When I Finally Changed!?#READINT2017

•Απλα γιατί;;•

17/7/17

Ειλικρινά δεν κατάλαβα πως στο καλό πέρασε ένας ολόκληρος μήνας ... Η αλήθεια είναι πως όσο χάλια και αν είναι η ζωή μου εδώ δεν σημαίνει ότι δεν θα μου λείψει η γειτονιά μου και το σπίτι μου ... είναι καιρός για μια νέα ζωή.. Όλα θα αλλάξουν , όλα θα μπουν στη θέση τους ... περίμενα για αυτήν την αλλαγη όλη μου τη ζωή ... Όσο σκαρτα και να.μου φέρθηκε ο Κωνσταντίνος πραγματικά θα μου λείψει ... μου έχει μείνει αποθημενο όσο να το κάνουμε ... Πάντως αυτός θα χάσει .. Τώρα ειδικά που θα φύγω κιόλας μια χαρά .. ούτος ή άλλως σε κανέναν δεν θα λείψω .. δεν είχα καν φίλους εκτός αν εξερεσεις τον Jimmi από το Δημήτρης που προσπαθούσε εδώ και καιρο να κεντρίσει το ενδιαφέρον μου Αλλά δεν το κατάφερε... ήμουν πάντα απόμακρη από αυτόν .. Δεν ξέρω γιατί υποθέτω πως δεν ήξερα πως να φερθω... Anyways Αυτά ανήκουν στο παρελθόν ... από αύριο θα κάνω μια καινούργια αρχή ...

Έγραψα την τελευταία λέξη και έκλεισα το λάπτοπ ... Αύριο πρωί πρωί με την δροσουλα φεύγουμε ... είχα μαζέψει όλα μου τα πράγματα εδώ και πάρα πολύ καιρό όποτε δεν είχα κάτι να κάνω ... Στο κινητό είμαι όλη μέρα ...

Οοοοο ναιιιι το βρήκα ... θα πάω στο γυμναστήριο ... (έκανε ένα χορό μέσα της πιστεύοντας πως αυτό που βρήκε ήταν εξαιρετικά ευφυές)

Ντύθηκα γρήγορα έβαλα τα παπούτσια μου έφυγα ...

Ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανα τότε ....Δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω γιατί το είχα πάρει τόσο βαριά ... που να ξερά τι θα συμβεί ...

Έφτασα έξω από το γυμναστήριο σκέφτηκα πως είναι η τελευταία φορά που θα το ξαναδω όποτε άνοιξα την πόρτα και μπήκα χωρίς δεύτερη σκέψη ...

Σήμερα δεν είχε κόσμο ... συνήθως έχει περισσότερο ... πφςςς Ποιος χεστηκε καλύτερα για εμένα ...

Έτσι νόμιζα ... Διαβάστε την συνέχεια όμως ...

Ποοο είμαι παπι τι φάση Ποτέ δεν είχα ιδρώσει περισσότερο όταν γυμναζομουν... παρατήρησα το σώμα μου στον καθρέφτη ... Πόσο έχει αλλάξει ... βασικά πόσο Εγώ έχω αλλάξει ...Έχω χάσει ήδη γύρω στα εφτά κιλά ... το μόνο που μένει είναι να χάσω αλλά τρία και μετά να γραμμωσω το σώμα μου ...

Ένα φως σαν φλας ήρθε από την πόρτα ... Σαν κάποιος να.με έβγαλε φωτογραφία ... μπααα ιδέα μου θα είναι ...

Και όμως ήταν φλας ... Πόσο αφελής και αθώα ήμουν ...

Άλλαξα γρήγορα ρούχα και πήρα τον δρόμο προς το σπίτι ... καθυστέρησα στην διαδρομή όσο πιο πολύ μπορούσα κοιτούσα γύρω μου για τελευταία φορά για να μην ξεχάσω ποτέ τίποτα ...