The Four Bad Boys

Chapter 33 ( Time)

Alley's POV

Umalis muna si Kurt para bumili ng makakain naming tatlo. Hindi na namin pinamunta sa hospital sila mama at ang dalawang asungot. Lumabas na ng kwarto si Kurt pag kaalis nya bigla namang nagpatugtog si Mark ang tugtog nya parang may gustong ipahiwatig sa amin.

Sorry na nakikinig ka ba? Malamang sawa ka na
Sa ugali kong ito na ayaw magpatalo
At parang sirang tambutso na hindi humihinto

Sorry na talaga kung ako'y medyo tanga
Hindi ako nag-iisip na-uuna ang galit
Sorry na talaga sa aking nagawa
Tanggap ko na mali ako wag sanang magtampo
Sorry na

"Sorry na Alley." Pagkatapos ng kanta bigla syang nagsalita. Oo pinapatawad ko sya pero yung sakit na iniwan nya sa akin siguro ayun hindi ko na mapapatawad yun.

Halata naman sa mga mata nya mahal nya pa ako. Pero noon iyon hindi na ngayon dahil ngayon, ngayon sya bumitaw ngayon sya sumuko. Halata sa kanya na hindi nya ko kayang ipaglaban kahit may problema siguro yung part na nalampasan namin yung mama nya at si Cara baka swerte or chamba lang iyon. Parang wala na syang pake sa akin magsosorry lang sya para pagnapatawad ko na sya at least hindi na masasabi ng iba na sinaktan nya ako. Kasi napatawad ko sya, pero hindi ko ibibigay yung forgiveness na gusto nya.

"Alley, I know that I don't deserve a second chance but what if that second chance will back what thus the relationship we had before." Nakita ko na ang luha nya na hindi nya pinupunasan.

"What if I gave second chance but again you ruined it and then you will say again you need a third chance. What the hell!! Fuck!! What kind of relationship we had a challenging but dramatic relationship. Shit! Mark wake up I have a boyfriend now you are my past and my present is Kurt." Sinabi ko na lahat siguro naman masaya na sya sa mga narinig nya, pinagpatuloy nya ang kanta at sinasahayan nya ito ng homily nya.

"I know that I am not that kind of man, pero diba naging masaya ka naman sa piling ko. What if gusto kong ibalik ang past kalimutan si present at dream nalang si future. You think that I will ruined that second chance? Really? But Alley even I have a new girlfriend meron or nandito ka parin sa heart ko. Alley, please give me a second chance and papatunayan ko sayo na tama lang na binigyan mo ko ng second chance. Alley I love you I'm still inlove because of you I'm still like a bait and your a fish. Feels like hard to get again, and Kurt is the lake or ocean that you can't leave because without Kurt what thus your life for?"

Para syang pari sa homily nya tinalikuran ko sya at saka umiyak. Nirecord ko ang mga sinabi nya parang binabalik nya yung pagmamahal ko sa kanya. Pumasok bigla si Kurt at sinabing pede na akong umuwi. Hindi na nya tinanong kung bakit namumula ang mata ko dahil alam kong alam nya na ang dahilan. Umuwi kami sa bahay kasama si Mark naabutan namin silang lahat na nagaalala. Nagulat sila ng makita nila si Mark, nabuo rin ang apat sana habang buhay silang buo hindi wasak katulad ko.

Pinadiretso ako ni mama sa kwarto at pinauwi na sila. Alam kong kakausapin nya ako about sa nakita nya kanina. Handa naman akong sagutin lahat ng sagot nya lalo na nung narecord ko ang homily ni Mark.

"Ano yun? Kasama mo boyfriend mo at ex mo?" Ayan na nagsimula na sya paparinig ko na lang sa kanya.

"Nay may paparinig ako sa iyo. At lahat ng maririnig mo iisang tao lang ang nagsasalita ok." Tumango naman sya at sigurado naman ako na kilala nya ang boses ni Mark.

(Record)

"I know that I am not that kind of man, pero diba naging masaya ka naman sa piling ko. What if gusto kong ibalik ang past kalimutan si present at dream nalang si future. You think that I will ruined that second chance? Really? But Alley even I have a new girlfriend meron or nandito ka parin sa heart ko. Alley, please give me a second chance and papatunayan ko sayo na tama lang na binigyan mo ko ng second chance. Alley I love you I'm still inlove because of you I'm still like a bait and your a fish. Feels like hard to get again, and Kurt is the lake or ocean that you can't leave because without Kurt what thus your life for?"

(End of Record)

Grabi sa isang araw dalawang beses kong narinig ang homily nya. Tinanong ako ni mama kung ano ang sinagot at sabi ko ay hindi ko sya sinagot sa mga tanong nya. Oo muka akong pipi sa dulo pero ramdam ko ang sorry nya at alam kong galing iyon sa puso nya kahit na dinurog nya ang akin.

After 1 week

Hindi na ako hinahayang lumabas ni Kurt may sumusunod daw sa amin tuwing lumalabas kami. Hindi rin naman iyon si Mark oh! About Mark ganun parin kahit lumipas na ang ilang araw nagsosorry parin sya. Alam ko naman na gusto nyang second chance but alam naman natin kung dapat pa bang bigyan or not.

Kinagabihan lumabas ako para magtapon ng basura sa labas ng may humintong van sa harap ko at may lumabas na tatlong lalaking nakamask at kinuha ako palayo hindi makasigaw dahil sinuntok ng isa ang tiyan ko. Pagpasok sa loob ng van tinape nila ang bibig ko para hindi ako makagawa ng ingay.

"Hmmmm.....!!!!!hmmmmmmhhmhmh...!!!!" Yan lang ang nalalabas kong sound pero pagnaalis yung tape ibig sabihin"fuck sino kayo para dakpin ako." Haha. Ang ganda ng tanong diba ang sarap sagutin.

"Wag ka ngan magalaw at maingay dyan kundi dito palang ddanak na ang dugo mo!" Sabi ng isang lalaki na naka mask na itim at may hawak na gun sa right arm nya. Halos lahat all of them has a gun, creepy naman sila kaya nilang pumatay ng innocent.