A chance to love again

ACTLA 21

Sa office wala namang bago. Wala la ding nakakahalata sa kondisyon ko at sa mangyayari samin ni Nathan. Yung sa kasal ba?

Hindi rin kasi ako nagsasalita kila mommy, Genie at Kian.

Nahihiya ko. Bullshit na yan baka sabihin ang landi ko. Hindi ko naman boyfriend nagpagalaw ako. Leche lang.

Si Jalline at Nathan? Ganon pa din sila. Close kung close. Sweet kung sweet.

Its been two weeks since we went to Nathan's ancestral house.

Last week naman sinama ko si Nathan sa bahay.

Sinabi namin sa parents ko na balak na namin magpakasal ni Nathan.

Hinimatay ba naman si Mama.

At si Papa kulang na lang kumuha ng itak. argh

To think na hindi ko pa sinasabi sa kanila na buntis din ako.

Kung nagkataon baka hindi na magising ang mama ko at pati ang papa mahimatay na din.

Nakakahiya talaga yun.

Sabi ni papa sa simbahan daw kami dapat ikasal ni Nathan pero sabi ko next year pa yung sa simbahan tapos yung palapit would be our Judge wedding.

Ayaw pa nga pumayag ni papa. Eh kaso wala na sila magagawa kasi sabi ko prepared na.

Juice ko. Andami kong beses nagsinungaling ng araw na yun talaga. tss

Pero bago naman kami umuwi naging welcome si Nathan sa bahay.

Nagkaron sila ng bonding moment ni Papa, nanood sila ng TV, naglaro ng chess at nagpunta sa fishpond samin.

tapos yung nahuli nila na mga isda pinauwi nila samin. Ulamin daw namin.

Actually muntik na din ako mabuking ng araw na yun.

Pano kasi may nakita kaming babae na kumakain ng halo halo sa may tapat ng bahay namain hindi ko tinigilan si Nathan hanggang sa mabilhan din ako ng limang baso.

Nastress naman ang mama ko. Baka daw lamigin ang tyan ko.

Pero nung nakita niya kung gano ko kagana sa pagkain ng halo-halo naghinala ba naman.

Kung buntis daw ba ako. At ang halo halo ang napapaglihihan ko.

Naibuga ko yung kinain ko.

Seriously? Uso pa pala ang lihi lihi thing na yan.

So todo tanggi naman ako.

Argh muntik na.

Nung pabalik na kami ni Nathan sa Manila dumaan kami sa jollibee. Tapos pagdating don gustong gusto ko naman ng burger.

Nagpabili ako sa kanya ng apat.

Tuwang tuwa talaga ko. Ansarap kasi talaga ng yum.

Nakakahiya din naman kay Nathan mamumulubi na yun sakin eh. Haha

Asa fifth week na ko ng pagbubuntis ko.

Mabuti na lang hindi pa halata yung tyan ko.

Yun din kasi yung reason kaya di pa ko umaamin sa parents ko.

Kasi daw pg hindi alam ng pamilya hindi daw agad lalaki ang tyan.

Sabi lang sakin nung highschool ako. Eh mukang totoo eh. Haha

Lunch break with Kian.

We ate at Mcdo.

"Bhessy, ano kakainin mo?"

"uhm 3 burger tapos mcfloat sakin."

""Lunch mo na yun? Bat di ka magrice."

"Tinatamad ako eh."

"Osige na."

Pumila na si Kian sa may counter.

Tapos ako naiwan sa may table.

Ayos din eh. Bigla kasi pumasok si Nathan at Jalline.

Bat kaya dto pa naisipan kumain ng dalawang to.

Nakita ko na humiwalay si Jalline ke Nathan nagpunta muna sa CR.

Si Nathan lumapit sakin.

"Here, dont forget to take this the way the doctor preacribed you."

"Whats that?"

"Vitamins mo. Baka kasi naubusan ka na dahil sobrang busy natin this past few weeks. Humingi ako ng copy kay Doc binilhan kita kanina."

ahhhh. matatouch na ba ako?

"Ahm salamat."

"Sir nathan. Dito din pala kayo kakain? Share na po tayo ng table."

"Ah bhessy wag na. Dun daw nila gusto sa sulok."

"Ahm hindi kian. Sige dito na kami ni Jalline makikishare sa inyo."

Inirapan ko si Nathan ng bonggang bongga. Yung tipong nakakamatay na kalibing libing pa.

Nathan's POV

Kumain na kami kahit hindi sabay sabay nagsimula parang sabay na din natapos.

Gusto ko pagalitan si Ches na burger lang ang kinain pero hindi ako makaimik since nasa tabi ko si Jalline at kaharap ko si Nathan.

"Bhessy. Halohalo tayo before bumalik ng Office."

"bhessy two weeks ka na naghahalohalo. Baka naman lamigin na tiyan mo."

Naalala ko tuloy nanay ni Ches. haha ganan na ganan din ang line nun eh nung umuwi kami sa kanila.

Medyo napapaisip din naman ako kung bakit ayaw niya pa sabihin sa parents niya yung about sa baby namin. I mean, papakasalan ko na naman siya di ba?

Mabuti na nga lang hindi niya tinuloy yung pag papa abort sa baby namin.

Hindi naman ako galit sa kanya kasi naisip niya yun. Siguro naman kahit sinong babae na hindi prepared at bata pa ganon din ang maiisip.

"Hon,Hey hon? You with us?"

Si Jalline. Isa pa to, hindi ko alam pano sasabihin sa kanya yung tungkol sa magiging kasal namin ni Ches.

"Ahm oo. Tapos ka na ba kumain?"

"Hindi pa. Tapusin ko lang to."

napatingin ako kay Ches. And I saw her mimicking what Jalline has said. Tas she rolled her eyes.

Gusto ko matawa. Napaka talaga nito.

"Bhessy, dagdagan mo yan pagkain mo. Makakasurvive ka ba hanggang uwian na yang burger lang kinain mo?"

"Bhessy? Wag epal ha. Busog pa ko."

"Pano kasi bhes, daig mo pa buntis Nkakapanibago ka tlaga"