A chance to love again

ACTLA 18

ACTLA 18

She's starin at me, Im sittin wondrin what she's thinkin...

Err. Phone ringing.

Kapa

Kapa

Kapa

Hello..

(what's with the bedroom voice.)

Si sir Nathan pala.

"Bakit sir?"

(Cut the sir off.)

" oh ano nga problema mo. 5 Am pa lang for crying out loud. Nasa kasarapan ako ng tulog."

(Wag kang sumigaw papangit ang anak ko.)

"anak ko lang to wag kanf feelingero."

(francheska adella Sarmiento. Tumawag ako na si Mikko Nathaniel Lim, ama ng magiging anak mo para itanong kung uuwi ka sa inyo ngayon.)

"HINDI!"

sabay end ng tawag.

She's staring at me Im sitting wondrin what ---

"Hindi nga ako uuwi. Naintindihan mo? Please lang. Patulugin mo ko. Ayokong maging abnormal ang anak ko, mo o ng kung sino mang Poncio Pilato."

End call.

Hahaha. Sabay tulog.

kulit kulit kasi bwisit.

Pagbaba ko ng Jip nakita kong kakalabas lang sa kotse ni Nathaniel. Umaga ko bwisit na naman.

Nagmamadali akong pumunta sa may elevator. Bwisit lahat ginagamit.

Ding!

Pasok agad ako.

Pasok din agad ang hinayupak.

"Goodmorning mommy."

"Goodmorning GRANNY!"

"What the heck did you just call me?"

"Granny. Gurang ka na kasi."

"Adelle!"

"Nathaniel?"

"Umayos ka ha. Napipikon na ko."

"KeyFine. Wag mo ko kausapin."

tahimik saglit.

Ding!

Labas ako agad. Pupunta muna ko sa washroom.

"Adelle!"

"Dont call me adelle, Nathaniel na Gurs."

"Wag mo ko subukan ches."

"Good, NATHAN. ciao."

"Umayos ka nga ng galaw. Napakadalasdas mo. Mabibingot yang anak natin eh."

Automatic na tumalim ang mata ko.

"Wag na wag mong mabanggit ang anak sa office na to kung gusto mo pang makita ang anak mo."

Namutla naman siya.

Akala ko aalis na. inalalayan ba naman ako papuntang CR.

Bubuksan niya na sana yung pinto for me ng bigla yun nag open.

at lumabas si Jalline.

Nathan's POV

"Oh sir Nathan ayan na pala si Ms. Jalline. Bat kasi di pa kayo sabay pumasok pag umaga. Para hindi ka mahilo kakahanap."