Donuk Kukla

Bölüm 36

Media'daki Carly ve 3 boyutlu gigram

Gözlerimi açtığımda odamdaydım ve insanlar meraklı gözlerle bana bakıyorlardı. Jeff çoktan ayaklanmış, enerji direk bana çarptığı için bu süre bende daha uzun sürmüştü.

"Lütfen bana bunları yaşamadın deyin" dedim. Hatta direk yalvardım. Bunların yaşanmış olmasını istemiyordum.

Jeff "malesef yaşandı. Olanlar oldu ve Gigram..." cümlesini bitirmesine izin vermeden "sus!" Dedim. Bir yandan kulaklarımı kapatıp ağlıyordum "o kelimeyi söyleme. Hepiniz çıkın dışarı" deyip yanımdaki cam vazoyu karşı duvara fırlattım.

Herkes çıkınca kendi içimdeki hesaplaşma başladı ve iç sesimle konuşmaya başladım. Bana sürekli senin yüzünden deyip sinirlerimi bozuyordu. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum ve kendimi engelleyemiyordum. Bildiğim tek birşey vardı o da Gigram ve diğer efsanevilerin intikamını alacağımdı.

İçeriye girmeye çalıştıklarında büyüyle birşeyler fırlatıp onları uzak tutuyordum. Artık 3 efsanevi gücündeydim ve kapının önüne büyüyle barikat kurdum.

Bir süre sonra bütün ekipler barikatı aşmaya uğraşmaya başladılar. Artık  Monocity'nin en güçlü iki insanından biriyim ve o barikatı aşmaları neredeyse imkansızdı.

Ertesi gün birinin barikatı yararak içeri girdiğini hissettim. Kafamı kaldırdığımda Jeff karşımdaydı.

"Jeff şu anda hiç seninle uğraşacak havamda değilim beni rahat bırak" dedim. "Kendini toparlamalısın Carly daha hiçbirşey bitmedi" deyince daha fazla içimde tutamayarak "ARTIK BİTSİN JEFF! dayanamıyorum." Dedim. O feryattan sonra son kelimede sesim kısık çıkmıştı.

"Ben bu gece tavana gigram'ın 3 boyutlu resmini çizip uyudum Jeff. Bu ne demek biliyor musun? İlk defa ben birşey için ağlıyorum ve o kollarımda öldü. Son nefesini, son gözyaşını gördüm. O olmasaydı şu anda ben burada olmayacaktım. Hepsi benim suçum!" Dedim. öyleydi.

Yanımdaki vazoyu kırıp cam parçasıyla koluma 4 tane kesik attım. Jeff beni durdurup "Aptal ergenler gibi davranıyorsun." Deyince bir kahkaha patlatıp "haklısın. Kendimi yaralamamalıyım. Öldürmeliyim. Deyip banyoya girdim ve kapıyı büyüyle kapatıp kendime atabildiğim kadar çizik attım. Amacım kan kaybından yavaş yavaş ve acı çekerek ölmekti."

Jeff bağırıp kapıyı yumruklasa da ölmek istiyordum. Her taraf kan olunca aklımdan "ben ölürsem kim intikam alacak?" Sorusu geçti ve "off bir rahat ölemedim." Diye sitem ederek büyüyle yaralarımı iyileştirip dışarı çıktım. Jeff çıkar çıkmaz boğarcasına sarılınca "düşündüm de ben ölürsem sen intikam almayı beceremezsin" deyince bana bir baktı ve "o zaman birdaha böyle aptal saptal şeyler yapma da beraber intikam alalım" dedi ve yatağa oturduk

"Bana yardım edecek misin?" Diye sorunca "etmeyecek olsam şu anda spor salonunda pratik yapıyor olurdum" dedi ve aramızdaki mesafe biraz kapandı.

"Peki neden bana yardım etmek isteyesin ki?" Diye sorunca da "bu güçlerle sana yardım etmeyeceksem neden aldım?" Diye soruyla karşılık verdi. Aramızda beş parmak mesafe kala bir anda boş bulundum ve büyu bozulunca kapıyı kırıp içeri girdiler.

Toby ve Sam "CAARRLLYY" Diye bağırarak içeriye dalınca bir anda irkildik ve düzeldik. Toby "pardon" diyerek geri döndü. Sam bir köşede kahkaha atarak gülüyordu ve Toby arkasını dönüp "gençler yanlış zamanda gelmişiz. Geri dönü-" Jeff sözünü bitirmesine izin vermeyerek "gerzek gerzek konuşma toby! Arkadaşlar gelebilirsiniz birşey yok." Deyince ona destek çıkarak "sadece birileri fazla boş konuşuyor" dedim ve Toby'e sinirle baktım.

Jeff "neyse. Ben Toby ile ufak bir sohbet edicem" deyince "evet evet. Ben de Sam ile bir konuşma yapacağım." Dedim ve dışarı çıktı. Toby'e acıyorum.

Merhaba Cp'lerim 😊 sizleri ne kadar özledim bilemezsiniz. Özellikle de yorumlarınızı. Bu arada okunmalar düşmüş bölüm yayımlamayalı sizden eski yorum ve oylarınız gibi fazla yorum ve oy bekliyorum 😘 kendinize iyi bakın. Bu arada tavsiyelere açığım 😂 hepinizi seviyorum...