A chance to love again

ACTLA 13

ACTLA 13

Genies POV:

As we leave the resort walang pinagbago. Sobrang tahimik pa din ni Ches. I really cant get her. Why shes acting so weird. Yeah, its really weird na nawala yung pagiging Jolly niya. Kahit three months ko pa lang siya nakakasama nasanay na talaga ko sa kaingayan niya.

Tapos eto pa nga nakwento niya kasi sakin na hindi daw siya agad nakakatulog sa byahe. Pero ngayon pagsakay pa lang namin sa van ni nathan nag-cover na agad siya ng muka niya.

Para bang sinarado niya na kagad ang mundo niya kulang na lang magsabit siya ng karatulang "dont talk to me o kaya do not disturb."

Really whats wrong with her?

" how Genie, okey lang ba yang si Ches. Grabe parang nasaniban ha? Tahimik bigla eh." jiro

" oo nga ano kayang nangyari diyan. Para siyang nastress bigla eh." Lheo

" Yun din nga nasa isip ko eh. Pero baka naman nanibago lang kasi di ba napatodo kagabi ang pagkalasing."

" Oh baka naman nalulungkot kasi si na sila magkikita nung Mark ba yon? Yung kasayaw niya kagabi." jalline

" whatever it is guys, hayaan niyo na lang muna si ches makapag pahinga." nathan

Hahaha buti nga sayo Jalline. Umepal ka pa uli makakatikim ka na din sakin.

So ayon nga buong byahe sobrang wala kaming napala kay Ches. Talagang tulog lang siya. Halata naman na di siya nagtutulog-tulogan kasi malalim ang hinga niya.

Eto namang si Nathan ewan ba kung paranoid lang ako pero palagi niyang tinitingnan si Ches sa may rear view mirror niya. But one things for sure, umuusok na ang ilong ni Jalline dahil kahit siya nahuhuli ang ginagawa ni Nathan.

Minsan napapaisip din ako kung ano ba talagang relasyon ng dalawang to eh. I mean, kung may relasyon ba talaga. Well malalaman din namin yan ni Ches. Again napatingin ako sa kanya. Ano ba talagang problema niya?

"oh by the way Guys ihatid ko na kayo isa-isa according sa lapit ng hause niyo ha? Sino ba unang malapit na hause?"

"ako na lang, sa may Sampaloc lang ako eh." sagot ko.

"eh kayong dalawa?" tanong ni Nathan kay Jiro at Leo

"sa Lucban kami siyempre. Kaya next next pa kami. Si Jalline Santol lang di ba?" jiro

"oo nga. So ikaw na ang sunod naming ihahatid."

"okey." jalline

After 15 minutes.

"nathan salamat ha? Ingat kayo. Si Ches sa may Atis lang yan.

"sige."

Sinara ko na yung pinto ng van ni Sir nathan.

Nathan's POV

Naihatid ko na si Jalline at si Genie. Si Jiro lheo at Cheska na lang ang naiiwan sa loob.

"so last mo na ihahatid si Ches bro." Lheo

"baka naman pati yan ibiglang liko mo pa." jiro

"sira ulo." pero napangiti din naman ako.

"that smile of yours. Wag pare. Bata pa yan." lheo

" oo alam ko. And i respect her okey?"

" good to hear."

"oh andito na pala tayo." jiro

"pano pare? Ingat na lang kayo. Ingat si Ches sayo."

" haha mga baliw. Sige na."

At umalis na nga ang dalawang loko. I looked on ches. Hays pano ba to..

Cheska's POV

Nagising ako sa mahinang tap sa pisngi ko. A de ja vu..

"ches, gising na andito na kasi tayo sa bungad ng village niyo kaso di ko alam kung san banda yung bahay niyo."

Napamulat ako upon hearing that voice. Its nathan's

"ah sir sorry. Pasensya na talaga."

"its fine. San ba ang way ng bahay mo?"

"sa may left side po second na kanto."

"ahm sige. Ikaw yung last ko na hinatid kasi nadaanan na natin yung place nila."

"ah, thank you po sir."

After 5 minutes andito na kami sa tapat ng bahay ko.

"sir, thank you po ha."

"no problem, but not with the sir again."

" i think i should adress you with that now. Kahit wala tayo sa office. Boss pa din kita."

" may problema ba tayo Ches? Okey naman tayo last few days di ba?"

" oo naman. Wala tayong problema. Sorry sir, masakit lang po ulo ko. Sorry po sa attitude ko."

" okey lang. As much as I want to come inside your hause i think you really need a good rest."

Napatungo na lang ako..

"sige na. Pasok ka na sa loob. Alis na ko."

"thank you sir. Ingat po ulit kayo."

Pumasok na ko sa gate ng bahay namin. Parang hinintay niya lang ako makapasok sa loob bago ko narinig na umandar yung van niya.

What have i done? I gave myself to someone that I know but with someone that i dont even have a relation?

I hate myself. Pakiramdam ko ang dumi dumi ko na. Buti pa ang prosti may bayad pero ako?

Enough na bang dahilan na mahal ko siya para masabing worth it ang nawala sakin?

20 years kong inalagaan ang sarili ko para maging ganito lang ang maging outcome.

Guide me. =|