ŞİFACIM

Bölüm 68

"Hayır Sedef dur gitme. Bak ben seni seviyorum dinle beni lütfen affet."

+ Çok geç artık bana gerçekten değer veren insanlarla birlikteyim. Ahmet gidelim mi?

Ahmet: Tabiki tatlım. Artık senin üzülme ne izin vermeyeceğim.

"HAYIIIR" sedef gitme sedef nolur bırakma beni."

+ Üzgünüm.....

Kan ter içinde uyanmıştım. Gördüklerinin bir kabus olması ne kadar beni sakinlestirse de bir gün böyle bir şeyin olma düşüncesini aklıma soktuğu için endişelenmeden  edemiyorum.

Masanın üzerindeki suyu alıp içtiğimde kapım gürültüyle açılmıştı.

Suho: İyi misin? Bir şey mi oldu?

Suho'nun endişeli sesi yüzümde bir gülümsemeye sebep olmuştu. Önemsenmek güzel bir şeydi. Ve ben bu ailede olduğundan beri çok onemseniyordum.

"Ufak bir kabus gördüm."

Suho: Sakinleş. Kabuslarin tam tersi cikar derler o yüzden rahatlamana bak. Ve anlatmak ister misin?

"Yine Sedef . Ahmet her şeyi soylemisti. Sedef de benim yanıma geldi. Bir suru şey soyledi sonra da....

Suho: Sonra?

" sonra Ahmet ile birlikte gitti. Ahmet'le sevgili olmuşlardı. Çok korkuyorum Suho ya bunlar gerçek olursa ben ne yaparim?"

Suho: Sedef'i senin sevdiğin gibi kimse sevemez ve Sedef de seni çok seviyor. Biz ona hatirlatmanda yardımcı olacağız. Ve her şeyi düzgünce anlatacağız. Yine eski günlerdeki gibi mutlu olup evleneceksiniz artik birkaç çocuk da isteriz.

Suho'nun dediğine gulmustum.

"Hey daha ben çocuğum"

Suho: Biliyorum. Çocukların halinde en çok çocuklar anlar böylelikle daha iyi bir baba olursun.

"Sanki Sedef beni seviyor da çocuk düşünüyoruz. "

Suho: Hadi uyu. Yakında bu sorunu çözeceğiz. Üzülme.

Suho üstümü örtüp gitmişti. Ben de gözlerimi kapatıp uyumuştum. Suho bana ne derse hepsini yerine getirmişti bunu da yerine getireceğine emindim

ertesi gün...

Büyük bir gürültülü ile uyanmıştım. Ah bu çocuklar cidden ne kadar da yaramazlar...

Sehun: Lay hadi kalk kahvaltı yapmaya gidiyoruz.

"Nereye gidiyoruz evde yapalım işte."

Chen: Lay sanırım Sedef'i görmek istemiyor . suho Bahar'ı arada gelmeyecegimizi söyle.

Gözlerim birden açılmıştı.

"Hayır hayır gidelim. Ben hemen hazırlanıyorum."

Ben yüzümü yıkamaya giderken arkamdan gelen gülme seslerini umursamamistim.

Güzelce hazırlanıp evden çıkmıştık. Ahmet'i görme düşüncesi beni sinir etse de Sedefle karşılaşacak olmak içimde inanılmaz bir huzura sebep oluyordu.

Sedefgilin evinin kapısındaydık. Kapıyı çalıp tam içeri girecektikki kapı birden açılmıştı. Karşımda Ahmet'i görmem bütün sevincimi bozmuştu.

Ahmet: Ne arıyorsunuz burda?

Suho: Sanane

Kris: Asıl sen burada ne arıyorsun? Kendine bir ev bulman gerekmiyor mu?

Ahmet: Hayır. Neden gerekiyor? Ben halimden gayet mutluyum.

Xiumin: Ahmet kaşınma ve Lay'i rahat bırak. Bildiğin şeyleri sakla ve kimseye anlatma yoksa olacaklardan biz sorumlu olmayız.

Ahmet: Cidden beni tehdit edebileceginizi mi düşünüyorsunuz? İstersem şimdi her şeyi anlatırım o yüzden bence fazla bana bulaşmayın..