Hazan, biricik annesi ile Maşuka Mahallesi'nde yaşıyor.
Maşuka Mahallesi...
Bir mahalle ne kadar sıcak olabilir?
Dedikoducu, pardon... Halka bilgilendirme yapan bu kadar kokuşuk, pardon... Ponçik teyze varken?
Gençler, ailelerine yardım için, mah...
Olaylar çok hızlı gelişmişti.. Ben ne olduğumu şaşırmış, hemen Dilara'yı aramıştım. O da dakikasında bize damlamıştı tam anlamı ile. Ayrıca şu an giyiniyordum.
Evet, giyiniyordum.
Daha doğrusu giyindiriliyordum. Dilara'ya olayı anlattığım anda parlamış ve dolabımı istila etmişti. Elinden geçen elbise ve şortların haddi hesabı yoktu. Sonradan taktik değiştirmiş, günlük giyineceğimi söylemiş ve dolabıma el atmıştı.
Bir süre sonra, uygun olduğu kanaatine vardığı mavi çizgili elbiseyi bana vermişti. Şöyle bir baktım. Giydiğimde dizime gelecek gibi duruyordu.
Altına da spor ayakkabı vermişti ama verdiği ayakkabı normale göre daha süslüydü. Günlük denilemezdi. Beyazdı fakat parlaktı.
Elime tutuşturduğu gözlükle de fena sayılmazdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••••••••••••• "Dilara---"
"Sus ve giyin Hazan, geç kalacaksın!"
"Ama Dilara---"
"Giyinsene Hazan!"
En sonunda günah benden gitti diyerek üzerimdeki pijamayı çıkardım ve elbisenin askılarından tutup yere değdirdim. Bacaklarımı geçirdim ve yukarı çektim. Kollarımı askılardan geçirirken, bir an ahtapot gibi hissetmiştim kendimi..
"Haydi bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete.." diyen Dilara ile ona döndüm.
"Aşkım artık söylemek istediğimi söyleyebilir miyim?"
"Söyle ne diyeceksin?"
"Biz bunları hazırladık lakin yarın buluşacağız aşkım, öğlen.."
"Ne?! Baştan söylesene!"
"Susturdun bilmem farkında mısın?"
"Aman ya, çıkar çıkar! Kırıştıracaksın güzelim elbiseyi!"
<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>> Ayakkabılarım üzerinde güçlü bir kız imajı çizmek isterken, cici kıza benzediğime emindim. Pembe parlatıcımı sürdüm ve sandalyeme oturdum. Dilara gözlerime rimel çekti ve saçlarımı topuz şeklinde topladı. En sonunda güzel olduğuma kanaat getirip, ayağa kalktım.
"Taksi ile gideceksin değil mi? Yoksa bu kıyafetle, varoş gibi şehir içine binmeyeceksin?" diyen Dilara'ya göz devirip,
"Yok, şöför göndereceklermiş. Merak etme aşkım." dedim.
