A chance to love again

ACTLA 23

ACTLA 23

Been two weeks since I and Nathan argued about I and Kian's friendship. Madaming nangyari simula ng araw na yun.

Nabalitaan ko na lang na hiwalay na daw si Nathan at si Jalline. Naghiwalay? Nakakapagtaka kasi akala ko talaga hindi naman silang dalawa. So whats the break up all about? Right.

Hay ewan, magsama sila parehong haliparot.

Secondly? Hm nagkaayos kami kahit papano ni Nathan.

Pero, gusto niya nga ako palayuin kay Kian kaya medyo on the rocks kami.

At ngayon? Ikinakasal kami na magkaaway.

KASAL LANG NAMAN YON FOR CRYING OUT LOUD.

Hindi ganito yung pinangarap ko na kasal. Although sa taong mahal ko ako kinasal, hindi ko naman hiniling na Judge wedding na nga lang at the same time kaaway ko pa ang groom.

Pero kailangan kong magtiis.

Kung may tiis ganda, may tiis landi rin. At yon ang napunta sakin. Hays..

I never knew how the ceremony went up until I heard the lawyer said " You may now kiss the bride."

Yeah, he kissed me saglit.

Sa isang sikat na restaurant ginanap yung Reception. Ilan lang naman ang ininvite.

Yung in-laws ko and then yun nanay at tatay ko. And as a witnesse I invited my highschool besfriend who happens to be residing on the province.

On Nathans part college friend naman niya ang kinuha niya.

"Friend Congrats." si Aila, bestfriend ko.

"Think you Friend."

"Grabe, hangga ngayon hindi pa din ako makapaniwala na kasal at may asawa ka na. Ginulat mo ko talaga."

"Hay naku friend kung alam mo lang."

"Seems like, madami kang dapat ikwento sakin ah. I wont oblige you to tell such things right now. Siyempre hindi ko naman sisirain ang wedding mo. Nga pala.."

Nqpataas ang kilay ko like asking her "ano?"

"Ang gwapo ng asawa mo. Palong palo. Hihi"

"Baliw ka talaga, oh siya kumain ka lang diyan ha. pero bago yun?"

"Hm?"

"Gusto mo bang ireto kita sa friend ni Nathan?"

"Ay baliw ka. Wag na hoy."

Natawa naman ako kay Aila. Bipolar kasi, kanina lang napakaloko tas out of the blue naging conservative na naman. Haha we're really like that. Kung hindi makakagraduate ba ko ng college na buo pa ang V-card. Kaso mo nakilala si Nathaniel boom! Wala na. Nawala ang pagiging konserbatiba.

Kagaya ng napagkasunduan, sa unit niya na ko titira after ng wedding.

Kanina daw hinakot yung mga gamit ko habang kinakasal kami.

Lingid sa kaalaman ng parents ko, pinahakot ko din pati kama ko.

Pakiramdam ko kasi hindi ako makakatulog kapag sa ibang bahay e. Kaya naman binitbit ko yung kama ko, para kunwari asa bahay pa din ako. Hahaha

As for my tummy? Hindi pa din siya halata. Two months na nga siya eh. Sobrang thankful ako don.

"So okey ka lang ba?"

"Uhm oo naman, medyo nakakapagod lang. Ahm nathan, yung kama ko kasi pinadala ko dito, asan na?"

"Inside my room." pang balewalang sagot niya.

"Hanooo? Inside you're room?"

"Yes, sabi mo kasi baka di ka makatulog di ba? So sa kwarto ko pinadala."

"Bakit hindi na lang sa ibang room?"

"It's our wedding night. Baka biglang sumulpot sila mama, What do yo think they're gonna say pag nakita tayo in seperate room, or seperate beds right?"

And with the last part of his statement my jaw instantly dropped.

We're not on a seperate rooms nor seperate beds. Oh Gahrd. Just guide me, will you?