Sabah birinin beni durtmesi ile uyanmaya çalışıyordum. Ahh neden insanı normal bir şekilde uyandırmazsınızki aslinda neden bir insani uyandırma geregi duyarsınınki?
Gözümün birini actığımda karşımda Lay'ı görmüştüm. Ahh Lay mıydı tekrar uyum derken
Gözlerimi aniden acmıştım. Ne kadar büyültebilirdim acmış gözlerimi hicbir fikrim yoktu ama acabildigim kadar acmaya calışıyordum.
"Lay senin burda ne isin var?"
Lay:Hayatım ben burda kalıyorum. Uyan bence. Böyle çok tatlı oluyorsun ama benim de bir kalbim var. Gerci suan sana ait ama yasama sebebim ölmek istemiyorum.
Yaaa cok tatlıydı. Gülümseyip yanağına bir öpüçük kondurup yataktan kalkmıştım.
Aniden kalktığım için birden basım dönmüştü. Lay tutmasa yerle tekrar bir buluşmamız olacaktı.
Lay:İyi misin tatlım?
"Evet birden başım döndü. Aniden kalktığım için başım dönmüş olmalı."
Lay:Emin misin doktora gitmemizi ister misin?
"Emin degilim Sedef'im. "
Lay:Ne!
Ahh Türklere özgü bir sakayı anlamaması normal nasılda unuttum.
"Hastaneye gitmeye gerek yok diyorum"
Lay:Peki hadi kahvaltı yapalım. Sonra sana bir süprizim var.
"Ne süprizi"
Lay: Kalbimin sahibi süpriz adı üstünde söylenmez.
Peki diyip kahvaltıya inmiştim. Kahvaltı daha önemliydi sonuçta.
Kahvaltımızı yapmıstık. Lay beni kolumdan tuttugu gibi arabasına bindirmişti.
"Nereye gidiyoruz"
Lay:Süpriz.
"Yaaa söylesene nolurrr"
Lay: Tamam. Lunaparka gidiyoruz.
Çocuklugimdan beri lunaparkı çok sevmiştim. Beni her seferinde cok mutlu ediyordu.
Lunaparka gelmiştik. Nerdeyse her şeye bindik ve cocukluğumdan beri bindiğim carpışan arabalar yine favorimdi.
Şimdi ise pamuk şeker yiyorduk. Aslında Lay yiyordu ben ise yüzüme yapıstırmakla meşguldum. Hicbit zaman zaten düzgün bir sekilde yiyememiştim.
Benim bu halime Lay gülüp duruyordu.
"Yaaa gülmesene hem bu pamuk şeker. Yani ucup duruyor ve ve seker oldugi icin de yüzümde yapışıp kalıyor."
Ben bile ne dedigimi anlamamıştım. Lay nasıl anlasın. Neyse artık seversen pamuk sekeri yüzüne yapışmasını önemseme.
Lunaparktan geliyorduk. Ben tekrar yemeyi beceremedigim bur pamuk seker almıstım ve arabada yemeye çalışıyordum. Birden araba durdu.
"Lay neden durduk"
Lay:Senin pamuk şeker yemeni izlemek istedim çok tatlı gözüküyorsun.
Pamuk şeker bogazımda kalmıştı birden öksürmeye basladığımda Lay yüzündeki gülümsemeyi silip ciddi bir hal almıştı.
Lay:İyi misin? Ne oldu? Yavaş yeseydin ya neden hızlı yiyorsun? Doktora gidelim mi? Su ister misin?
Ahh Lay cok soru soruyorsun. Ne demisler çok soru soran çok cevap alır. Yine sacmalıyordum.
"Lay iyiyim sadece bogazima durdu sorun yok. Her seferinde bu kadar endiselenme."
Lay:Peki hadi gidelim o zaman.
Yurda gelmiştik. D.O yemek yapıyordu. Ama bugün ben yemek yapmak istedim ve mutfaga gectim
"D.O bugün ben yemek yapabilir miyim?"
D.O:Tabiki ne yapacaksın.
"Sarma "
D.O:Tamam.
Sarmanın malzemelerini hazırlıyordum. Mutfakta yemek yaparken bir adet Lay'ın beni izledigini görmemişim. Birden arkamı döndüğümde korkmustum ve Lay bana gülüyordu. Sonra yanıma gelip yanağıma bir öpücük bırakıp gitmişti.
Yarım saat sonra yemek hazırdı. Birlikte yemek yiyip koyu bir sohbete dalmıştık.
Sonra Chen'in fikriyle sise cevirmece oynamaya baslayacaktık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİFACIM
FanfictionŞifacı olan bendim ama her şifacının başka bir şifacıya ihtiyacı varmış. Neyseki sana sahibim... .... Güvenmek... Söylemesi kolay ama uygulaması zor bir kavramdır. Bazen seni büyük bir hataya sürükler bazen de büyük bir hatadan dönderir. Yazar: İrem...