24 ώρες και κάτι λεπτά ...
"Περίμενε δηλαδή θες να μου πεις ... Πώς εσύ ... Και ο... Είστε πατέρας και κόρη ;;; Μα πώς ;; Δηλαδή εντάξει αυτό είναι αδιανόητο είναι λες και σπέρνει παντού παιδιά για την διονυση του είδους του χωρίς να σκέφτεται τον υπόλοιπο κόσμο και ύστερα τα παρατάει κιόλας..." Πήρα μια ανάσα γιατί κόντεψα να μείνω πάλι "λυπάμαι για εσένα Καλλιρόη ... Ειλικρινά λυπάμαι πολύ ..."
Την κοίταξα φευγαλέα και την είδα σαστισμένη με ορθανοιχτα μάτια ...
Καημένο κορίτσι ... Τι σου έμελλε να πάθεις...
*Δραματική μουσική στο μπακραουντ. Τέσσερις μαυροφορεμένες γυναίκες μπαίνουν στο πλατό γονατίζουν και αρχίζουν το μοιρολόι *
-ελααα ξουυυ παλιό γυναίκες ... Σιγά τι έμαθε .... Μια χαρά είναι η κοπέλα, εεε Καλλιρόη ;; Εεε κοπέλα μου ;;
*Ένα χοντρός παρατάει την τυρόπιτα αρπάζει το κουτί πρώτων βοηθειών και ορμάει στην Καλλιρόη ...*
-οχι εσύ ... Ρε παιδιά ποιος τον έφερε εδώ αυτόν ;; Θα πέσει πάνω στην κοπέλα και μετά άντε γεια... Στα αστέρια πάμε άνοιξε τα φτερά σου πεταμε θα είναι η Καλλιρόη ...
-πως τολματε κυρά μου ;;(ένα δάκρυ κύλησε στο σχεδόν 4 στρέμματα μάγουλο του .... Αχχ παλιό καλό γουατπαντ)
-αντε ρε από εδώ χασαποχαλασμενο ...
-παραιτουμε δεν ξαναερχομαι στην παλιό παραγωγή σας ... Θα πάω πίσω στους φίλους μου ...
-χαιρετησματα στα γουρουνάκια από εμένα ...
Συγγραφέας- Ούρσουλα τι λες στο παιδι ... Μάκη γυρνά πίσω ... Στάσου ... Κουραμπιεδες ...
- όχι όσο θα είναι αυτή εδώ ... Με προσβάλει συνεχώς .. (σκουπίζει με το πίσω του χεριού του τα δάκρυα του και ύστερα τις μιξες του )
*Ύστερα ο χοντρός τυπάς με δάκρυα στα μάτια πιάνει το χέρι μου *
Συγγραφέας (εγώ δλδ)- πες μου ότι αυτό δεν είναι το χέρι με το οποίο σκουπισες ότι σκουπισες;;
*Αρπάζει κατευθείαν το χέρι του και πηγαίνει πίσω στο πόστο του ήσυχος και λυπημένος ...*
Χεχ λοιπόν αυτό δεν ξέρω τι ήταν απλα κάτι τέτοια συμβαίνουν στο μυαλό μου. τελευταία🤘
VOCÊ ESTÁ LENDO
When I Finally Changed!?#READINT2017
Ficção Adolescente~Friendly reminder : την ιστορία την ξεκίνησα πριν δύο-τρία χρόνια και δεν είχα βρει ακόμα το στυλ μου . Στην αρχή προφανώς και ήταν πολύ συνηθισμένη όποτε απλα θα ήθελα να συνεχίστε να την διαβάζετε. Ευχαριστώ ♥️ Ξαφνικά το φως χάθηκε ... Η αναπνοή...