Kim Luna pov
Ik staar naar de telefoon nummers die op een papiertje staan wat op de koelkast hangt. "Wat zou ik eens kunnen doen?" mompel ik. Ik pak mijn telefoon uit mijn broekzak en zet de nummers van de jongens en Kalea in mijn telefoon. Het kan altijd handig zijn.
"Ik kan wel een beetje gaan wandelen, de stad ontdekken en zo." mompel ik tegen mezelf. Ik loop naar mijn kamer om me om te kleden, ik trek een zwarte skinny jeans en een simpel wit t-shirt aan. Ik pak nog een zwart met wit geruit blousje en mijn zwarte All Stars en loop dan weer naar beneden. Ik trek mijn schoenen aan en knoop het blousje om mijn middel voordat ik het huis uit loop. Met de sleutel die Namjoon me heeft gegeven doe ik de deur op slot waarna ik de oprit van het grote huis afloop.
Hoe dichter ik bij het centrum van de stad kom hoe drukker het wordt. Mensen lopen me links en rechts voorbij, allemaal lijken ze haast te hebben.
Ik zelf kijk wat om me heen, de stad goed in me op nemend.
Mijn gedachtes dwalen even af naar de jongens. Wat zouden ze nu aan het doen zijn?
"Hey Luna, wat toevallig dat ik jou hier tegen kom!" ik schrik op uit mijn gedachten. Kalea kijkt me glimlachend aan. "Owh hey, Kalea."
"Wat doe je hier zo alleen?" Kalea kijkt me vragend aan. "De jongens moesten iets doen dus ik dacht laat ik de stad maar even bekijken. Ik ben hier namelijk nog niet zo vaak geweest." leg ik kort uit. "Aha, ja ik kan me heugen dat de jongens vandaag moesten oefenen." Kalea knikt even. "Oefenen?" ik trek vragend een wenkbrauw op, waar moeten ze voor oefenen dan?
"Ja, een dans of zoiets. Ze trainen altijd heel erg hard." legt Kalea kort uit. "Owh, zo. Ik wist eigenlijk helemaal niet dat ze zoveel moeten trainen en zo." mompel ik.
"Maar hey, nu ik je hier toch zie. Heb je zin om samen even wat te gaan wandelen? Ik kan je gezelschap wel goed gebruiken nu." vraagt Kalea. Ik glimlach. "Ja, lijkt me leuk."
