεμάτο με κόκκινο κρασί.

Σηκώσαμε τα ποτήρια μας και ήπιαμε όλοι μαζί για την επανένωση της οικογένειας τους.

"Μας έλειψες αγόρι μου." Ομολόγησε η μητέρα του και χαμογέλασα βλέποντας την αγάπη που μοιραζόταν αυτή η οικογένεια.

"Είμαι απίστευτα χαρούμενος που σας έχω πάλι μαζί μου. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω τίποτα άλλο." Αποκρίθηκε ο Σεθ χαμογελώντας. Το χαμόγελο του έσβησε μετά από λίγο και το βλέμμα του σοβάρεψε. "Εκτός από ένα ακόμα πράγμα." Είπε και σηκώθηκε από την θέση του ενώ έβαζε το χέρι του μέσα στο σακάκι του.

Οι γονείς του συνοφρυώθηκαν μπερδεμένοι ενώ ο Τζέις σταύρωσε τα χέρια του στο στήθος του περιμένοντας την δήλωση του αδερφού του.

"Ελβίρα, θα γίνεις η γυναίκα μου;" με ρώτησε την ώρα που γονάτιζε μπροστά μου ανοίγοντας ένα σκούρο μπλε κουτάκι αποκαλύπτοντας ένα πανάκριβο μονόπετρο.