Në gjurmët e dritës

Prolog

Veshtronin ekranin e kompjuterit dhe askush nuk guxonte te ngrinte zerin, askush nuk guxonte te merrte mbi vete nje barre qe smund mbante.

'Rast i pashprese' ishte pergjigjia perfundimtare e shefit te neurologjise.

'Rast i pashprese? Si mund ta thoni kete? Duhet te kete nje zgjidhje. Me patjeter!' ngulmoi kokeforte edhe pse vitet e eksperiences mbi supet e saj ishin zero.

'Nuk i shikon rezulatet e rezonances? Cfare mund ti bejme?'

'Nuk e di. Ama dicka duhet te kete'

E ashtu e perhumbur ne mendime e neper artikuj shkencore, u zotua qe do bente te pamunduren qe te zbulonte dicka e ti tregonte te tjereve qe ajo nuk ish vec nje specializante e rendomte. Do behej neurologe, e ku kish rast e te mire se ky per te treguar qe ishte e zonja dhe qe ia vlente.

Hey people. Historia e trete vjen me nje subjekt krejt ndryshe dhe eshte e gjitha peeeeerrr *drums roll* AngieRun . Dhe po, historia do jete me mjeke sepse Enxhi eshte mjekeee finally 😂.
Shpresoj ta pelqeni idene po aq sa edhe une, ose ndoshta jo ju e dini 😜
Prologu eshte i shkurter, thjesht si nje tip prezantimi. Sdo jete ne asnje pjese te ndonje kapitulli. Taaaanii Ambra ma ka pelqyer shume 😂 po shpresoj tju pelqeje dhe juve. Sdi sa ju kam munguar 😜po hajt po zgjedh te mendoj se shume 😂
Pres komentet tuaja 😊