...Mustn't...

Κεφάλαιο 26

"Επ.. Για που το έβαλες εσύ?? " με ρώτησε ο πατέρας μου που καθόταν στο σαλόνι μαζί με την Lisa, μόλις με είδε.

" Θα βγω με έναν.. φίλο " είπα απλά και μου χαμογέλασε πονηρά.

" Μόνο φίλος?? " με ρώτησε χαμογελώντας.

" Ναι μπαμπά μόνο φίλος " είπα και είδα να βγαίνει από την κουζίνα ο Tom. Μόνο με μία βερμούδα. Να με κολάσει θέλει... 

" Αλλά αν γίνει κάτι παραπάνω από φίλος θα δείξει " είπα κοιτάζοντας τον Tom. Το βλέμμα του έπεσε πάνω μου και σήκωσε το φρύδι του.

" Τι λέτε?? " πετάχτηκε ο Tom και χαμογέλασα

" Αααα τίποτα που να σε ενδιαφέρει.. Μπαμπά φεύγω γιατί θα με περιμένει ο Oliver " είπα τονίζοντας το όνομα του Oliver.

" Ποιος?? " ρώτησε έντονα ο Tom και του χαμογέλασα.

Αυτός 1-0

Ωρίμασε..

Σκάσε..

" Ο Oliver αγαπητέ μου..... αδερφέ " είπα κάπως ειρωνικά και πλησίασα την εξώπορτα.

" Να σου πω λίγο αγαπητή μου..... αδελφή " είπε κι αυτός ειρωνικά καθώς άρχισε να με πλησιάζει. Αμέσως άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω από το σπίτι.

" Clara " φώναξε και τον είδα να βγαίνει κι αυτός έξω από το σπίτι. Ένιωσα το χέρι του να πιάνει τον αγκώνα μου και με τράβηξε προς το μέρος του.

" Που θα πας είπαμε αδελφούλα?? " είπε έντονα αλλά ειρωνικά .

" Να μην σε νοιάζει αδερφούλη. Εγώ γιατί τόσο καιρό σου μιλάω. Στο κρατάω ακόμα αυτό που έκανες στον Luis " είπα και τράβηξα το χέρι μου.

" Ότι θυμάσαι χαίρεσαι έτσι??? Δεν σου είπα να μείνεις μακριά από τον Oliver?? " με ρώτησε κοιτάζοντας με άγρια. Τα μάτια του έβγαζαν σπίθες και μία ανατριχίλα διαπέρασε όλο μου το σώμα.

" Θα μείνω μακριά από εσένα και θα ησυχάσω " είπα άγρια και απομακρύνθηκα.

" Τότε μη μου μιλάς! " φώναξε και σταμάτησα. Γύρισα και τον κοίταξα. Καθόταν ακίνητος και το βλέμμα του καρφωμένο πάνω μου..  

" Έχω σκεφτεί να μην σου μιλάω επειδή πονάω.. Αλλά μάλλον μου αρέσουν οι πληγές που μου αφήνεις " είπα σιγανά  και δεν ξέρω καν αν το άκουσε. 

Δεν έκατσα να δω αν απαντήσει ή να δω την αντίδρασή του μιας και δεν ξέρω αν με άκουσε, άρχισα ξανά να περπατάω για να βρεθώ στην ώρα μου, στην συνάντησή μου με τον Oliver.