Donuk Kukla

Bölüm 27

Selam Cp'lerim 😊 sonunda 700 okunmanın üzerine çıktık ve ben de söylediğim gibi iki bölüm yayınlayacağım. Gecikme için üzgünüm. Bu aralar düzenimi oturtamadım. Sizi seviyorum 😁 bu arada yeni hedefimiz 1 bin olsun. Media'daki efsane 6'lının dönüşmüş halleri. İyi okumalar...

Jeff tam bir aptal! Artık sinirlerimi yıpratmaya değmeyecek kadar aptal olduğunu düşünüyorum ve sakinleşmek için ormana gittim. Belki avlanırsam biraz olsun sakinleşirim.

Şansıma karşıma bir tilki çıktı. Okumu ona doğrulttuğumda beni fark etti ama yerinden kımıldamadı. Bu durumla ilk defa karşılaşıyordum.

Bir süre sonra bir inleme sesi çıkardı. Kıvrılmış bir şekilde duruyordu. Sanırım yaralıyldı. Yanına yaklaşıp elimi uzattığımda bana hırladı ve ısırmaya çalıştı.

Onu almaya uğraşırken havanın kararmış olduğunu gördüm. Eve dönmek için fazla geç olmuştu ve bu geceyi onun yanında geçirecektim.

Tam uykuya dalmışken bir titreşim hissettim. Gözlerimi açtığımda bu titremenin ondan geldiğini fark ettim ve üzerimdeki ceketi çıkartıp o irkilmeden üzerine serdim.

Sabah olduğunda gelmemek için ısrar ediyordu. Acıkmış olabileceğini düşünüp cebimdeki yiyecekleri de çıkarttım ve yavaşca sevmeye başladım. En azından buna izin veriyordu.

Gittikçe daha da yakınlaştık. Artık avcı ve av ikilisi değil de iki arkadaş gibi olduk. Sorun sol arka ayağında gibi görünüyor.

Ayak sesleri geliyordu. Bunlar normal sesten daha farklıydı. Bunu anlamış olacak ki daha çok korktu. Büyük ihtimalle seoyalardı ve buraya geliyorlardı. Hemen onu yavaşca aldım ve bir ağaç kovuğuna saklandık. Bizi şu anda bulmamaları lazım çünkü onunla savaşmam riskliydi.   

O sırada bir ayak sesi daha duyduk. Bu ses çok tanıdıktı. "Bakıyorum bize ait birşey arıyorsunuz." Dedi ve seslere bakacak olursa dövüşmeye başladılar. "Jeff bizi bekle!" Bu sesi nerede olsa tanırım. Bu ses Sam'in sesiydi ve o tanıdık ses Jeff'e ait.

Bir süre sonra ses kesildi ve Jeff "nerede bu sersem?" Diye söylendi. Sanırım beni arıyorlardı.

Herkes dağıldı ve Jeff kendi kendine konuşmaya başladı. "Sen tam bir aptalsın Jeff. Bir tek o kalmıştı artık o da yok" dedi ve devam etti. "Donuk kukla nerdesin" dedi ve bir of çekti. Endişeliydi.

Yerimden çıkıp "burdayım" dedim. Sesim acayip bir şekilde sevimli çıkmıştı. Yanıma gelip "nerdesin sen?" Dedi. Sesi azarlayıcı bir tondaydı.

Beni boşver. Zaten bazılarımızın umurunda bile değiliz ama şu an önemli olan o. Dedim ve kucağımdaki tilkiyi gösterdim.

Jeff şaşırmış ama bir o kadar da kuul olucam diye yırtınma çabasındayken "onu nereden buldun? Sen ava çıkmadın mı?" Diye sorunca "seni bilmem ama ben hala insanım. Yaralı bulduğum hayvanı öldürecek kadar alçalmadım" dedim ve yoluma devam ettim.

Eve varınca Angel "bizi çok korkuttun" dedi ve sarıldı. Jeff ortadan kaybolmuştu ve biz de tilkiyi revire götürdük. Onu kurtardığımdan beri hiç yanımdan ayrılmıyor ve bana çok iyi davranıyor ama buraya alışması zaman alacak.

Liu içeriye girip "merhaba. Yeni misafirimiz için yeni birkaç eşya get- oha" diye kalakaldı ve elindeki poşet yere düştü. "Liu ne oldu?" Diye sorunca "G-gigram" dedi. Kekelemişti. "Liu gigram derken?" Deyince Kora'yı çağırıp "derhal bana bay robinson'ı çağır." Dedi.

Bir süre sonra bay robinson geldi ve  "beni emretmişsiniz" dedi yumuşak bir sesle. Babamın en çok yumuşak ses tonunu seviyorum sanırım.

Liu "gigram hakkında neler biliyoruz?" Deyince babam "efsane 6'lıdan 2. si. kendi elementi doğa ve şu anda bizim yanımızda bu gerçekten sıradışı" dedi. Heyecanlanmıştı. O sırada yanına gidip yatağın köşesine uzandım ve bana sokularak uyumasına izin verdim. Ayağı iyiye gidiyordu.

Bir süre sonra Liu dışarıya çıkınca onun arkasından çıkıp "bu da neyin nesi? Gigram derken?" Diye sorunca  durdu. "Size bir açıklama yapmak zorunda değilim küçük hanım. Eğer bu konuda bilgi toplamak istiyorsanız Kora'ya sorabilirsiniz." Dedi. "Ha bu arada bu hitap şeklinizi size yakıştıramadım." Dedi ve uzaklaştı. Nesi var bu çocuğun!

Jeff'e "Liu neden eski dönem beyefendisi gibi konuşuyor? Soğuk ve..." duraksamıştım ki Jeff tamamlayarak "süslü mü?" Dedi. Evet deyince "genellikle trip falan atar ama.." dedi. Bu çocuk tam bir aptal. "Ama ne Jeff" diye kızınca yok birşey dedi ve gitti.

Tam arkamı dönüp gidecekken geri geldi ve kapının ağzından "ha bu arada" diyerek yanıma yaklaştı. "Sana o gün revirde bağırdığım için özür dilerim" dedi ve ben cevap veremeden çıkıp gitti. Aptal falan ama en azından özür dilemeyi bildiğini öğrendim. Bu da birşey.